Τα γεγονότα των τελευταίων εβδομάδων έχουν ωθήσει την περιοχή προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι εξελίξεις στην Ιταλία και στην Ισπανία – την τρίτη και τέταρτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης – σηματοδοτούν ότι περισσότερες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις μπορούν να προχωρήσουν προς μια κοινή οικονομική πολιτική. Υπάρχουν επίσης ενδείξεις ότι η Γερμανία, ο οικονομικός γίγαντας του μπλοκ, μπορεί σύντομα να έχει μια κυβέρνηση συνασπισμού υπέρ της Ευρώπης.
Για τους παγκόσμιους επενδυτές, μια πιο ενοποιημένη Ευρώπη μπορεί να είναι η πιο σημαντική εξέλιξη των επόμενων πέντε ετών. Καθώς η περιφερειακή ανάπτυξη επιταχύνεται καθώς οι αποσχιστικές δυνάμεις αποδυναμώνουν, οι επενδυτές πρέπει να αναμένουν την εκτίμηση του ευρώ και την αύξηση των αποτιμήσεων των μετοχών. Για τις πολυεθνικές εταιρείες, ο συντονισμός των πολιτικών μεταξύ των ευρωπαϊκών εθνών θα πρέπει να καταστήσει μια μεγαλύτερη και πιο αξιόπιστη αγορά καταναλωτών.
Η ανταγωνιστικότητα της Ευρώπης ενισχύθηκε την περασμένη εβδομάδα με τη συμφωνία μεταξύ των ηγεσιών της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης της γερμανίδας καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ και του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος για τη σύσταση κυβέρνησης συνασπισμού. Οι σοσιαλδημοκράτες, που είναι γνωστοί για τις υπέρ της Ευρώπης απόψεις τους, θα ονομάσουν τους υπουργούς Οικονομικών και Εξωτερικών.
Ο Όλαφ Σολτς, δήμαρχος του Αμβούργου, θα ηγηθεί του υπουργείου Οικονομικών, που θεωρείται η δεύτερη πιο σημαντική θέση στο υπουργικό συμβούλιο. Ο υπουργός Οικονομικών είναι επίσης ο βασικός σύνδεσμος με την υπόλοιπη Ευρώπη. Ο κ. Σολτς ανέφερε ότι η Γερμανία δε θα υπαγορεύει πλέον τις λεπτομέρειες της οικονομικής πολιτικής στους γείτονές της, όπως είχε κάνει ο προκάτοχός του. Αυτή η αλλαγή θα πρέπει να δημιουργήσει ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για συνομιλίες.
Στην Ιταλία, ο Λούιτζι Ντι Μάιο, ηγέτης του Κινήματος των Πέντε Αστέρων κατά του ευρώ που ηγείται στις δημοσκοπήσεις πριν από τις εκλογές της 4ης Μαρτίου, έχει υποβιβάσει τα σχέδια για δημοψήφισμα για έξοδο από τη ζώνη του ευρώ σε «τελευταία λύση». Μιλώντας στην τηλεόραση του - στο Λονδίνο στις 31 Ιανουαρίου εξέφρασε το ενδιαφέρον του για την προσέλκυση ξένων επενδυτών διευκολύνοντας τις ιταλικές τράπεζες να ανακτήσουν περιουσιακά στοιχεία από προβληματικούς δανειολήπτες, κάτι που θα χαιρετίστηκε από τα παγκόσμια επενδυτικά κεφάλαια και τα αμοιβαία κεφάλαια κινδύνου.
Ο Ντι Μάιο εξέτασε επίσης το ενδεχόμενο κανένα κόμμα να μην κερδίσει πλειοψηφία στις εκλογές του επόμενου μήνα. Σε αυτή την περίπτωση, δήλωσε ότι θα είναι ανοικτός για να συμμετάσχει σε μια κυβέρνηση συνασπισμού για να αποφύγει ένα εκκρεμές κοινοβούλιο που απαιτεί νέες εκλογές. Όλες αυτές οι κινήσεις δείχνουν ότι η Ιταλία μπορεί να είναι πιο ευθυγραμμισμένη με τη συνεργασία με την υπόλοιπη Ευρώπη από ό, τι εδώ και πολλά χρόνια.
Οι προοπτικές της Ισπανίας ενισχύθηκαν από μια οικονομία που επεκτάθηκε περισσότερο από 3% το 2016 και πάλι το 2017, σημειώνοντας την υψηλότερη ανάπτυξη μεταξύ των τεσσάρων μεγαλύτερων οικονομιών της ευρωζώνης. Στο πολιτικό μέτωπο, ο κίνδυνος αποχώρησης της περιφέρειας της Καταλονίας από την υπόλοιπη χώρα έχει εξασθενήσει. Αυτό τερματίζει μια μεγάλη απόσπαση της προσοχής για τη διοίκηση του πρωθυπουργού Μαριάνο Ραχόι, και ξεπερνά ένα σημαντικό εμπόδιο στην Ισπανία που εργάζεται για την οικονομική ολοκλήρωση.
Οι ευρωπαϊκές αγορές ομολόγων αντικατοπτρίζουν τον μειωμένο κρατικό κίνδυνο στην Ιταλία και την Ισπανία σε σχέση με τη Γερμανία, η οποία παρέχει τη μέτρηση της απόδοσης «άνευ κινδύνου» στην περιοχή. Κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι μηνών, η διαφορά μεταξύ των αποδόσεων των 10ετών κρατικών τίτλων της Ιταλίας και της Γερμανίας συρρικνώθηκε από 158 μονάδες βάσης σε 130 μονάδες βάσης και το spread Ισπανίας-Γερμανίας περιορίστηκε από 100 μονάδες βάσης σε 73 μονάδες βάσης.
Παρά το μήνυμα από τις αγορές ομολόγων, η υπόσχεση που αντιπροσωπεύει μια ενοποιημένη Ευρώπη για τους επενδυτές δεν έχει ακόμη αποτιμηθεί σημαντικά στις αγορές. Οι εκτιμήσεις των μετοχών και του ευρώ δεν έχουν ακόμη λάβει υπόψη τις θετικές εξελίξεις. Για παράδειγμα, ο δείκτης μετοχών Stoxx Europe 50 υποχώρησε περισσότερο από τους κυριότερους δείκτες μετοχών των ΗΠΑ σε ποσοστιαίες μονάδες κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ως τις 5 Φεβρουαρίου. Το ευρώ αποδυναμώθηκε από τα 1,245 δολάρια στην αρχή της εβδομάδας σε 1,225 δολάρια στις 9 Φεβρουαρίου.
Αυτό μπορεί να αποδωθεί στα εναπομείναντα ενδεχόμενα εμπόδια σε μια ταχεία ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Στη Γερμανία, ο ηγέτης των σοσιαλδημοκρατών Μάρτιν Σουλτς, πρώην πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, αποφάσισε να παραιτηθεί από την αξίωσή του να γίνει υπουργός εξωτερικών στις 9 Φεβρουαρίου μετά από διαμάχη στο εσωτερικό κόμματος. Επίσης, η συμφωνία που έλαβε ο Σουλτς με τη Μέρκελ πρέπει να εγκριθεί από τα μέλη του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Στην Ιταλία, η νέα κυβέρνηση θα επικεντρωθεί στην εδραίωση της εξουσίας μετά τις εκλογές αντί να εργαστεί αμέσως για μια κοινή ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική.
Τέτοια βραχυπρόθεσμα εμπόδια δεν πρέπει να παρακωλύουν την υπόσχεση για τους επενδυτές με μεγαλύτερο χρονικό ορίζοντα: Η ζώνη του ευρώ έχει γίνει ένα ελκυστικό παιχνίδι αξίας με την προοπτική υψηλότερων τιμών μετοχών, των αποδόσεων ομολόγων προς τα γερμανικά επίπεδα και της ανατίμησης του νομίσματος ως κερασάκι στην τούρτα.