Η ιστορία λαμβάνει χώρα στο Θολοποτάμι της Χίου το 1960. Μετά το θάνατο του αγροφύλακα του χωριού, το τοπικό συμβούλιο ζητά από τον αγρονόμο τον διορισμό αντικαταστάτη.
Κανείς αγροφύλακας, όμως, δεν δέχεται τη θέση, λόγω της κακής φήμης του χωριού και του πρόσφατου θανάτου του προηγούμενου αγροφύλακα, ο οποίος συνέβη μάλιστα εν ώρα υπηρεσίας. Τελικά η κοινότητα επανέρχεται, προσφέροντας ένα πρόσθετο οικονομικό κίνητρο για τον αγροφύλακα που θα παρέβλεπε τα παραπάνω και θα δεχόταν τη θέση. Μετά την εξέλιξη αυτή αρχίζει να εκδηλώνεται το ενδιαφέρον των αγροφυλάκων και η θέση δεν αργεί να πληρωθεί.
Γρήγορα όμως ο αγρονόμος θα αναγκαστεί να αποσύρει τον αγροφύλακα, αφού αδυνατεί να φέρει σε πέρας την αποστολή του, και το ίδιο θα συμβεί και για τους τρεις διαδόχους του. Καθένας από τους τέσσερις αγροφύλακες αντιστοιχεί σε μία εποχή του χρόνου, η οποία ταυτίζεται και με τη χρονική περίοδο κατά την οποία υπηρετεί στο χωριό, καθώς και με το χαρακτηριστικό γνώρισμα-αδυναμία του αντίστοιχου αγροφύλακα (καλοκαίρι-οκνηρία, χειμώνας-χαρτοπαιξία, άνοιξη-έρωτας).
Άλλο ένα θρίλερ φαίνεται πως ζούμε αυτές τις μέρες για το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης που θα κρίνει την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Είναι όμως έτσι;
Την 21η έως 23η Απριλίου θα διεξήχθη η εαρινή συνοδός του ΔΝΤ μαζί με τους πιστωτές της χώρας (Washington Group) για να αποφασίσει επισήμως εάν θα συμμετέχει στο ελληνικό πρόγραμμα.
Από την απόφαση του θα εξαρτηθεί εάν θα διατηρηθεί «ζωντανό» το τρίτο μνημόνιο. Κι αυτό γιατί το γερμανικό κοινοβούλιο έχει διαμηνύσει σε όλους τους τόνους ότι χωρίς το ΔΝΤ δεν υπάρχει 3ο μνημόνιο.
Ταυτόχρονα η «σκληρή» πλευρά των βουλευτών του κόμματος της κ.Μερκελ έχουν διαμηνύσει σε πρώτη φάση ότι δεν θα στηρίξουν ένα πιθανό 4ο μνημόνιο εάν αποτύχει το 3ο.
Σε μια τέτοια εξέλιξη των πραγμάτων η ελληνική δημοκρατία βαδίζει προς τον γκρεμό με μεγάλη μάλιστα ταχύτητα!
Συνεπώς τίθενται δυο «βασανιστικά» ερωτήματα :
1.Πόσο σίγουροι είμαστε ότι το ΔΝΤ θα αποφασίσει τελικά την συμμέτοχη του στο 3ο μνημόνιο; Με δεδομένη την αντίθεση της Βραζιλίας στην διάσωση της Ελλάδας και τον κ.Τραμπ πρόεδρο της Αμερικής ;
2. Εάν παρ’ ελπίδα το ΔΝΤ πει όχι τον Απρίλιο πόσο σίγουροι είμαστε ότι η Ευρώπη θα μας δώσει 4ο μνημόνιο και δεν θα μας πει «Auf Wiedersehen» μετατρέποντας μας σε ένα βαλκανικό κράτος με άμεση ανάγκη ανθρωπιστικής πλέον βοήθειας;
Είναι προφανές ότι δεν είναι η ώρα να κρίνουμε τις επιλογές της κυβέρνησης Τσιπρα καθώς αυτό μπορεί να οδηγήσει σε περεταίρω διχασμό της ελληνικής κοινωνίας σε μια κρίσιμη στιγμή για την χώρα μας.
Η Ελλάδα έχει υποστεί μεγάλες εθνικές καταστροφές όταν ο λαός της ήταν σε συνθήκες διχασμού. Θα πρέπει να διδαχτούμε από την ιστορία μας και όλοι μαζί να κοιτάξουμε να βγούμε από δύσκολη θέση όπως έκαναν πρόσφατα η Κύπρος και η Πορτογαλία.
Ι.Α.Φ