Η τελική τετράδα του Παγκοσμίου κυπέλου περιλαμβάνει δύο κλασικές αναμετρήσεις, με δύο ισχυρές δυνάμεις του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου να αντιμετωπίζουν δύο εξίσου δυναμικές ομάδες από την Λατινική Αμερική.
Πρώτες έρχονται αντιμέτωπες η Γερμανία με τη Βραζιλία, την Τρίτη το βράδυ, ενώ ακολουθεί ο αγώνας μεταξύ Ολλανδίας και Αργεντινής την Τετάρτη. Ας ρίξουμε μια ματιά και στα δύο παιχνίδια.
ΓΕΡΜΑΝΙΑ εναντίον ΒΡΑΖΙΛΙΑΣ
Γεγονός που ακούγεται αναληθές, αλλά δεν είναι: Ενώ η Γερμανία και η Βραζιλία έχουν κερδίσει μεταξύ τους οκτώ Παγκόσμια Κύπελλα, και ενώ τουλάχιστον μία από τις δύο ομάδες έχει παίξει σε κάθε τελική φάση (final four) του τουρνουά από το 1938, έχουν συναντηθεί μόνο μία φορά στο Παγκόσμιο Κύπελο. Αυτό έγινε στον τελικό του Μουντιάλ του 2002 στη Γιοκοχάμα της Ιαπωνίας. Η Βραζιλία επικράτησε 2-0. Προπονητής της Βραζιλίας εκείνη την ημέρα, ποιος άλλος; Ο Φελίπε Σκολάρι –ο ίδιος με σήμερα.
Ο παίκτης που πρέπει να προσέξουμε στη Βραζιλία: Ο Dante αναμένεται να ξεκινήσει στο κέντρο της άμυνας, στη θέση του αρχηγού Thiago Silva ο οποίος θα απουσιάζει λόγω της δεύτερης κίτρινης κάρτας που δέχθηκε στον αγώνα ενάντια στην Κολομβία την Παρασκευή. Στα χαρτιά, η αλλαγή του Dante έναντι του Silva είναι κακή για τη Βραζιλία, ωστόσο υπάρχει και μία λεπτομέρεια: ο Dante παίζει από το 2012 για την Μπάγερν Μονάχου, και εφόσον η Γερμανία χρησιμοποιεί μέχρι και έξι παίκτες από την Μπάγερν στην αρχική της εντεκάδα, η εξοικείωση του Dante με τους παίκτες της αντίπαλης ομάδας μπορεί να είναι ανεκτίμητη. (Και δεν είναι ο μόνος: ένας ακόμη σκληρός Βραζιλιάνος με πρόσφατη θητεία στη Μπάγερν, ο μέσος Luiz Gustavo, επιστρέφει για τον αγώνα της Τρίτης μετά από απουσία λόγω δεύτερης κίτρινης.) Ο μέσος της Γερμανίας Μπάστιαν Σβαϊνστάιγκερ φάνηκε να αναγνωρίζει ότι η διαθεσιμότητα του Dante μπορεί να βοηθήσει τη Βραζιλία να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, παρά την καθόλου ευνοϊκή για αυτήν κατάσταση.
«Τον γνωρίζουμε καλά, και αυτός εμάς», είπε ο Σβαϊνστάιγκερ. «Δηλαδή, μας γνωρίζει όλους καλά εκτός από τον Μύλερ. Με τον Μύλερ, ποτέ δεν ξέρεις τι να περιμένεις.»
Ο παίκτης που πρέπει να προσέξουμε στη Γερμανία: Από τον προπονητή του Γιοακίμ Λεβ, ο Μύλερ έχει την ελευθερία να πάει όπου θέλει και να κάνει ό,τι θέλει. Αυτό, πολύ συχνά σημαίνει ότι βρίσκεται στην τέλεια θέση. Έχει σκοράρει εννιά γκολ σε 11 παιχνίδια στην καριέρα του στο Μουντιάλ, 1 περισσότερο από τον Ντιέγκο Μαραντόνα και 6 λιγότερα από τον συμπαίκτη του Μίροσλαβ Κλόζε και τον Ρονάλντο της Βραζιλίας, οι οποίοι κατέχουν το ρεκόρ, με 15 γκολ. Σε λίγο καιρό, μπορεί να τους ξεπεράσει και τους δύο ο Μύλερ, ο οποίος είναι μόλις 24.
Μπαλαντέρ: Γουίλιαν. Προπονήθηκε την Κυριακή στη θέση που συνήθως παίζει ο Νεϊμάρ, το αστέρι της Βραζιλίας που θα απουσιάζει. Ο Γουίλιαν (Willian) είναι ένας θαυμάσιος παίκτης –η Τσέλσι πλήρωσε πάνω από $50 εκατ. για να τον αποκτήσει πέρυσι το καλοκαίρι –αλλά Νεϊμάρ είναι μόνο ένας, και η
He practiced Sunday in the position normally played by Neymar, Brazilian’s injured North Star. Willian is a terrific player — Chelsea paid more than $50 million to acquire him last summer — but there is only one Neymar, και η θεοποίησή του, μετά τη ρήξη σπονδύλου που υπέστη και η οποία σήμανε το τέλος του Μουντιάλ για αυτόν, δεν θα κάνει και πολύ εύκολη την αντικατάστασή του.
Γιατί μπορεί να κερδίσει η Γερμανία: Οι Γερμανοί είναι σα να έχουν γεννηθεί για αυτή τη στιγμή. Έξι από τους προβλεπόμενους βασικούς τους για το παιχνίδι της Τρίτης ήταν μέλη της πρωταθλήτριας εθνικής ομάδας νέων για το Ευρωπαϊκό του 2009 (σημείωση: ένα ακόμα μέλος ήταν ο Φαμπιάν Τζόνσον των ΗΠΑ) και ο πυρήνας της ομάδας έφτασε στους ημιτελικούς του Παγκοσμίου Κυπέλου του 2010 στη Νότια Αφρική. Μετά από την εύκολη επικράτησή τους επί της Γαλλίας στους προημιτελικούς, λίγες ώρες πριν από τη μάχη της Βραζιλίας με την Κολομβία, οι Γερμανοί παίκτες φαίνονται να πιστεύουν πραγματικά ότι έχει φτάσει η στιγμή τους. Είναι καιρός: η Γερμανία δεν έχει κερδίσει σημαντικό διεθνή τίτλο από το Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1996.
Γιατί μπορεί να κερδίσει η Βραζιλία: Η Βραζιλία δεν έχει χάσει κανένα παιχνίδι στην έδρα της από το 2002. Αν σας πει κανείς ότι δεν έχει ελπίδα ενάντια στη Γερμανία, αρκεί να του θυμίσετε αυτό το γεγονός. Μετά, θυμίστε του ότι ο Σκολάρι δεν έχει χάσει ποτέ του παιχνίδι ως προπονητής της Βραζιλίας, ένα ρεκόρ που περιλαμβάνει και όλους τους αγώνες που οδήγησαν την Βραζιλία στον τίτλο, το 2002. Επίσης, μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για τη Βραζιλία! Και η Βραζιλία δεν έχει ποτέ να φοβηθεί κανέναν.
Ο διαιτητής του Αγώνα: Η FIFA επέλεξε τον Μεξικάνο Marco Rodríguez για τον αγώνα της Τρίτης. Πρόκειται για παράξενη επιλογή, εφόσον ήταν ο διαιτητής που «έχασε» μία από τις σημαντικότερες στιγμές του φετινού μουντιάλ: το δάγκωμα του Giorgio Chiellini από τον Σουάρεζ στο παιχνίδι Ουρουγουάη-Ιταλία στη φάση των ομίλων.
Ούτε ο Rodríguez, ούτε και οι επόπτες του, είδαν το συμβάν του δαγκώματος, το οποίο οδήγησε σε μακρόχρονη αποβολή του Σουάρεζ και στην παγκόσμια καταδίκη της συμπεριφοράς του. Αλλά, ο Rodríguez φαίνεται παράξενη επιλογή και για έναν άλλο λόγο: έχει τη φήμη της γρήγορης σφυρίχτρας. Στα πρώτα δύο του παιχνίδια στη Βραζιλία (Βέλγιο-Αλγερία και Ιταλία-Ουρουγουάη) έδειξε έξι κίτρινες κάρτες και μία κόκκινη. Και, όλο αυτό, αφού είχε δείξει εννιά κίτρινες και δύο κόκκινες σε δύο παιχνίδια στο Μουντιάλ της Νοτίου Αφρικής το 2010, και 12 κίτρινες και 2 κόκκινες σε δύο παιχνίδια στο Μουντιάλ του 2006 στη Γερμανία.
Με τη Βραζιλία να παίζει εξαιρετικά δυναμικό ποδόσφαιρο στα τελευταία δύο παιχνίδια της, και με τη Γερμανία να μην υποχωρεί ποτέ μέσα στον αγωνιστικό χώρο, η επιλογή αυτού του διαιτητή μπορεί να οδηγήσει σε «φεστιβάλ» καρτών. Θα ήταν κρίμα να επηρεαστεί το ποιος θα πάει στον τελικό από μία κόκκινη κάρτα.
ΟΛΛΑΝΔΙΑ εναντίον ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ
Γεγονός που ακούγεται αναληθές, αλλά δεν είναι: Η Ολλανδία έχει χάσει περισσότερα Μουντιάλ (εννιά) από αυτά στα οποία έχει συμμετάσχει (οκτώ), από το 1950. Αλλά, όταν οι Ολλανδοί περάσουν από τα προκριματικά, τότε συνήθως θέτουν σοβαρή υποψηφιότητα για τον τίτλο. Έχουν περάσει στην ημιτελική φάση πέντε φορές από το 1974, και στον τελικό τρεις φορές κατά την ίδια περίοδο. Φυσικά, έχουν χάσει όλους τους τελικούς, αλλά και πάλι…
Ο παίκτης που πρέπει να προσέξουμε στην Αργεντινή: Είναι δύσκολο να επικεντρωθεί κανείς σε άλλον παίκτη πέραν του Λιονέλ Μέσι όταν παίζει η Αργεντινή, εφόσον είναι η κινητήρια δύναμη της ομάδας και ο μοναδικός παίκτης που έχει απομείνει στο Μουντιάλ, ο οποίος είναι ικανός να κάνει τη «μαγική» ενέργεια, κάθε φορά που έχει τη μπάλα. Ωστόσο, την Τετάρτη, καλό θα ήταν να προσέξουμε και τον Αγουέρο, τον βοηθό του Μέσι στην επίθεση, ο οποίος επιστρέφει έπειτα από τραυματισμό, πάνω στην ώρα για να πάρει τη θέση του Άνχελ Ντι Μαρία, ο οποίος θα χάσει το παιχνίδι της Τετάρτης λόγω δικού του τραυματισμού.
Ο Αγουέρο είναι θανάσιμος στα τελειώματα των φάσεων, όπως έχει δείξει στα παιχνίδια με τον σύλλογό του, την Μάντσεστερ Σίτι, αλλά αυτός και ο Μέσι δεν έχουν συνεργαστεί πάντοτε καλά στα παιχνίδια της εθνικής τους ομάδας. Αν καταφέρουν να συνεργαστούν αρμονικά εν απουσία του Ντι Μαρία, ή τουλάχιστον να μην εμποδίσουν ο ένας το έργο του άλλου, ώστε να μπορέσει ίσως ο Μέσι να τροφοδοτήσει το φονικό ένστικτο του Αγουέρο, τότε η ολλανδική άμυνα θα έχει σίγουρα προβλήματα.
Ο παίκτης που πρέπει να προσέξουμε στην Ολλανδία: Θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι ο Ρόμπιν Φαν Πέρσι, ο οποίος σκόραρε τρία γκολ στα δύο πρώτα παιχνίδια του τουρνουά, αλλά κανένα έκτοτε. (Την Κυριακή, ο Φαν Πέρσι έχασε τεράστια ευκαιρία να βάλει την μπάλα στα δίχτυα, η οποία θα είχε αποτρέψει το παιχνίδι με την Κόστα Ρίκα από το να πάει στα πέναλτι.)
Αλλά, αυτό που χρειάζεται πραγματικά η Ολλανδία απέναντι στην Αργεντινή είναι έναν ηγέτη. Στο παρελθόν, το ρόλο του ηγέτη θα μπορούσε να τον αναλάβει κάποιος σκληρός αμυντικός-μέσος όπως ο Nigel de Jong, ο οποίος θα μπορούσε να «κλαδέψει» με μαεστρία τον Μέσι καναδυό φορές και να θέσει τον τόνο του παιχνιδιού. Όμως ο de Jong είναι εκτός, πιθανότατα για το υπόλοιπο Μουντιάλ, έτσι ο ρόλος του ηγέτη μπορεί πλέον να καλυφθεί μόνο από τον «πλέιμεϊκερ» της ομάδας, τον Γουέσλι Σνάιντερ. Ο Σνάιντερ, επιδεικνύοντας εξαιρετική αυτοπεποίθηση, έχει παίξει καλά το ρόλο του ηγέτη μέχρι στιγμής, σκοράροντας το σπουδαίο γκολ της ισοφάρισης με το Μεξικό στο 88’, στον γύρο των 16 και σημαδεύοντας δύο φορές το δοκάρι με την Κόστα Ρίκα στα προημιτελικά. Αν υπάρχει κάποιος που θα μπορέσει να βάλει τον Φαν Πέρσι και τον Άριεν Ρόμπεν σε θέση για γκολ, τότε αυτός είναι σίγουρα ο Σνάιντερ.
Μπαλαντέρ: Ο Τούρκος διαιτητής Cuneyt Cakir. Μετά τη γονατιά στην πλάτη που οδήγησε τον Νεϊμάρ εκτός τουρνουά, η FIFA επέλεξε έναν αυστηρό διαιτητή για το παιχνίδι μεταξύ Βραζιλίας και Γερμανίας, και τον Cakir, έναν ακόμη αυστηρό εφαρμοστή των κανόνων, για τον δεύτερο ημιτελικό. Ήταν άραγε ένα μήνυμα ότι τα διεθνή αστέρια του ποδοσφαίρου μπορούν να νιώθουν λίγο περισσότερη ασφάλεια στους ημιτελικούς; Ρωτήστε τον Μέσι, ο οποίος συχνά θα ήθελε μία μικρή παρέμβαση από τον διαιτητή, η τον Ρόμπεν της Ολλανδίας, ο οποίος συχνά προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τις αντιδράσεις του διαιτητή. Και, φυσικά, ας ελπίσουμε ότι δεν θα δούμε μία αμφιλεγόμενη κόκκινη κάρτα –όπως αυτή που έδειξε ο Cakir στον Νάνι της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε παιχνίδι του Champions League το 2013.
Γιατί μπορεί να κερδίσει η Αργεντινή: Όπως και η Γερμανία, η Αργεντινή αισθάνεται ότι πρέπει να κερδίσει ένα παγκόσμιο κύπελλο, για να συμπληρώσει τα επιτεύγματα του 1978 και του 1986, και σίγουρα γνωρίζει ότι και τα επτά Παγκόσμια Κύπελλα που παίχθηκαν σε γήπεδα της Νοτίου Αμερικής, τα έχει κερδίσει Λατινοαμερικάνικη ομάδα. Τώρα, με την ομάδα της να αρχίζει επιτέλους να «κελαηδάει» πίσω από τον Μέσι, και με τη Βραζιλία αποδυναμωμένη από την απουσία του Νεϊμάρ, η Αργεντινή έχει αρχίσει ήδη να φαντασιώνεται το τρόπαιο. Δεκάδες χιλιάδες οπαδών της ομάδας έχουν κατέβει στη Βραζιλία, και οι παίκτες έχουν σαφώς ενθαρρυνθεί από την υποστήριξη. Μαζεύτηκαν μαζί με τους οπαδούς τους για να τραγουδήσουν μετά τη νίκη επί του Βελγίου το Σάββατο. Μία νίκη επί των Ολλανδών θα έκανε το πάρτι να κρατήσει για λίγες ακόμη μέρες. Αν φτάσει στο Ρίο, η Αργεντινή θα νιώθει σαν να έχει ήδη το τρόπαιο στο τσεπάκι της.
Γιατί μπορεί να κερδίσει η Ολλανδία: Ε, δεν είναι δυνατόν να χάνουν πάντα! Οι Ολλανδοί παραμένουν η καλύτερη ομάδα που δεν έχει κερδίσει ποτέ το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά μπορεί να έφτασε η ώρα τους. Κάθε κίνηση που έκανε ο προπονητής τους Λουίς Φαν Χάαλ αυτό το καλοκαίρι φαίνεται να έπιασε τόπο. Αμφισβητήθηκε για τη χρήση νεαρού ρόστερ, με άπειρους ποδοσφαιριστές, εναντίον της Ισπανίας. Η απάντησή του; Κανένα πρόβλημα, η ομάδα του διέλυσε τους πρωταθλητές κόσμου. Έδειξε επίσης την ικανότητά του με τους πειραματισμούς του στο παραδοσιακό σύστημα ώστε να εξασφαλίσει περισσότερη κινητικότητα από τα άκρα. Έδειξε ότι έχει το θάρρος των αποφάσεών του, αλλάζοντας τον βασικό του τερματοφύλακα με τον αναπληρωματικό για τα πέναλτι, χωρίς κανένα πρόβλημα. Ίσως βέβαια να υπήρχε το πρόβλημα ότι ο βασικός τερματοφύλακας, Jasper Cillessen, δεν ήταν και πολύ χαρούμενος που έμεινε εκτός αγώνα. Βέβαια, τέλος καλό όλα καλά.
Μπορεί κάποιος να σταματήσει τον Φαν Χάαλ τώρα που έχει φτάσει τόσο κοντά; Δεν θα πόνταρα εναντίον του, εναντίον ενός άντρα που δήλωσε κάποτε στον ολλανδικό σύλλογο που τον προσέλαβε: «Συγχαρητήρια, προσλάβατε τον καλύτερο προπονητή στον κόσμο». Αυτό ήταν το 1991.