Αλλά, με τη συγγνώμη του Jean-Claude Juncker και του Xi Jinping, ένα παλιό ρητό της Μάργκαρετ Θάτσερ λΕει : “Δεν υπάρχει εναλλακτική λύση”.
Η φράση ήταν στη μόδα μεταξύ των εμπόρων μετοχών (πριν από την ανάκαμψη του Οκτωβρίου), δεδομένης της χαμηλής απόδοσης σε άλλες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων, αλλά ισχύει εξίσου καλά με το δολάριο αυτές τις μέρες.
Αυτη ήταν μια σπουδαία χρονιά για το δολάριο. Το παγκόσμιο μερίδιό του στα αποθεματικά των κεντρικών τραπεζών υποχώρησε στο πενταετές χαμηλό επίπεδο του 62,3% το β τρίμηνο, ακόμη και όταν ο δείκτης δολαρίου του εμπορικού ισοζυγίου αυξήθηκε.
Οι συνολικές ξένες συμμετοχές του δημόσιου χρέους των ΗΠΑ μειώθηκαν στο 41%, το χαμηλότερο σε 15 χρόνια. Η Κίνα άρχισε να διαπραγματεύεται συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης πετρελαίου στο νόμισμα της , αμφισβητώντας την υπεροχή του πετροδολαρίου.
Η Γερμανία, η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία πρότειναν να καταστρατηγηθεί το δολάριο με νέο μηχανισμό πληρωμών για να επιτραπεί η συνέχιση του εμπορίου με το Ιράν, αποφεύγοντας παράλληλα τις κυρώσεις των ΗΠΑ. Υπάρχουν επίσης ορισμένοι προφανείς συνεχιζόμενοι κίνδυνοι. Οι ΗΠΑ οφείλουν τα δικαιώματα των baby boomers που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά και όμως η κυβέρνηση βρίσκεται σε μια έκρηξη δαπανών, αυξάνοντας δραστικά το δημόσιο χρέος.
Η Federal Reserve συρρικνώνει τον ισολογισμό της, μειώνοντας τη ρευστότητα του δολαρίου. Οι εμπορικές συγκρούσεις της διοίκησης αυξάνουν το κίνητρο για άλλες χώρες να μειώσουν την εξάρτησή τους από το αμερικανικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και το νόμισμά του. Κι όμως, δεν ανησυχώ για το γεγονός ότι το βασιλικό δολάριο θα είναι εκθρονισμένο.
Ο κ. Juncker, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προώθησε έναν πιο σημαντικό παγκόσμιο ρόλο για το ευρώ στην ομιλία του για την κατάσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης τον Σεπτέμβριο. Ωστόσο, ενώ το ευρώ αντιπροσώπευε το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο των παγκόσμιων αποθεματικών κεντρικής τράπεζας στα μέσα του 2018, το μερίδιό του ήταν μόνο το ένα τρίτο περίπου του δολαρίου.
Θα είναι δύσκολο για τους επενδυτές να εμπιστευτούν το ευρώ, όσο υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με την επιβίωση της ευρωζώνης, το οποίο προσκλήθηκε πρόσφατα από την ιταλική κυβέρνηση που παραβιάζει τους δημοσιονομικούς κανόνες. Για όλες τις ομιλίες μιας ανταρτικής Κίνας, το νόμισμά της δεν είναι έτοιμο να αναλάβει. Αντιπροσώπευε ένα ασήμαντο 1,84% των παγκόσμιων αποθεματικών κεντρικής τράπεζας στα μέσα του 2018. Αυτό θα μπορούσε να αλλάξει καθώς επεκτείνεται η πρωτοβουλία Belt and Road – θα ήταν ευκολότερο για όλες τις χώρες του έργου να χρησιμοποιήσουν το ίδιο νόμισμα. Αλλά το γιουάν έχει πολύ δρόμο.
Δεν είναι ελεύθερα κυμαινόμενο, η νομισματική πολιτική είναι απρόβλεπτη και η οικονομία και το χρηματοπιστωτικό σύστημα της Κίνας δεν είναι ανοικτά. Η επιστροφή των ΗΠΑ ως σημαντικού παραγωγού πετρελαίου προστατεύει περαιτέρω τη θέση του δολαρίου.
Ο κόσμος εμπορεύεται το πετρέλαιο σε δολάρια, σύμφωνα με την εταιρεία επιχειρηματικών πληροφοριών IbisWorld. Τέλος, το δολάριο ΗΠΑ επωφελείται από ένα φαινόμενο δικτύου. Περίπου το 40% των εισαγωγών σε όλο τον κόσμο τιμολογούνται σε δολάρια, παρόλο που οι ΗΠΑ αντιπροσωπεύουν μόλις το 10% των παγκόσμιων πωλήσεων.
Οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις προτιμούν να χρησιμοποιούν δολάρια επειδή κάνουν άλλες τράπεζες και επιχειρήσεις. Μερικοί έχουν προτείνει ότι τα ειδικά τραβηκτικά δικαιώματα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου θα μπορούσαν να αποτελέσουν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση. Αλλά το ΕΤΔ δεν είναι νόμισμα, είναι μια λογιστική καταχώρηση που αποτιμάται σε ένα καλάθι νομισμάτων.Το “εξωφρενικό προνόμιο” της κατοχής του αποθεματικού νομίσματος επιτρέπει στις ΗΠΑ να δανειστούν πέρα από τα μέσα και τα φτηνά. Οι παγκόσμιες απαιτήσεις για συναλλαγές στο νόμισμα υποστηρίζουν μια υγιή βιομηχανία χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Αλλά η ζήτηση για το δολάριο αυξάνει επίσης την αξία του, καθιστώντας τις αμερικανικές εξαγωγές λιγότερο ανταγωνιστικές, μειώνοντας τις εισαγωγές και διευρύνοντας το εμπορικό έλλειμμα. Η σημερινή διοίκηση δεν έκανε τίποτα για την αντίθεσή της στα εμπορικά ελλείμματα. Αλλά ακόμα κι αν οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι δεν ήθελαν την ευθύνη του παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, ίσως δεν μπορουν να το αποφύγουν.