Το Brexit φέρνει μαζί του μια ευκαιρία να διαπιστωθεί αυτό μια και καλή. Από τις 29 Μαρτίου 2019, θα είμαστε σε θέση να διαπραγματευτούμε και να υπογράψουμε νέες εμπορικές συμφωνίες (εάν δεν τις εφαρμόσουμε μέχρι να περατωθεί η προτεινόμενη μεταβατική περίοδος). Η “Παγκόσμια Βρετανία”, εάν υπάρχει, είναι έτοιμη να απογειωθεί.
Ήδη ακούμε αναφορές ότι η Αυστραλία είναι πρόθυμη για μια γρήγορη εμπορική συμφωνία. Ο Ύπατος Αρμοστής της Αυστραλίας στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει προχωρήσει ακόμη περισσότερο καλώντας το Ηνωμένο Βασίλειο να αποκλείσει μια μελλοντική τελωνειακή ένωση Ηνωμένου Βασιλείου-ΕΕ προκειμένου να διευκολύνει μια τέτοια συμφωνία.
Αυτό έχει νόημα από την αυστραλιανή οπτική. Οι εξαγωγές τους στο Ηνωμένο Βασίλειο αντιμετωπίζουν κάποια σημαντικά εμπόδια. Ωστόσο ως αντάλλαγμα, όλα αυτά που έχει ήδη να προσφέρει στο Ηνωμένο Βασίλειο μια ήδη πολύ ανοιχτή οικονομικά Αυστραλία, είναι η ίδια η εμπορική συμφωνία –κάποιο είδος τροπαίου συμμετοχής. Είναι προς το συμφέρον της Αυστραλίας μα το κάνει αυτό όσο η πολιτική του Brexit είναι ευνοϊκή, διότι σε διαφορετική περίπτωση μια πιο μετριοπαθής βρετανική κυβέρνηση ίσως να αναρωτιόταν: “ποιο είναι το νόημα;”.
Ωστόσο, ακόμη και αν οι διαπραγματεύσεις πρόκειται να προχωρήσουν, δεν θα είναι εύκολες. Μεταξύ άλλων, οι Αυστραλοί θα ζητήσουν από το Ηνωμένο Βασίλειο να αφαιρέσει τους δασμούς στη ζάχαρη και στο κόκκινο κρέας, να αντιμετωπίσει τους ρυθμιστικούς φραγμούς και να παράσχει περισσότερες visas για τους επιχειρηματίες της Αυστραλίας. Αυτές οι απαιτήσεις δεν θα έρθουν τόσο εύκολα.
Εκείνοι που έχουν συνήθως την τάση να ακολουθούν φιλελεύθερες πολιτικές τείνουν να ψηφίζουν υπέρ της παραμονής, όχι της αποχώρησης (από την ΕΕ), και ασφαλώς θα θρηνήσουν για κάθε νέα εμπορική συμφωνία που συνδέεται με το Brexit, η οποία αποκλείει μια τελωνειακή ένωση ΗΒ-ΕΕ, και συνεχίζει τη στενή ευθυγράμμιση με την ΕΕ.
Επιπλέον, οι Βρετανοί αγρότες θα δουν κάθε συμφωνία με την Αυστραλία ως πρόδρομο για ένα συστηματικό άνοιγμα των γεωργικών αγορών του Ηνωμένου Βασιλείου στον υπόλοιπο κόσμο, και στις ΗΠΑ συγκεκριμένα. Όταν οι τίτλοι εφημερίδων διακηρύσσουν ότι η Αυστραλία θα απαιτήσει από το Ηνωμένο Βασίλειο να αποδεχθεί το βοδινό ορμόνων ως όρο για οποιαδήποτε εμπορική συμφωνία –ένα ζήτημα που παραδοσιακά συνδέεται με τις ΗΠΑ-μ δεν κάνει τίποτα για να κατευνάσει τις υποψίες ότι η φιλική Αυστραλία είναι ένας Δούρειος Ίππος για τον Trump και την βιομηχανοποιημένη αμερικανική γεωργία. Δεν ξέρουμε ακόμη την πραγματική δύναμη του βρετανικού αγροτικού λόμπι, αλλά εάν οι εμπορικές διαπραγματεύσεις μεταξύ των δύο χωρών ξεκινήσουν σοβαρά, υποψιάζομαι ότι θα το διαπιστώσουμε αρκετά σύντομα.
Το Ηνωμένο Βασίλειο θα διαπραγματεύεται επίσης γνωρίζοντας, στο βάθος της καρδιάς του, ότι η Αυστραλία προσβλέπει σε ένα μεγαλύτερο βραβείο. Όπως η ΕΕ διαπραγματεύτηκε μία συμφωνία με την Κορέα προτού στραφεί στην Ιαπωνία, οι χώρες θα χρησιμοποιήσουν τώρα το Ηνωμένο Βασίλειο για τις μελλοντικές εμπορικές τους διαπραγματεύσεις.
Το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε ενδεχομένως να εκμεταλλευτεί αυτό το πλεονέκτημα με τον καιρό, αλλά το να το κάνει αυτό θα απαιτούσε έναν βαθμό πολιτικής και εθνικής ταπείνωσης, ο οποίος όπως φαίνεται δεν υπάρχει.
Θετική ή αρνητική, μια εμπορική συμφωνία με μια μεσαίου μεγέθους χώρα στην άλλη πλευρά του κόσμου, θα έχει μικρή επίδραση στην οικονομία του Ηνωμένου Βασιλείου συνολικά. Στην καλύτερη περίπτωση, οι διαπραγματεύσεις θα μπορούσαν να αποδειχθούν διδακτικές –κερδίζοντας από την εμπειρία των Αυστραλών θα ήταν ένα καλό δίδαγμα για τους νέους διαπραγματευτές μας.
Ωστόσο, όταν πρόκειται για αυτό, δεν θα εκπλαγώ εάν το πιο πολύτιμο δίδαγμα από το πρώτο μας “άνοιγμα” μετά το Brexit στον κόσμο είναι ότι, όταν οι υψηλές φιλοδοξίες του ελεύθερου εμπορίου αντιμετωπίζουν την εγχώρια πολιτική πραγματικότητα, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι στην πραγματικότητα πολύ “Ευρωπαϊκό”.