ΔEN EINAI λίγες οι μετοχές στις οποίες η άνοδος οφείλεται σχεδόν αποκλειστικά στο… συγκινητικό ενδιαφέρον των μεγαλομετόχων τους για προσπορισμό κερδών, αφού δεν μπορούν να το επιτύχουν μέσω των εταιρειών τους. Δεν λείπουν άλλωστε από το εκάστοτε πανηγύρι, οι αφελείς και ευκολόπιστοι βραχυπρόθεσμοι ευκαιριακοί κυνηγοί του άρπα κόλα.
ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΕΙ ΚΑΛΑ στο μάτι και η (Υπο)στήριξη μετοχών αρκετών εταιρειών αλλά και ομίλων που χρωστάνε σε όποιον μιλάει ελληνικά και των οποίων η επιβίωση κρέμεται κυριολεκτικά από μία λεπτή κλωστή. Θα χαθούν πάλι πολλά χρήματα στο τέλος, αλλά δεν γίνεται κι αλλιώς. Αυτή η στάνη των προβάτων τέτοιο τυρί βγάζει.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ της χώρας μας είναι πολυσύνθετο και δύσκολα θα επιλυθεί, αν βέβαια μπορεί κανείς να πιστεύει σε κάτι τέτοιο αναλογιζόμενος όλες τις επιμέρους παραμέτρους.
Επομένως, η δική μας επενδυτική προσοχή πρέπει αποκλειστικά να στρέφεται σε εταιρείες και ομίλους που έχουν αποδεδειγμένα αποδείξει ότι δεν τους σκιάζει φοβέρα καμμιά αφ’ ενός και αφ’ ετέρου σεβάστηκαν και σέβονται τα κεφάλαια που τους εμπιστεύτηκαν οι επενδυτές μέτοχοι τους.
ΕΠΙΣΗΣ, να μην ξεχνάμε εκείνες τις εταιρείες που ενημερώνουν ανελλιπώς την αγορά περί των χρηματοοικονομικών πεπραγμένων τους. Αξίζουν μίας επιβράβευσης, εκτός και αν προκύπτει προβληματισμός και ανησυχία.
Ενώ παράλληλα πρέπει να προσεγγίζουμε με επιφυλακτικότητα – αν μη τι άλλο – τις μετοχές εκείνων των εταιρειών για τις οποίες θα πρέπει να περιμένουμε να μάθουμε τα του πρώτου τριμήνου τους κάπου εκεί γύρω τον προσεχή Σεπτέμβριο(!!).