Οποιαδήποτε παρατεταμένη ελπίδα ότι θα μπορούσε να αναπτυχθεί στο ρόλο του επικεφαλής εξατμίστηκε αυτή την εβδομάδα, μια χαοτική και αυτοκαταστροφική εβδομάδα, ακόμη και για τα θλιβερά πρότυπα αυτής της προεδρίας.
Ο κ. Τραμπ, μεγιστάνας κτηματομεσίτης που θεωρεί τον εαυτό του επικεφαλής ανδρών, αποδείχθηκε ανίκανος να χειριστεί υπεύθυνα την εξουσία. Υπονόμευσε δημόσια τον δικό του γενικό εισαγγελέα, έναν από τους πρώτους και πιο πιστούς υποστηρικτές του. Εξέπληξε το Πεντάγωνο απαγορεύοντας μέσω Twitter το transgender προσωπικό στον στρατό. Και έμεινε άπραγος ενώ ο νεοδιορισμένος διευθυντής επικοινωνίας Άντονι Σκαραμούτσι πραγματοποίησε μια επίπονη επίθεση σε πραγματικό χρόνο κατά του Ράινς Πρίμπους, τον επικεφαλής του προσωπικού του Λευκού Οίκου.
Ο Καρλ Ροβ, ο συντηρητικός τεξανός που ενορχήστρωσε τις επιτυχημένες προεδρικές εκστρατείες του Τζορτζ Μπους, προσέφερε την καταδικαστική του άποψη. «Εάν ο κ. Τραμπ συνεχίσει αυτή την αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, θα στερεύσει το μήνυμά του και ίσως ακόμη και να καταστρέψει την προεδρία του σε κομμάτια πριν καν ολοκληρωθεί το πρώτο του έτους στην εξουσία.»
Ο κ. Ροβ δεν είναι ο μόνος από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων που προειδοποιεί τον κ. Τραμπ ότι βρίσκεται σε επικίνδυνη πορεία. Ο Γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ της Νότιας Καρολίνας προέβλεψε ότι θα υπάρξει «τεράστιο τίμηνα» εάν ο πρόεδρος αφαιρέσει τον Τζεφ Σέσιονς από γενικό εισαγγελέα ως μέσο για να απολύσει τον Ρόμπερτ Μιούλερ, τον ανεξάρτητο σύμβουλο που ερευνά τη ρωσική παρέμβαση στις εκλογές του 2016.
Ο κ. Τραμπ μπορεί κάλλιστα να πιστεύει ότι βρίσκεται πάνω από το πολιτικό ξέσπασμα, ακόμα και πάνω από τον νόμο. Ο ορισμός του για τα προνόμια της κυβέρνησης είναι γενναιόδωρα, το λιγότερο. Σύμφωνα με κάποιες μαρτυρίες, εξετάζει ήδη εάν μπορεί να δώσει χάρη στον εαυτό του εάν υποβληθεί οποιαδήποτε κατηγορία από τον ανεξάρτητο σύμβουλο σχετικά με τη συμπαιγνία μεταξύ της εκστρατείας Τραμπ και των ρώσων. Πρόκειται για μια επικίνδυνη περιοχή, όχι μόνο για τον κ. Τραμπ αλλά για την αμερικανική δημοκρατία.
Ο κ. Τραμπ δοκιμάζει το συνταγματικό σύστημα στην καταστροφή όχι λόγω της παράτυπης και ασεβούς συμπεριφοράς συμβούλων όπως ο κ. Σκαραμούτσι, αλλά επειδή δεν κατανοεί πώς υποτίθεται ότι λειτουργεί το αμερικανικό πολιτικό σύστημα.
Η επανειλημμένη αποτυχία του να καταργήσει την Πράξη Προσιτής Περίθαλψης – μια κρίσιμη πολιτική της εκστρατείας του – είναι ένα σημάδι του πόσο λίγη εξουσία κατέχει πάνω από τους συναδέλφους Ρεπουμπλικάνους. Πιο σοβαρή είναι η de facto επίπληξη που προκάλεσε για τα transgender στρατεύματα από τον στρατηγό Τζόσεφ Ντάνφορντ, πρόεδρο των επικεφαλής προσωπικού των ΗΠΑ. Ο πρόεδρος δεν έχει το δικαίωμα να αλλάξει τη στρατιωτική πολιτική μέσω Twitter.
Πρόκειται για μια προεδρία χωρίς άγκυρα, με έναν καπετάνιο στο πηδάλιο μεθυσμένο με την εξουσία. Με την πιθανή εξαίρεση της πολιτικής της Κίνας, κάθε εμφάνιση που έχει κάνει στην παγκόσμια σκηνή, από την αποχώρησή του από τη συνθήκη του Παρισιού για την αλλαγή του κλίματος μέχρι τιις αδέξιες παρεμβάσεις του στον Περσικό Κόλπο και τις αμφιβολίες του για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ, έχει καταστρέψει τη θέση της Αμερικής. Ο άλλοτε απαραίτητος εταίρος, η Αμερική του κ. Τραμπ είναι τώρα χώρα προς αποφυγή.
Αυτό είναι θέμα βαθιάς λύπης. Ωστόσο, στην πιο σκοτεινή ώρα υπάρχει ελπίδα: Ρεπουμπλικανοί άνδρες και γυναίκες στη Γερουσία, με επικεφαλής τον ατρόμητο Τζον Μακ Κέιν, ήρωα πολέμου που κακολογήθηκε από τον κ. Τραμπ, στέκονται ακλόνητοι. Ανεξάρτητοι δικαστές στηρίζουν το κράτος δικαίου. Δημοκράτες και Ρεπουμπλικανοί αρχίζουν να συντάσσουν συνταγματικές κόκκινες γραμμές.
Η μεγάλη δοκιμή θα είναι ο Μιούλερ. Σε ένα ακόμη πιο πρακτικό επίπεδο, το ερώτημα είναι αν ο κ. Τραμπ είναι σε θέση να επιτύχει οτιδήποτε αξιοσημείωτο. Χωρίς μια βαθιά αλλαγή στη συμπεριφορά και την κατεύθυνση, η προεδρία του δεν είναι βιώσιμη.