Η παγκόσμια παραγωγή πιθανότατα θα αυξηθεί κατά 3,7% το 2018, το καλύτερο εδώ και χρόνια, προτού επιβραδυνθεί στο 3,6% το 2019, δήλωσε ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης την Τρίτη σε εξαμηνιαία έκθεση. Η οικονομία των ΗΠΑ αναμένεται να φτάσει στο αποκορύφωμά της το επόμενο έτος, ενώ η ζώνη του ευρώ, η Ιαπωνία και η Κίνα πιθανότατα θα επιβραδυνθούν τόσο το 2018 όσο και το 2019, σύμφωνα με την έκθεση.
«Τα στοιχεία συνεχίζουν να αυξάνονται για το ότι οι τιμές των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων είναι ασυμβίβαστες με τις προσδοκίες για μελλοντική ανάπτυξη και τη στάση πολιτικής, επιδεινώνοντας τους κινδύνους των δημοσιονομικών διορθώσεων και των αναπτυξιακών οφελών.»
Με τον δείκτη MSCI World να ανεβαίνει 18% φέτος και να διπλασιάζει το επίπεδό του από τον Φεβρουάριο του 2009, η πιθανότητα «αιχμηρών» διορθώσεων είναι υψηλή, δήλωσε ο ΟΟΣΑ.
Η ανάπτυξη των ΗΠΑ προβλέπεται να επιταχυνθεί το 2018, ενώ άλλες μεγάλες οικονομίες θα αντιμετωπίσουν επιβράδυνση της ανάπτυξης και η Βρετανία βρίσκεται ήδη σε πτωτική τροχιά. Ακόμα, ο ΟΟΣΑ προβλέπει ότι η Ινδία και η Βραζιλία θα επηρεάσουν την παγκόσμια τάση, με το ΑΕΠ να επιταχύνεται μέχρι το 2019.
Μπορεί να είναι «η κορυφή του κύκλου», δήλωσε η επικεφαλής οικονομολόγος του ΟΟΣΑ Κάθριν Μαν σε συνέντευξή της. Η κατάσταση είναι «εύθραυστη από την άποψη της οικονομικής έκθεσης», ανέφερε. «Η επέκταση δεν είναι επαρκώς θεμελιωμένη στην πραγματικότητα για να υποστηρίξει τις προσδοκίες των νέων για θέσεις εργασίας, των μεσήλικων για εισόδημα και των ηλικιωμένων για συντάξεις.»
Οι τιμές των περιουσιακών στοιχείων ενισχύθηκαν χάρη στη χαλαρή νομισματική πολιτική και ενδέχεται να αλλάξουν καθώς αποσύρεται αυτό το κίνητρο, ανέφερε η Μαν. Αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι ο κόσμος θα αντιμετωπίσει μια νέα χρηματοπιστωτική κρίση σε κλίμακα αυτής του 2008, αυτό σημαίνει ότι μια ύφεση της αγοράς θα μπορούσε να οδηγήσει σε επιβράδυνση της πραγματικής οικονομίας, σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ.
Ακόμη χειρότερα, οι κεντρικές τράπεζες και οι κυβερνήσεις έχουν μικρό περιθώριο να αντιδράσουν σε μια σοβαρή κάμψη.
«Ο δημοσιονομικός και ο νομισματικός χώρος είναι πολύ περιορισμένοι για να μην υπάρξει οικονομική ζημιά», δήλωσε η Μαν. «Αυτό αποδίδει ακόμη μεγαλύτερη προτεραιότητα στις προσπάθειες διαρθρωτικής πολιτικής.»