Ας δούμε όμως γιατί : Ο «σκληρός» κ.Κουρτς έχει να επιλέξει μεταξύ της άκρας δεξιάς και του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος για το σχηματισμό κυβέρνησης.
Ταυτόχρονα είναι σχεδόν βέβαιο ότι το καλοκαίρι του 2018 με το τέλος του τρέχοντος μνημονίου η χώρα μας θα χρειαστεί ένα νέο πρόγραμμα στήριξης η έστω μια γραμμή προστασίας για κάποια χρόνια. Τι θα συμβεί εάν αυτό το πρόγραμμα σε όποια μορφή αποφασιστεί χρειαστεί την έγκριση της Αυστριακής βουλής μεταξύ άλλων ;
Κάπου εδω αρχίζουν να μαζεύονται μαύρα σύννεφα πάνω από την Ελλάδα. Εάν μεν τελικά ο νέος αυστριακός καγκελάριος κυβερνήσει με την άκρα δεξιά είναι προφανές ότι δεν θα μπορέσει να ψηφίσει οποιασδήποτε μορφής νέα βοήθεια προς την Ελλάδα.
Εάν κυβερνήσει με τους Σοσιαλδημοκράτες θα έχει τρομακτική πίεση από την αντιπολίτευση εάν φέρει κάτι προς ψήφιση καθώς και ένα τεράστιο πολίτικο κόστος που είναι εξαιρετικά αμφίβολο εάν θα μπορέσει να αναλάβει.
Και στις 2 παραπάνω περιπτώσεις εκτός εξαιρετικού θετικού απροόπτου που όλοι ευχόμαστε η Ελλάδα το 2018 θα βρεθεί μόνη και απροστάτευτη στο «έλεος» των αγορών για μια ακόμη φορά. Σήμερα το κόστος δανεισμού για 10 έτη είναι στο 5.5% σημαντικά ψηλότερα από όσο δανειζόμαστε από τους εταίρους μας.
Μένει να φανεί εάν με την ολοκλήρωση της 3ης αξιολόγησης αλλά και την πρόοδο των μεταρρυθμίσεων το κόστος αυτό θα πέσει κι άλλο η όχι …
Το μεταναστευτικό
Ο Σεμπάστιαν Κούρτς ως υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατικού και Λαϊκού κόμματος, είχε πολύ σκληρές θέσεις απέναντι στη χώρα μας και για το μεταναστευτικό ζήτημα τον Φεβρουάριο του 2016 του μετά τις εργασίες της άτυπης συνόδου των Υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στο Άμστερνταμ είχε δηλώσει: «Δεν είμαι πλέον διατεθειμένος να περιμένω μέχρι να αντιληφθεί επιτέλους η Ελλάδα πως απαιτείται μια λύση στην προσφυγική κρίση».
Επίσης είχε ταχθεί υπέρ του κλεισίματος των συνόρων Ελλάδας-Σκοπίων τονίζοντας χαρακτηριστικά σε δήλωσή του στα Νέα λίγες ημέρες μετά: «Εάν κλείσουν τα βόρεια σύνορα και μείνει η Ελλάδα για περισσότερα από ένα 24ωρο με τους πρόσφυγες στην επικράτειά της, τότε θα αλλάξει ραγδαία και το ενδιαφέρον της να δεχθεί ευρωπαϊκή βοήθεια».
Ο Σεμπάστιαν Κουρτς ανέλαβε τα ηνία του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος (ÖVP) τον Μάιο και σε λίγους μήνες μετέτρεψε ένα κόμμα, που βρισκόταν επί 30 χρόνια σε κυβέρνηση συνασπισμού στο δικό του προσωπικό κίνημα, σε μία κίνηση εμπνεόμενη από το En Marche! του Γάλλου Προέδρου Εμανουέλ Μακρόν.
Το μετονόμασε σε «Λίστα Σεμπάστιαν Κουρτς – Νέο Λαϊκό Κόμμα» με στελέχη αποκλειστικά και μόνον της δικής του επιλογή. Παράλληλα άλλαξε και το παραδοσιακό μαύρο χρώμα του σχηματισμού με ένα φωτεινό τιρκουάζ, με σκοπό να δώσει μία «αντικαθεστωτική» εμφάνιση.
Με πολιτικούς αναλυτές να τον περιγράφουν ως το «παιδί θαύμα», όπως αποκαλείται ο νεαρός πολιτικός, ως τον «πολύφερνο γαμπρό της μέσης τάξης της Αυστρίας», ενώ άλλοι τον χαρακτηρίζουν ως την αυστριακή έκδοση του Εμανουέλ Μακρόν και του πρωθυπουργού του Καναδά, Τζάστιν Τριντό, η άνοδος του Κουρτς ήταν αξιοσημείωτη.
Yπουργός από τα 27 του
Ο Σεμπάστιαν Κουρτς γεννήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1986 και μεγάλωσε στο προάστιο Μέιντλινγκ, όπου και διαμένει ακόμη. Αφού ολοκλήρωσε την δευτεροβάθμια εκπαίδευσή του το 2004, υπηρέτησε την στρατιωτική του θητεία.
Το 2009 εξελέγη ως επικεφαλής του τομέα νεολαίας του Αυστριακού Λαϊκού Κόμματος. Μεταξύ των ετών 2010 και 2011 ήταν μέλος του δημοτικού συμβουλίου της Βιέννης. Τον Απρίλιο του 2011, ο Κούρτς διορίστηκε στη νεοσυσταθείσα του κρατικού γραμματέα για την κοινωνική ενσωμάτωση του Αυστριακού Υπουργείου Εσωτερικών.
Στις γενικές εκλογές του 2013 εξελέγη μέλος του κοινοβουλίου. Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους έγινε Υπουργός Εξωτερικών, με τα καθήκοντά του να περιλαμβάνουν, ύστερα από δικό του αίτημα, και την κοινωνική ενσωμάτωση.
Τη στιγμή της ορκωμοσίας του, ο Κουρτς ήταν ο νεώτερος ηλικιακά υπουργός από τη στιγμή της ίδρυσης της Δημοκρατίας της Αυστρίας, καθώς και ο νεώτερος υπουργός εξωτερικών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, μόλις στα 27 του χρόνια.
Ι.Α.Φ