Έχοντας πέσει στις δημοσκοπήσεις και με την εφαρμογή της πολιτικής του για την αγορά εργασίας να καραδοκεί, ο πρόεδρος προσπαθεί να επιτύχει μια ευρωπαϊκή νίκη για να αποδείξει ότι τα σχέδιά του είναι συνεπή και πρακτικά. Το διακύβευμα στις συναναστροφές του με την ΕΕ είναι η βασική υπόσχεση της εκστρατείας του προς τους γάλλους ψηφοφόρους: ότι η συμμετοχή στο μπλοκ δεν αφορά μόνο τη δημοσιονομική λιτότητα και τη μεταρρύθμιση της ελεύθερης αγοράς, αλλά και την παροχή στους εργαζομένους την καλύτερη δυνατή άμυνα έναντι του παγκόσμιου ανταγωνισμού.
«Το όλο επιχείρημα του Μακρόν εναντίον της Μαρίν Λε Πεν ήταν ότι η Ευρώπη χρειάζεται να ενεργοποιηθεί και ότι μπορεί να προσφέρει προστασία», δήλωσε ο Φιλίπ Ουεστέρ, επικεφαλής της οικονομικής έρευνας στη διαχείριση της Natixis Asset στο Παρίσι. «Κατά πολλούς τρόπους, μαζί με τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας, ο Μακρόν μπαίνει τώρα στην ουσία του προγράμματός του.»
Ο 39χρονος πρόεδρος ξεκινάει το ταξίδι του από την αυστριακή πόλη του Σάλτσμπουργκ, όπου Τσέχοι και Σλοβάκοι ηγέτες θα τον συνοδέψουν σε συνομιλίες με τον καγκελάριο Κρίστιαν Κερν, προτού ταξιδέψει στη Ρουμανία την Πέμπτη και στη συνέχεια στη Βουλγαρία την Παρασκευή. Εκεί, θα πιέσει για αυστηρότερους κανόνες για τον περιορισμό της χρήσης από τους εργοδότες εργαζομένων που εδρεύουν σε άλλες χώρες, καθώς και για μεγαλύτερη ευρωπαϊκή συνεργασία σε θέματα όπως η μετανάστευση και η άμυνα. Την επόμενη εβδομάδα υποδέχεται τους ομόλογους ηγέτες της Γερμανίας, της Ιταλίας και της Ισπανίας, συναντιέται έπειτα με πρωθυπουργούς της Benelux πριν ξεκινήσει για την Ελλάδα στις 7 Σεπτεμβρίου.
Ένα βασικό ζήτημα για τον Μακρόν αφορά αυτό που οι Γάλλοι ονομάζουν «αποσπασμένοι εργαζόμενοι», οι οποίοι συνήθως περιλαμβάνουν εργαζόμενους από χώρες με χαμηλές αμοιβές της Ανατολικής Ευρώπης που μεταφέρονται στη Γαλλία για να εκτελούν καθήκοντα που θα ήταν πιο δαπανηρά με προσλήψεις σε τοπικό επίπεδο. Υπάρχουν περίπου 300.000 τέτοιοι εργαζόμενοι στη Γαλλία και προσφέρουν στους εργοδότες ουσιαστική εξοικονόμηση. Ο ελάχιστος μισθός στη Γαλλία είναι περίπου 1.480 ευρώ τον μήνα. Στην Πολωνία, είναι περίπου 450 ευρώ.
Ο Μακρόν θέλει τους κανόνες της ΕΕ να περιορίζουν κάθε αποσπασμένο εργαζόμενο σε ένα έτος εργασίας σε κάθε δύο στη χώρα υποδοχής. Στόχος του είναι να εξασφαλίσει την εφαρμογή των ελάχιστων μισθών και των κοινωνικών επιβαρύνσεων και να βελτιώσει τη συνεργασία μεταξύ των κυβερνήσεων για την καταπολέμηση της απάτης.
Καθώς ο Μακρόν παρουσιάζει την υπόθεσή του σε ολόκληρη την Ευρώπη, στο εσωτερικό η υπουργός Εργασίας Μιριέλ Πενικό βρίσκεται στα τελικά στάδια της διαβούλευσης με συνδικάτα και επιχειρηματικά λόμπι σχετικά με την αναθεώρηση του εργατικού δικαίου που θα το κάνει φθηνότερο και πιο εύκολο για τις επιχειρήσεις να μειώσουν το προσωπικό τους. Οι αλλαγές στους κανόνες θα δημοσιευθούν στα τέλη Αυγούστου, καθώς οι περισσότεροι εργαζόμενοι θα επιστρέφουν από τις καλοκαιρινές διακοπές, ώστε να ξεκινήσει η ενεργοποίησή τους τον Σεπτέμβριο.
Ο προκάτοχος του Μακρόν στην προεδρία Φρανσουά Ολάντ εξέδωσε προειδοποίηση την Τρίτη να μην ζητά από τον γαλλικό λαό «άχρηστες θυσίες», σύμφωνα με την Agence France-Presse. «Δεν υπάρχει λόγος να αυξήσουμε την ευελιξία στην αγορά εργασίας πέρα από όσα έχουμε ήδη κάνει. Με αυτόν τον τρόπο, υπάρχει κίνδυνος να δημιουργηθούν ρήξεις», είπε.
Η ένωση CGT έχει ήδη ανακοινώσει διαδηλώσεις τον επόμενο μήνα, και η CFDT, η μεγαλύτερη ένωση της χώρας, δεν απέκλεισε τη συμμετοχή σε διαμαρτυρίες.
«Το ευρωπαϊκό σχέδιο έχει έναν προσανατολισμό προς της ελεύθερη αγορά, προς όφελος των ιδιωτικοποιήσεων, του περιορισμού του κράτους, των δημόσιων υπαλλήλων και των δημόσιων δαπανών: αυτές είναι πολιτικές με τις οποίες οι περισσότεροι γάλλοι διαφωνούν», δήλωσε ο Τομά Γκενόλ, καθηγητής στο Sciences Po στο Παρίσι. «Ωστόσο, με την πολιτική των αποσπασμένων εργαζομένων, ο Μακρόν, ένας αυτοαποκαλούμενος ελευθεραγορίτης, δείχνει ότι είναι ικανός να υπερασπίζεται θέσεις που είναι κατά των δικών του πεποιθήσεων αλλά στα πολιτικά του συμφέροντα.»
Σε μια περίοδο κατά την οποία η ΕΕ διαπραγματεύεται την απόσυρση της Βρετανίας, η μάχη του Μακρόν είναι επίσης να πείσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις γενικότερα ότι η στενότερη συνεργασία σε θέματα όπως η κίνηση των εργαζομένων, η εξωτερική μετανάστευση και η άμυνα μπορεί να γίνει καλύτερα σε επίπεδο ΕΕ.
Ο Μακρόν χρειάζεται να επιτύχει στο εσωτερικό με μεταβολές του εργατικού δικαίου για να ενισχύσει την αξιοπιστία του στην ευρωπαϊκή σκηνή. Ιστορικά, οι διαδηλώσεις συνδικάτων και φοιτητών εμπόδισαν τις γαλλικές κυβερνήσεις να αναθεωρήσουν τους άκρως αυστηρούς κανόνες του εργατικού δικαίου που διέπουν τα δικαιώματα των εργαζομένων. Παρ’ ότι ο Μακρόν έχει ήδη κοινοβουλευτική έγκριση για να προωθήσει τις αλλαγές με εκτελεστική εντολή, ο βαθμός υποστήριξης στις διαδηλώσεις του επόμενου μήνα θα καθορίσει την επιτυχία ή αποτυχία του.
«Το κεντρικό ερώτημα για τη γαλλική πολιτική τον Σεπτέμβριο είναι αναμφισβήτητα η μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας», δήλωσε ο Γκενόλ. «Για την κυβέρνηση είναι ένα στοίχημα για τα διπλά ή τίποτα. Εάν οι διαμαρτυρίες είναι αδύναμες ή μέτριες, θα φτάσει εκεί. Έτσι, η μόνη ευκαιρία των αντιπάλων να κερδίσουν είναι να λυγίσουν την κυβέρνηση.»