Πριν από λίγο καιρό, φαινόταν ότι η παγκόσμια έκρηξη δανεισμού σε δολάρια όδευε προς τα όριά της. Ενθαρρυμένοι από τα σχεδόν μηδενικά επιτόκια, οι μη αμερικάνοι δανειολήπτες συγκέντρωσαν τρισεκατομμύρια δολάρια σε νέο χρέος σε δολάρια. Με την κεντρική τράπεζα να αυξάνει τα επιτόκια και το αμερικανικό νόμισμα να ανεβαίνει, οι πιέσεις άρχισαν να γίνονται εμφανείς, καθώς οι εταιρείες δυσκολεύονταν να αποπληρώσουν τα δολάρια με υποτιμημένα έσοδα σε τοπικό νόμισμα.
Ωστόσο, το πάρτι συνεχίζεται, ίσως χάρη στον εξαιρετικά σταδιακό ρυθμό αύξησης των επιτοκίων της Fed και στη σχετική μείωση της συναλλαγματικής ισοτιμίας του δολαρίου. Σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών, ο συνολικός δανεισμός σε δολάρια εκτός των ΗΠΑ έφθασε τα 10,7 τρισεκατομμύρια δολάρια το πρώτο τρίμηνο του 2017, περίπου 6% υψηλότερα από το προηγούμενο έτος και μέχρι 83% υψηλότερα από το 2009. Εδώ φαίνεται ως ποσοστό του μη αμερικάνικου ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος:
Περίπου το ένα τρίτο του χρέους οφείλεται από εταιρείες και κυβερνήσεις στις αναδυόμενες αγορές, όπου η σχετικά υψηλή μεταβλητότητα των κερδών και των συναλλαγματικών ισοτιμιών μπορεί να κάνει τον δανεισμό σε δολάρια ιδιαίτερα επικίνδυνο. Εδώ είναι το χρέος σε δολάρια των χωρών που παρακολουθεί το BIS, ως ποσοστό του ΑΕΠ τους:
Βεβαίως, μέρος του χρέους μπορεί να μην είναι υπερβολικά επαχθές εάν οι δανειολήπτες έχουν πολλά έσοδα σε δολάρια, για παράδειγμα, από τις εξαγωγές πετρελαίου (σκεφτείτε τη Ρωσία και τη Σαουδική Αραβία). Αλλά στον βαθμό που οι υποχρεώσεις δεν αντισταθμίζονται, θα κάνουν τον κόσμο πιο ευάλωτο στις κινήσεις επιτοκίων της Fed. Και αν οι μελλοντικές αυξήσεις των επιτοκίων ενεργοποιήσουν τη σύσφιξη και τις χρεοκοπίες στο εξωτερικό, η κακουχία θα μπορούσε εύκολα να εξαπλωθεί στις ΗΠΑ, περιπλέκοντας τις προσπάθειες της Fed να διατηρήσει την ανάπτυξη σε καλό δρόμο.
Έτσι ο κόσμος γίνεται ολοένα και πιο εκτεθειμένος στη Fed, κάτι που αφήνει τη Fed όλο και πιο εκτεθειμένη στον κόσμο.