Η αποφασιστικότητα των ΗΠΑ ότι το Χονγκ Κονγκ δεν είναι πλέον αυτόνομο από την ηπειρωτική Κίνα έχει σημαντικές επιπτώσεις για τους εξαγωγείς και τις επιχειρήσεις της πόλης. Αλλά αυτό θα μπορούσε να είναι τίποτα σε σύγκριση με την περαιτέρω δράση των ΗΠΑ να χρησιμοποιήσουν τη δεσπόζουσα θέση τους στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα εναντίον του Πεκίνου.
Η πιο άμεση απειλή είναι το πιθανό τέλος του ειδικού καθεστώτος της πόλης ως ξεχωριστό από την ηπειρωτική Κίνα για σκοπούς εισαγωγής και εξαγωγής σύμφωνα με τον νόμο πολιτικής του Χονγκ Κονγκ του 1992. Οι ευαίσθητες αμερικανικές τεχνολογίες δεν μπορούσαν πλέον να εισαχθούν στο Χονγκ Κονγκ και οι εξαγωγές της πόλης ενδέχεται να εχουν τους ίδιους δασμούς που επιβάλλονται στο κινεζικό εμπόριο.
Ωστόσο, ο πολύ πιο εκτεταμένος ρόλος που διαδραματίζει το Χονγκ Κονγκ ως το κύριο σημείο πρόσβασης της Κίνας στην παγκόσμια χρηματοδότηση είναι το κλειδί. Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο πρέπει να εξεταστεί η προσωρινή συζήτηση της Γερουσίας σχετικά με τις κυρώσεις κατά τραπεζών που πραγματοποιούν σημαντικές συναλλαγές με “πρόσωπα ή οντότητες που συμβάλλουν ουσιαστικά στην παράβαση των υποχρεώσεων της Κίνας”.
Από το 2019, οι ηπειρωτικές κινεζικές τράπεζες κατείχαν 8,816 τρισεκατομμύρια δολάρια Χονγκ Κονγκ (1,137 τρισεκατομμύρια δολάρια) σε περιουσιακά στοιχεία στην ημιαυτόνομη πόλη, ποσό που αυξήθηκε κατά 373% την τελευταία δεκαετία.
Αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι των συνολικών τραπεζικών περιουσιακών στοιχείων 40 τρισεκατομμυρίων δολαρίων της Κίνας, αλλά πολύ μεγαλύτερο σε σχέση με τα 2.215 τρισεκατομμύρια δολάρια που οι τράπεζες της χώρας δινουν σε δανειολήπτες εκτός της ηπειρωτικής χώρας.
Οι τράπεζες της Κίνας πραγματοποιούν μεγάλο μέρος των διεθνών δραστηριοτήτων τους, κυρίως σε δολάρια ΗΠΑ, από το Χονγκ Κονγκ. Με τη Σαγκάη μέσα στον περιφραγμένο χώρο ελέγχου κεφαλαίων της Κίνας, δεν υπάρχει προφανής αντικατάσταση.
Ενώ οι ΗΠΑ δεν ελέγχουν άμεσα την κατάσταση του Χονγκ Κονγκ ως χρηματοοικονομικού κέντρου, η Ουάσινγκτον έχει επιδείξει την εκτεταμένη εμβέλειά της στο σύστημα δολαρίων, με κυρώσεις εναντίον Κορεάτων, Γάλλων και Λιβανέζων.
Οι ΗΠΑ απείλησαν πρόσφατα την πρόσβαση του Ιράκ στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Νέας Υόρκης, αποδεικνύοντας αυξανόμενη προθυμία να χρησιμοποιήσουν χρηματοοικονομικές υποδομές ως εργαλείο εξωτερικής πολιτικής.
Παρόλο που οι ΗΠΑ δεν μπορούν να νομοθετήσουν εκτός λειτουργίας την ικανότητα του Χονγκ Κονγκ να υποστηρίζει τις κινεζικές τράπεζες, ο ρόλος ενός διεθνούς κέντρου χρηματοδότησης μειώνεται πολύ εάν οι αντισυμβαλλόμενοί φοβούνται να συνεργαστούν μαζί του.
Το να θέσουμε σε κίνδυνο την ικανότητα των κινεζικών τραπεζών να διεξάγουν δραστηριότητες σε δολάρια θα ήταν επιβλαβές για την ικανότητα της Κίνας να δραστηριοποιείται οικονομικά στο εξωτερικό.
Το ομολογουμένως απίθανο όνειρο του Πεκίνου για ένα διεθνούς επιρροής νόμισμα επικεντρώνεται επίσης στο Χονγκ Κονγκ ως ένα βιώσιμο παγκόσμιο χρηματοοικονομικό κέντρο – περισσότερο από το 70% του διεθνούς εμπορίου του γιουάν πραγματοποιείται στην πόλη.
Οποιαδήποτε ενέργεια από τις ΗΠΑ που πλήττει σοβαρά τις κινεζικές τράπεζες είναι πιθανό να έρθει σε αποσπασματικά στάδια και όχι ταυτόχρονα. Ωστόσο, η αποφασιστικότητα ότι το Χονγκ Κονγκ δεν είναι πλέον αυτόνομο θα μπορούσε να σηματοδοτήσει την αρχή μιας συμπίεσης στις διεθνείς χρηματοοικονομικές πράξεις της Κίνας, για τις οποίες το Πεκίνο δεν έχει ισοδύναμη ικανότητα αντιποίνων.