Εντός 10 μηνών, η βρετανική κυβέρνηση και η Ευρωπαϊκή Ένωση επιδιώκουν να έχουν μια συμφωνία για το διαζύγιό τους και τουλάχιστον το περίγραμμα των μελλοντικών εμπορικών τους σχέσεων. Έχουν διαφορετικές ιδέες για το πώς πρέπει να μοιάζει το Brexit και διαφορετικές απόψεις για το πώς πρέπει να προγραμματιστούν οι ίδιοι οι συνομιλίες.
Στη συνέχεια υπάρχουν τα τμήματα μέσα σε κάθε στρατόπεδο. Οι Συντηρητικοί στην κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, των οποίων η επί δεκαετίας διάρρηξη για την ένταξη στην ΕΕ ήταν ο καταλύτης για το Brexit, παραμένουν χωρισμένοι σε αυτό που πραγματικά έχει σημασία. Το αντιπολιτευόμενο Εργατικό Κόμμα αποφεύγει την ερώτηση και οι Σκοτσέζοι εθνικιστές δε θέλουν την έξοδο καθόλου.
Η ΕΕ μπορεί να θέτει την ενότητά της πριν από οποιαδήποτε άλλη προτεραιότητα, αλλά οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να αποκαλύψουν αντικρουόμενα εθνικά συμφέροντα μεταξύ των υπόλοιπων 27 μελών.
Έτσι, μετά από ένα έτος ελαττωματικών προβλέψεων, εδώ είναι μια ματιά σε διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να συμβούν το 2018.
Η βασική υπόθεση
Ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο θέλει πλήρη εμπορική συμφωνία μέχρι την έξοδό του στις 29 Μαρτίου 2019, η ΕΕ τη θέλει έτοιμη μέχρι τον Ιανουάριο του 2021. Αυτό που μπορεί να συμβεί σύμφωνα με εμπειρογνώμονες της ΕΕ είναι:
Μετά από μερικούς μήνες αδιάφορων συνομιλιών, επιτυγχάνεται συμφωνία σχετικά με τη μεταβατική συμφωνία που οι ζητούσαν επιχειρήσεις. Δεν είναι ακόμη νομικά δεσμευτική, αλλά αρκεί για να αποφευχθεί μια μαζική έξοδος επιχειρήσεων. Τον Μάρτιο, αρχίζουν οι εμπορικές συζητήσεις.
Το Ηνωμένο Βασίλειο παλεύει για το City του Λονδίνου, αλλά συνειδητοποιεί σύντομα ότι όλες οι τράπεζες έχουν σχέδια έκτακτης ανάγκης ούτως ή άλλως και ένας σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων θα εξακολουθεί να γίνεται στο Λονδίνο μετά τη διάσπαση. Η ΕΕ δεν θα κάνει πίσω από την άρνησή της να αφήσει το Ηνωμένο Βασίλειο να κρατήσει τα καλύτερα κομμάτια της ιδιότητας του μέλους και οι Συντηρητικοί της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι δε θα την αφήσουν να κάνει τις παραχωρήσεις που θα χρειαστούν για να παραμείνει στην ενιαία αγορά της ΕΕ.
Τον Οκτώβριο υπάρχει μια συνοπτική συμφωνία, η οποία είναι ασαφής, αλλά αρκετά λεπτομερής ώστε να είναι σαφές ότι η Βρετανία κατευθύνεται προς μια εμπορική συμφωνία που μοιάζει πολύ με αυτή που έκλεισε ο Καναδάς με την ΕΕ.
Θα αποτρέψει τους δασμούς στα περισσότερα αγαθά, αλλά θα θέσει φραγμούς στο τελωνείο και δε θα κάνει πολλά για τις βιομηχανίες υπηρεσιών που αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της οικονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου. Ο Κάρστεν Νίκελ της Teneo θέτει τις πιθανότητες αυτού του σεναρίου περίπου στο 60%.
Τα ιρλανδικά σύνορα επιστρέφουν ως σημαντικό εμπόδιο. Τελικά, η Μέι βλέπει τη μπλόφα των βορειοϊρλανδών συμμάχων της στο Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα και δέχονται ότι σε μερικούς τομείς θα έχουν διαφορετικούς κανόνες σε σχέση με το υπόλοιπο του Ηνωμένου Βασιλείου για να διατηρήσουν τα σύνορα με τη Δημοκρατία της Ιρλανδίας ανοιχτά.
Η αυξανόμενη λαϊκή υποστήριξη για τους Εργατικούς υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν κάνει το DUP απρόθυμο να εγκαταλείψει τη Μέι και να αφήσει τον απεχθή ηγέτη να έρθει στην εξουσία.
Το αποτρόπαιο σενάριο έχει αποφευχθεί, αλλά οι εταιρείες αρχίζουν να προετοιμάζονται για τα εμπορικά εμπόδια που βρίσκονται μπροστά. Κανείς δεν ξέρει πότε θα τελειώσουν τελικά οι λεπτομερείς εμπορικές διαπραγματεύσεις, έτσι οι επιχειρήσεις μένουν με το περίγραμμα για κάποιο διάστημα.
Η αναστάτωση
Οι συνομιλίες για τη μετάβαση πάνε αρκετά καλά. Τότε, μέχρι τον Οκτώβριο, είναι σαφές ότι οι διαπραγματεύσεις για τη μελλοντική εμπορική εταιρική σχέση αποτυγχάνουν. Το ζήτημα του τρόπου με τον οποίο μπορεί να παραμείνει ανοιχτό το ιρλανδικό σύνορο χωρίς τελωνειακή συμφωνία επανέρχεται ξανά.
Αυτή τη φορά, αποδεικνύεται αδύνατο για τη Μέι να ικανοποιήσει τα τρία πιο δύσκολα ακροατήρια: την ιρλανδική κυβέρνηση, η οποία υποστηρίζεται από την ΕΕ, το Δημοκρατικό Ενωτικό Κόμμα, το οποίο υποστηρίζει την κυβέρνησή της, και τους ένθερμους υποστηρικτές του Brexit μέσα στο κόμμα της.
Παρά τις δύο εβδομάδες των συνομιλιών κρίσης με το DUP, δεν υπάρχει συμφωνία. Η μειοψηφική κυβέρνηση της Μέι καταρρέει και εκλογές κηρύσσονται για την Πέμπτη 15 Νοεμβρίου. Οι Συντηρητικοί δεν έχουν χρόνο να επιλέξουν έναν νέο ηγέτη και η Μέι οδηγεί το κόμμα στη σύντομη εκστρατεία.
Την ημέρα των εκλογών, η πρώτη φθινοπωρινή από το 1974, η προσέλευση των ψηφοφόρων είναι μειωμένη. Οι Εργατικοί καταφέρνουν να κινητοποιήσουν τη νεολαία, ενώ οι ηλικιωμένοι Συντηρητικοί μένουν στο σπίτι τους την υγρή φθινοπωρινή μέρα. Λίγο πριν την αυγή, ο Κόρμπιν ανακηρύσσεται νικητής και γίνεται πρωθυπουργός με μικρή πλειοψηφία των 20. Μόλις φτάσει στην κυβέρνηση, η πολιτική του Εργατικού Κόμματος κινείται προς στενότερους δεσμούς με την ΕΕ.
Μέχρι τον Δεκέμβριο, ο χρόνος για συνομιλίες έχει τελειώσει καθώς πλησιάζει η ημέρα του Brexit. Σε επείγουσα διαπραγματευτική συνεδρίαση την παραμονή των Χριστουγέννων, ο επικεφαλής διαπραγματευτής του Ηνωμένου Βασιλείου, Κιρ Στάρμερ, αποδέχεται την προσφορά της ΕΕ για ένταξη στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο.
Αυτό σημαίνει ότι η Βρετανία θα διατηρήσει την πλήρη πρόσβαση στη μεγαλύτερη αγορά για αγαθά και υπηρεσίες, αλλά τώρα πρέπει να αποδεχθεί κανόνες που δεν έχει λόγο να κάνει. Επίσης, απέτυχε να «ανακτήσει τον έλεγχο» της μετανάστευσης, ένα σημαντικό ζήτημα στη συζήτηση του Brexit.
Η αποχώρηση
Οι συνομιλίες για τη μετάβαση χρειάζονται περισσότερο χρόνο από ό, τι επιθυμούσε η Βρετανία και καθυστερεί η έναρξη των κατάλληλων εμπορικών συζητήσεων. Σύντομα θα καταστεί σαφές ότι η βιομηχανία υπηρεσιών θα μείνει σε μεγάλο βαθμό εκτός από τη μελλοντική εμπορική συμφωνία.
Οι επιχειρήσεις ψιθυρίζουν και αναγκάζουν τους υποστηρικτές του Brexit στο εσωτερικό να αναρωτιούνται δημοσίως γιατί η Μέι συμφώνησε να πληρώσει έναν βαρύ λογαριασμό διαζυγίου σε αντάλλαγμα για μια τέτοια εμπορική συμφωνία. Τα άλυτα θέματα που δεν είχαν συνδεθεί σωστά τους πρώτους μήνες των συνομιλιών συνεχίζουν να εμποδίζουν τις συζητήσεις.
Η ΕΕ υπενθυμίζει και πάλι στο Ηνωμένο Βασίλειο ότι πρέπει να βρει έναν τρόπο να διατηρήσει ανοικτά τα ιρλανδικά σύνορα μετά τη διάσπαση, αλλά δε θα υποχωρήσει καθόλου για να βοηθήσει στην εξεύρεση λύσης.
Η προθεσμία του Οκτωβρίου έρχεται και φεύγει και προς τα τέλη του έτους οι συνομιλίες καταρρέουν, ενώ η ομάδα του Ηνωμένου Βασιλείου αποχωρεί απρόθυμα. Και οι δύο πλευρές στρέφονται τώρα προς το Brexit χωρίς συμφωνία τον Μάρτιο του 2019, εκτός και αν μπορούν να επιδιορθώσουν γρήγορα τα πράγματα.
Η ευχή
Οι συζητήσεις για το εμπόριο και τη μετάβαση ξεκινούν γρήγορα τον Ιανουάριο και μέχρι τον Φεβρουάριο κλείνει συμφωνία για τη μετάβαση.
Η Βρετανία πείθει την ΕΕ να της προσφέρει μια συμφωνία «Καναδά συν, συν, συν». Αυτό σημαίνει μια ευρεία εμπορική συμφωνία που κρατά τους δασμούς μακριά από τα εμπορεύματα και επιτρέπει επίσης στις εταιρείες παροχής υπηρεσιών, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, να συνεχίσουν να λειτουργούν σε ολόκληρη την ήπειρο. Η ΕΕ ήταν διχασμένη για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, αλλά οι ρεαλιστές στην Ευρώπη επικρατούν.
Η Βρετανία πείθει επίσης την ΕΕ ότι χρειάζεται να καταρτιστεί μια πλήρως λεπτομερή εμπορική συμφωνία εγκαίρως για την ημέρα εξόδου, ώστε να μπορεί να υπογραφεί αμέσως μετά το Brexit. Οι επιχειρήσεις και οι τελωνειακοί υπάλληλοι έχουν τώρα μια ευχάριστη διετία για να προετοιμαστούν για τη μετάβαση στη νέα ρύθμιση.