Η Βρετανία και η ΕΕ χρειάζονται μια μεταβατική συμφωνία – μια προσωρινή συμφωνία που θα ισχύσει για όσο χρειαστεί να βρεθεί μια συνολική τελική συμφωνία. Πολλοί υποστηρικτές του Brexit σιχαίνονται την ιδέα. Κάνουν λάθος, και η Μέι θα πρέπει να τους το πει.
Ο Καναδάς και η ΕΕ χρειάστηκαν επτά χρόνια για να διαπραγματευτούν τη συγκριτικά απλή Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία. Μια συμφωνία με τη Βρετανία θα πρέπει να είναι ταυτόχρονα ευρύτερη και βαθύτερη, και η σύγκλιση στους όρους θα χρειαστεί καιρό. Εάν τίποτα δεν υπογραφεί μέχρι τον Μάρτιο του 2019, η Βρετανία θα χάσει τα εμπορικά της πλεονεκτήματα με την ΕΕ μονομιάς. Αυτό θα ήταν εξαιρετικά αποδιοργανωτικό όχι μόνο για τη Βρετανία αλλά και για την υπόλοιπη ΕΕ.
Μια πιο ομαλή μετάβαση θα πρέπει να είναι εφικτή. Λιγότερο αποδιοργανωτικό θα ήταν κάτι σαν το μοντέλο της Νορβηγίας. Η Νορβηγία είναι μέλος της κοινής αγοράς της ΕΕ, αλλά όχι της ΕΕ, και προσφέρει εισφορές στον προϋπολογισμό και δέχεται την ελεύθερη μετακίνηση. Δεν έχει λόγο στη χάραξη της πολιτικής της ΕΕ και, ουσιαστικά, υιοθετεί τις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Μια τέτοια προσωρινή συμφωνία σχεδόν θα εξαφάνιζε οποιαδήποτε οικονομική αναταραχή για τη Βρετανία.
Η ιδέα τρομοκρατεί πολλούς υποστηρικτές του Brexit. Θα την έβλεπαν ως ελάχιστα κεκαλυμμένη προσπάθεια ανατροπής της απόφασης του δημοψηφίσματος και θα κατηγορούσαν τη Μέι για παραβίαση του λόγου της ότι «Brexit σημαίνει Brexit». Και θα είχαν απόλυτο δίκιο – εάν αυτή η ρύθμιση γινόταν μόνιμη.
Για να είμαστε ξεκάθαροι, το μοντέλο της Νορβηγίας ή κάτι παρόμοιο είναι χειρότερο από την απλή συμμετοχή στην ΕΕ από την οπτική γωνία ενός υποστηρικτή του Brexit – συνδυάζοντας τα κύρια πολιτικά μειονεκτήματα (ελεύθερη μετακίνηση, πληρωμές στον προϋπολογισμό και συμμόρφωση με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), χωρίς το πλεονέκτημα της συμμετοχής στη χάραξη της πολιτικής. Όμως αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που κανείς δε θα το έβλεπε ως τελικό αποτέλεσμα. Τα μειονεκτήματα είναι τόσο εμφανή, που ουσιαστικά εγγυώνται πως η συμφωνία θα ήταν προσωρινή – όχι προσχέδιο για τον τελικό συμβιβασμό, αλλά μόλις ένας τρόπος για να γίνει η διαπραγμάτευση χωρίς την πίεση μιας αδικαιολόγητα αυστηρής προθεσμίας.
Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, πολλοί στην ΕΕ θα συμφωνήσουν με τους υποστηρικτές του Brexit που αντιστέκονται σε μια μεταβατική συμφωνία. Πιστεύουν πως θα έκανε το Brexit πολύ εύκολο. Μια πρόταση για αυτούς που θέλουν να πονέσει: σκεφτείτε τα οφέλη ενός τακτικού χωρισμού για την υπόλοιπη ΕΕ, και παρατηρήστε τη δυσαρέσκεια πολλών στο μέτωπο του Brexit. Δεχτείτε τις φωνές τους ως απόδειξη πως το τίμημα έχει πληρωθεί.
Μια μεταβατική συμφωνία ζητά πολλά από τη Μέι. Η ιδέα δε θα προωθηθεί από μόνη της, ούτε στο εσωτερικό ούτε και με την ΕΕ. Ωστόσο, θα πρέπει να είναι ένα αποδεκτό αποτέλεσμα για όλους – και χωρίς αμφιβολία, είναι προτιμότερη από την εναλλακτική.