Στην κόψη του ξυραφιού εξακολουθούν να βρίσκονται και το 2015 οι ελληνικές χαλυβουργίες. Η κατακόρυφη πτώση των πωλήσεων τους στην εγχώρια αγορά και η μείωση των εξαγωγών συνθέτουν δημιουργούν ένα «εκρηκτικό μίγμα» για τις βιομηχανίες του κλάδου, που αντιμετωπίζουν πρόβλημα βιωσιμότητας.
Χαρακτηριστικό στοιχείο της κατάστασης θεωρείται το γεγονός ότι οι τραπεζικές υποχρεώσεις των 3 μεγάλων του χάλυβα (Σιδενόρ του Νίκου Στασινόπουλου, Χαλυβουργική της οικογένειας Αγγελόπουλου, Χαλυβουργία Ελλάδα του Νίκου Μάνεση) υπερβαίνουν το 1 δισ. ευρώ.
Υπό τις παρούσες συνθήκες, με διαδοχικές ζημιές σε κάθε χρήση, καθίσταται αδύνατον να απαλλαγούν από «βάρη» εκατοντάδων εκατομμυρίων… Κι αυτό διότι, παράλληλα, οι συσσωρευμένες ζημιές φαίνεται ότι θα ξεπεράσουν τα 700 εκατ. ευρώ για τους «3» από την έναρξη της κρίσης στην Ελλάδα (όταν για την 4ετία 2008-2012 ανήλθαν σε 612 εκατ. ευρώ) και τα τελευταία δείγματα κάθε άλλο παρά θετικά είναι – σε γενικότερο επίπεδο.
Μόνο για την Χαλυβουργική των Αγγελόπουλων, μάλιστα, οι συνολικές υποχρεώσεις έφτασαν στα 442,66 εκατ. ευρώ!
Πέραν αυτού, η πορεία των επιχειρήσεων δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για σύντομη ανάκαμψη. Αντίθετα, απολύσεις και λουκέτα είναι στην «ημερήσια διάταξη».
Yπέρογκες ζημιές:
– Η εισηγμένη Σιδενόρ (του ομίλου Βιοχάλκο) βελτίωσε μεν τα αποτελέσματα της στο 9μηνο, αλλά «έμεινε» σε ζημιές (35,7 εκατ. ευρώ, από 57,8 εκατ. ευρώ). ο ενοποιημένος κύκλος εργασιών στο πρώτο εννεάμηνο του 2014 διαμορφώθηκε στα ίδια επίπεδα με το πρώτο εννεάμηνο του 2013 καισυγκεκριμένα σε 609,2 εκ. ευρώ έναντι 610,9 εκ. ευρώ πέρυσι. Το μικτό περιθώριο κέρδους, διαμορφώθηκε σε 57 εκ. ευρώ, έναντι 45 εκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2013, απόρροια του περιορισμού του κόστους παραγωγής. Τα ενοποιημένα αποτελέσματα προ φόρων, χρηματοδοτικών, επενδυτικών αποτελεσμάτων και συνολικών αποσβέσεων (EBITDA) διαμορφώθηκαν σε 17,5 εκ. ευρώ έναντι 8,4 εκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι.
– Η Χαλυβουργική εμφάνισε ζημίες προ φόρων που ανέρχονται στα 56,84 εκατ. ευρώ για το 2012, στον τελευταίο δημοσιευμένο ισολογισμό της.
– Η Χαλυβουργία Ελλάδας «κουβαλάει» ζημιές 160 εκατ. ευρώ αθροιστικά από το 2009 ως το 2013, χωρίς αυτές που θα προστεθούν για το 2014 σε ανάλογο ποσοστό. Τα έσοδά της το 2013 μειώθηκαν σε 172,11 εκατ. ευρώ, από 208,36 εκατ. ευρώ το 2012 (301,43 εκατ. ευρώ το 2011), παρουσιάζοντας μείωση κατά 17,4% σε ποσοστό και κατά 36,25 εκατ. ευρώ σε αξία.
Την ίδια ώρα στον «αέρα» βρίσκεται και η Hellenic Steel. Μετά από την αποχώρηση του πρώην μεγαλομετόχου, της ιταλικής ILVA, η εταιρία «ζει» στα …όρια του λουκέτου και όσο δεν εμφανίζεται επενδυτής οι ελπίδες για το μέλλον της εξανεμίζονται… Kινητικότητα παρατηρείται τις τελευταίες ημέρες πάντως από ενδιαφερόμενους «μνηστήρες». Σύμφωνα με πληροφορίες πριν από κάποιες εβδομάδες Pώσοι χαλυβουργοί επισκέφθηκαν την Hellenic Steel και το ενδιαφέρον τους εστιάστηκε στο γαλβανιστήριο του συγκροτήματος, καθώς η εταιρία παράγει προϊόντα που κατευθύνονται στην βιομηχανία και δεν είναι στραμμένη μόνο στον κλάδο οικοδομής, γι αυτό άλλωστε και παρουσιάζει μεγαλύτερη ανθεκτικότητα κόντρα στην οικονομική κρίση σε σχέση με άλλες χαλυβουργίες.
«Φλερτ» λέγεται ότι υπάρχει και από γερμανικό fund, ενώ ο όμιλος Bιοχάλκο, ο οποίος φερόταν να «καλοβλέπει» την περίπτωση Hellenic Steel κρατά κλειστά τα χαρτιά του, καθώς δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής τουλάχιστον κάποια εμφανή κίνηση.
Kινητικότητα όμως, παρουσιάζουν και οι Iάπωνες μέτοχοι της Hellenic Steel και συγκεκριμένα η Marubeni ITOCHU που ελέγχει 7,05%, οι οποίοι κάνουν και εκείνοι προσπάθειες για την εξεύρεση στρατηγικού επενδυτή που θα εξαγοράσει το ποσοστό του μεγαλομετόχου, δηλ. της ιταλικής ILVA, η οποία έχει δηλώσει εδώ και καιρό πως αποχωρεί. H αγωνία κορυφώνεται για το αν θα σωθεί τελικά η χαλυβουργία ή θα προστεθεί και εκείνη στη μακριά λίστα των λουκέτων.
Σε δύσκολη κατάσταση βρίσκεται και η Χαλυβουργική της οικογένειας Αγγελόπουλου. Η βιομηχανία παγώνει την παραγωγή της μέχρι τον Απρίλιο και βγάζει σε διαθεσιμότητα 200 εργαζομένους της για 6 εβδομάδες, δηλαδή το 95% του προσωπικού της, επικαλούμενη την αδυναμία της να ανταπεξέλθει στο κόστος λειτουργίας της.
Η εταιρεία ανέφερε ως μια από τις βασικές αιτίες του …προσωρινού «κραχ» την μείωση της ζήτησης των προϊόντων χάλυβα από τους 2.500.000 τόνους ετησίως το 2008, στους 300.000 τόνους σήμερα, ήτοι 8 φορές κάτω.
Οι αιτίες που διατηρούν στο «κόκκινο» τις βιομηχανίες του κλάδου από την αρχή της οικονομικής κρίσης μέχρι σήμερα, σε «βάθος» μιας 5ετίας, παραμένουν απαράλλακτες: H κατάρρευση της οικοδομής και του real estate στην Ελλάδα και το υπέρογκο ενεργειακό κόστος και η υψηλή φορολόγηση, που δεν τους επιτρέπουν να είναι ανταγωνιστικές στις εξαγωγές τους…
Τους προηγούμενους μήνες κάποιοι όμιλοι έκαναν νέες συμφωνίες με την ΔΕΗ για το ηλεκτρικό ρεύμα. Συνολικά ο κλάδος περιμένει από τη νέα κυβέρνηση να υλοποιήσει τις υποσχέσεις της… παλιάς, ως προς τις μειώσεις των τιμών στο φυσικό αέριο, για να μπορέσουν να μειώσουν τα κόστη της παραγωγής τους. Ίσως, όμως, για κάποιους είναι, ήδη,αργά…