Η μία δέχτηκε διάσωση, η άλλη μετέβη από το «οικονομικό θαύμα» σε «νέο ασθενή της Ευρώπης».
Παρ’ ότι μοιράζονται αυτό που κάποιοι αποκαλούν χειροπέδες του κοινού νομίσματος, οι επιδόσεις της Ιρλανδίας και της Φινλανδίας μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση δε θα μπορούσαν να είναι περισσότερο διαφορετικές.
Αφού παρουσίασε μια εντυπωσιακή ανάπτυξη 7,8% το 2015, ο κέλτικος τίγρης προβλέπεται να επεκταθεί με τον γρηγορότερο ρυθμό στην ευρωζώνη φέτος – στο 4,7% – σύμφωνα με έρευνα με τη συμμετοχή οικονομολόγων του - (αξίζει να επισημανθεί πως παρ’ ότι η παρουσία πολυεθνικών στρεβλώνει κάπως τα αποτελέσματα του ΑΕΠ της Ιρλανδίας, η χώρα γνωρίζει και μια ανάπτυξη απασχόλησης, με ρυθμό 3% ετησίως).
Η Φινλανδία από την άλλη, συνεχίζει να απογοητεύει. Παραμένοντας ουραγός του μέσου όρου της ευρωζώνης από το 2012, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν της αναμένεται να αναπτυχθεί κατά μόλις 0,5% φέτος, με τον δεύτερο χαμηλότερο ρυθμό μετά από της Ελλάδας. Η ανεργία, την ίδια στιγμή, υπολογίζεται πως έπιασε το ζενίθ της στο 9,4% το 2015.
Η κατάρρευση της επιχείρησης καταναλωτικών ηλεκτρονικών της Nokia και πασχίζουσα βιομηχανία χαρτιού αναφέρονται συχνά ως τα αίτια των προβλημάτων της Φινλανδίας. Η Standard & Poor’s έχει στερήσει από τη σκανδιναβική χώρα τον βαθμό ΑΑΑ της πιστοληπτικής της ικανότητας, ενώ ανέβασε αυτόν της Ιρλανδίας από τα χαμηλά του 2012, όταν είχε ΒΒΒ .
Φινλανδοί επικριτές του κοινού νομίσματος της Ευρώπης υποστηρίζουν πως η χώρα τους θα ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση εάν της επιτρεπόταν να ωθήσει τις εξαγωγές της μέσω της υποτίμησης. Η σύγκριση με την Ιρλανδία υποδεικνύει πως το τι πουλάς – και πού – είναι ζωτικής σημασίας. Ενώ η Ιρλανδία στηρίζεται σε εξαγωγές υπολογιστών και φαρμακευτικών προϊόντων προς τις ΗΠΑ, η Φινλανδία πασχίζει καθώς μία από τις μεγαλύτερης αγορές για τις εξαγωγές της, η Ρωσία, έχει πέσει σε ύφεση.
Η Ιρλανδία, σε αντίθεση με τη Φινλανδία, έχει επίσης χρησιμοποιήσει τον φορολογικό κώδικα για να πείσει τις μεγαλύτερες πολυεθνικές, όπως το Facebook, η Apple, η Google και η Pfizer, να στήσουν έδρες εκεί. Το ποσοστό του εταιρικού φόρου της Φινλανδίας βρίσκεται στο 20%, ενώ στην Ιρλανδία είναι στο 12,5%, ένας από τους χαμηλότερους της ευρωζώνης. Οι ξένες επενδύσεις στη Φινλανδία έπεσαν μάλιστα στα αρνητικά πεδία το 2013, καθώς οι εταιρείες της άρχισαν να αναζητούν επενδύσεις στο εξωτερικό και όχι στη χώρα τους.
Η κυβέρνηση υποστηρίζει πως η έλλειψη ανταγωνιστικότητας ευθύνεται επίσης για την άνοδο της ανεργίας, η οποία ανήλθε στο 9,4% το 2015, σε σύγκριση με το 7,7% του 2012. Η λύση που προτιμά είναι να μειώσει το κόστος της εργασίας.
Μόνο αν η Φινλανδία μπορούσε να κρατήσει την υπόσχεσή της! Κατάταξη του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ υποδεικνύει πως η σκανδιναβική χώρα συνεχίζει να είναι μία από τις πιο ανταγωνιστικές στον κόσμο, παρ’ ότι η Ιρλανδία προηγείται σε ότι αφορά την αποτελεσματικότητα της αγοράς εργασίας.