Καλωσορίσατε στη νέα φυσική κατάσταση στη Λατινική Αμερική, μια περιοχή που αγωνίζεται να αντικαταστήσει τα υπολείμματα της μεγάλης έκρηξης των αγαθών με τη σκληρή δουλειά για αύξηση της παραγωγικότητας.
Αποτέλεσμα: το 2015, η οικονομία της περιοχής θα αναπτυχθεί με ρυθμό πολύ κάτω του 3%, μετά από έναν απογοητευτικό ρυθμό ανάπτυξης γύρω στο 1,5% κατά το 2014. Φωτεινή εξαίρεση θα αποτελέσει το Μεξικό, όπου η ανάπτυξη μπορεί να κινηθεί ανοδικά προς το 4%.
Η Βραζιλία θα έρθει αντιμέτωπη με μία καθυστερημένη δημοσιονομική προσαρμογή. Ωστόσο, η DilmaRousseff, οριακά επανεκλεγείσα για δεύτερη θητεία και ηγούμενη μιας αποδυναμωμένης κυβέρνησης, θα δυσκολευτεί να αναζωογονήσει την ανάπτυξη και την εμπιστοσύνη των επενδυτών. Η επιθανάτια εμπειρία της κυρίας Rousseff στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2014 απέδειξε ότι η βραδύτερη ανάπτυξη και η απογοήτευση της διευρυμένης μεσαίας τάξης φέρνουν πολιτικές ανατροπές. Μετά από δώδεκα χρόνια κυριαρχίας της αριστεράς, η Νότια Αμερική αρχίζει να επιστρέφει προς το κέντρο, όχι όμως ομοιόμορφα: η αριστερά φαινόταν έτοιμη να κερδίσει και πάλι στην Ουρουγουάη τον Νοέμβριο του 2014.
Η τάση αυτή θα ισχύσει τόσο στην Αργεντινή και ίσως και στη Βενεζουέλα, τα επίκεντρα της πολιτικής προσοχής στην περιοχή κατά το 2015. Στις προεδρικές εκλογές του Οκτωβρίου η Αργεντινή θα εκλέξει μια πιο μετριοπαθή και πραγματιστική κυβέρνηση, ρίχνοντας μετά από δώδεκα χρόνια τν αυλαία μιας λαϊκιστικής-εθνικιστικής διακυβέρνησης, εσχάτως υπό την ηγεσία της CristinaFernandezdeKirchner. Η εκλογή θα είναι μια τριπλή αναμέτρηση μεταξύ δύο Περονιστών, του SergioMassa και του DanielScioli, και του MauricioMacri, του συντηρητικού δημάρχου του Μπουένος Άιρες. Η κυρία Fernandez θα στηρίξει δικό της υποψήφιο (ίσως τον υπουργό Εσωτερικών FlorencioRandazzo), αλλά μάλλον θα καταλήξει σε συμφωνία με έναν από τους προπορευόμενους, ώστε να διατηρήσει ένα ποσοστό ισχύος. Όποιος κερδίσει θα κινηθεί προς την επίλυση της μακροχρόνιας διαμάχης που έχει προκύψει από την άρνηση της Αργεντινής να καλύψει τις υποχρεώσεις της έναντι των πιστωτών της, κάποια επενδυτικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου από τη Νέα Υόρκη και να αρχίσει την απόσυρση των επιδοτήσεων και των ελέγχων των εισαγωγών.
Στη Βενεζουέλα οι κοινοβουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου θα αναζωπυρώσουν την αντιπαράθεση μεταξύ της κυβέρνησης, ενός κατά βάση στρατιωτικού καθεστώτος υποστηριζόμενο από την Κούβα, και της αντιπολίτευσης, η οποία μοιράζεται μεταξύ του μετριοπαθούς πρώην προεδρικού υποψήφιου, HenriqueCapriles, και των ριζοσπαστών που υποκίνησαν τις διαδηλώσεις κατά την έναρξη του 2014. Η αντιλαϊκή κυβέρνηση του NicolasMaduro μπορεί να προσπαθήσει να αντλήσει κεφάλαια από την πώληση της CITGO, της μεγάλης εταιρείας διύλισης και διανομής πετρελαίου στις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να απαλύνει τη λαϊκή αγανάκτηση εξαιτίας του στασιμοπληθωρισμού και των ελλείψεων. Αν η αντιπολίτευση καταφέρει να δημιουργήσει ενιαίο μέτωπο, το καθεστώς θα χρειαστεί να επιλέξει μεταξύ της απώλειας του ελέγχου του κοινοβουλίου και της χειραγώγησης των εκλογών.
Στο Μεξικό, το κυβερνών Θεσμικό Επαναστατικό Κόμμα του Προέδρου EnriquePenaNieto θα συνεχίσει να ελέγχει το Κογκρέσο στις ενδιάμεσες εκλογές του Ιουλίου. Θα βοηθηθεί από την άνοδο των δημοσίων επενδύσεων και της οικονομικής ανάπτυξης, καθώς και την έναρξη των ιδιωτικών επενδύσεων στον τομέα της ενεργείας. Αλλά όλα αυτά δε θα δώσουν ακόμα μεγάλη ώθηση στη δημοτικότητα του κ. Pena. Η νίκη του θα συνδέεται περισσότερο με την αδυναμία τόσο των δεξιών όσο και των αριστερών κομμάτων της αντιπολίτευσης. Η Κεντρική Αμερική έχει βιώσει μια ήπια στροφή προς τα αριστερά κατά το παρελθόν έτος και αυτή τάση μπορεί να συνεχίσει στη Γουατεμάλα, στην οποία πρόκειται να διεξαχθούν εκλογές τον Σεπτέμβριο έπειτα από τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης του πρώην στρατηγού OttoPerezMolina.
Η σημαντικότερη πολιτική εξέλιξη στη Λατινική Αμερική το 2015 θα είναι – επιτέλους – μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της κυβέρνησης της Κολομβίας και των ανταρτών του FARC. Η συμφωνία θα θέσει τέρμα στην ένοπλη σύγκρουση, που μαίνεται για περισσότερο από μισό αιώνα, μαστίζοντας την Τρίτη πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της περιοχής. Θα ακολουθήσει μια παρόμοια συμφωνία με το ELN, έναν μικρότερο αντάρτικο σχηματισμό (αν και ενδεχομένως όχι πριν το 2016). Για να κερδίσει το δημοψήφισμα για την ειρηνευτική διαδικασία, που κατά πάσα πιθανότητα θα πραγματοποιηθεί το δεύτερο εξάμηνο του έτους, η κυβέρνηση θα πρέπει να πείσει τους ηγέτες του FARC να δεχθούν κάποια μορφή ποινής για τα εγκλήματά τους. Σε αντάλλαγμα, μπορεί να συγκαλέσει μια μίνι συντακτική συνέλευση για να συζητηθούν πολιτικές μεταρρυθμίσεις.
Όλα τα βλέμματα στον Castro
Η Κούβα θα κυριαρχήσει στην έβδομη Σύνοδο Κορυφής της Αμερικανικής Ηπείρου, που θα πραγματοποιηθεί τον Απρίλιο στον Παναμά. Η Λατινική Αμερική επιμένει, ο κουβανός πρόεδρος RaulCastro να προσκληθεί σε μια δεξίωση από την οποία παλαιότερα η Κούβα είχε αποκλειστεί διότι δεν είναι δημοκρατία. Ο BarackObama βρίσκεται, υπό αυτήν την έννοια, ενώπιον ενός διλήμματος. Χωρίς την αγωνία, πλέον, των εκλογών στο εσωτερικό, μπορεί να παραστεί και να συνομιλήσει με τον κ. Castro. Το πιθανότερο είναι να στείλει τον αντιπρόεδρο JoeBiden. Περαιτέρω ένταση μπορεί να προκύψει από τις εκλογές της Βενεζουέλας στη μία από τις δύο εκ περιτροπής θέσεις της Λατινικής Αμερικής στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών για το 2015-16.
Παρόμοια επιχειρήματα σχετικά με τον καλύτερο τρόπο διαχείρισης της ιδιότυπης ομάδας των αυταρχικών αριστερών καθεστώτων της Λατινικής Αμερικής θα κυριαρχήσουν στην κούρσα της διαδοχής του JoseMiguelIsulza, ο οποίος αποχωρεί τον Μάιο από γενικός γραμματέας του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών. Έτσι, ο LuisAlmagro, υπουργός Εξωτερικών της Ουρουγουάης θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον EduardoStein, πρώην αντιπρόεδρο της Γουατεμάλας. Ο ΟΑΚ θα είναι πιο δύσκολο να αποκατασταθεί σε οργανισμό πολιτικής σημασίας σε μια περιοχή της οποίας εσωτερικές διαιρέσεις βραχυπρόθεσμα θα οξυνθούν από τη στροφή του πολιτικού ρεύματος.