Από τότε που έφτασε στην ορκωμοσία του σε ένα στρατιωτικό τζιπ, ο Εμανουέλ Μακρόν καλλιέργησε προσεκτικά την εικόνα του και την προβολή της εξουσίας της προεδρίας, συγκρίνοντας τον εαυτό του με τον Δία και φιλοξενώντας τον ρώσο ομόλογό του στο παλάτι των Βερσαλλιών, το οποίο χτίστηκε για τον Βασιλιά Ήλιο της Γαλλίας.
Έδωσε στον Ντόναλντ Τραμπ μια σφιχτή χειραψία στην πρώτη τους συνάντηση, λέγοντας ότι η Γαλλία δεν ήταν εκεί για να κάνει «μικρές παραχωρήσεις». Την Παρασκευή, θα παρουσιάσει τη στρατιωτική του δύναμη στον πρόεδρο των ΗΠΑ στις εορταστικές εκδηλώσεις της ημέρας της Βαστίλης.
Κάποιες κινήσεις για τη δημιουργία της εικόνας του κ. Μακρόν – από την τοποθέτηση του γραφείου του για ένα επίσημο πορτρέτο μέχρι την πόζα που πήρε πάνω σε ένα από τα πυρηνικά υποβρύχια της χώρας του – είναι τόσο σκηνοθετημένες που προκαλούν χλεύη.
Φαίνεται, όμως, ότι ο γαλλικός λαός έχει ρουφήξει την επιδεικτική εκδήλωση μεγαλοπρέπειας από τον 39χρονο αρχηγό του κράτους.
Πολλοί από αυτούς αισθάνονταν ότι οι δύο προηγούμενοι πρόεδροι της Γαλλίας είχαν εξευτελίσει τον ρόλο του αρχηγού κράτους. Ο Νικολά Σαρκοζί θεωρήθηκε υπερκινητικός αλλά υπερβολικά χαλαρός με τη γλώσσα του – συγκεκριμένα αποκάλεσε έναν ψηφοφόρο ένα «βλάκα» το 2008. Ο Φρανσουά Ολλάντ κατηγορήθηκε ότι παρουσίαζε τον εαυτό του υπερβολικά ως «κανονικό» τύπο.
Από τη στιγμή που διαδέχτηκε τον κ. Ολλάντ, ο κ. Μακρόν αποφάσισε σκόπιμα να επαναφέρει τον θεσμό στο καθεστώς που είχε υπό τον Σαρλ ντε Γκωλ – και το πόσο επιτυχώς το κάνει αυτό μπορεί να κριθεί στο Κολομπέ λε ντεζ Εγκλίζ, το χωριό της ανατολικής Γαλλίας όπου έζησε και είναι θαμμένος ο ντε Γκωλ.
«Αισθάνομαι ότι ο θεσμός είχε διαβρωθεί και τώρα αποκαθίσταται», λέει ο Σαρλ Ρενό, 66 ετών, στον τάφο του ντε Γκωλ, ο οποίος αισθάνεται ότι ο κ. Μακρόν αποκαθιστά μέρος της «μεγαλοπρέπειας» της θέσης. Η Μαρί Λεκόν, 45 ετών, από τη Ντιζόν, λέει: «Θα πρέπει να είμαστε σε θέση να θαυμάζουμε τον πρόεδρο, να έχουμε κάποιον που να επιδεικνύει το καλύτερο της Γαλλίας».
Τα δύο τρίτα των Γάλλων δήλωσαν ότι εγκρίνουν το στυλ επικοινωνίας του κ. Μακρόν, σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση της Odoxa-Dentsu. «Ο γαλλικός λαός χαίρεται που έχει έναν πρόεδρο που συμπεριφέρεται και μοιάζει με πρόεδρο», λέει ο Τομά Γκενολέ, πολιτικός επιστήμονας και ερευνητής στο Iris, think-tank. «Είχαν κουραστεί να έχουν κάποιον που μοιάζει με ‘μέσο τύπο’ ως αρχηγό του κράτους».
Το επίσημο πορτρέτο του κ. Μακρόν, το οποίο είναι βαρύ σε συμβολισμό, περιέχει ένα ανοιχτό αντίγραφο των πολεμικών απομνημονευμάτων του ντε Γκωλ. «Όπως και ο κ. ντε Γκωλ, επιλέγω το καλύτερο από την [πολιτική] δεξιά, το καλύτερο από την αριστερά και το καλύτερο του κέντρου», δήλωσε ο κ. Μακρόν σε πολιτικό ράλι στο Παρίσι τον Απρίλιο.
Ωστόσο, ο κ. Μακρόν έχει επίσης αναζητήσει μοντέλα από άλλα σημεία της ιστορίας. Η δήλωσή του τη νύχτα των εκλογών του το Μάιο μπροστά στο Λούβρο, για παράδειγμα, θύμιζε την ομιλία μετά τη νίκη το 1981 του άλλου τιτάνα της Γαλλίας τέλη του 20ου αιώνα, Φρανσουά Μιτεράν.
Ομοίως, η απόφασή του να ανοίξει το παλάτι του Λουδοβίκου του 14ου στις Βερσαλλίες για τον Βλαντιμίρ Πούτιν της Ρωσίας προκάλεσε αυτοκρατορικούς παραλληλισμούς. Έχει δηλώσει ο ίδιος ότι το στυλ του δεν είναι τόσο «Γκωλικό», όσο «Διικό», αναφερόμενος στον βασιλιά των θεών Δία.
Η αποκατάσταση της μεγαλοπρεπούς θέσης της γαλλικής προεδρίας είναι μόνο το ήμισυ της στρατηγικής εικόνας του κ. Μακρόν, λένε οι αναλυτές. Προσθέτουν ότι προσπαθεί επίσης να παρουσιάσει την εικόνα ενός «άνετου» σύγχρονου ηγέτη, όπως ο Μπαράκ Ομπάμα, ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ, ή ο πρωθυπουργός του Καναδά Τζάστιν Τρουντό.
Στην επίσημη σελίδα του κ. Μακρόν στο Twitter υπάρχουν επίσης συχνά «selfies» με γάλλους πολίτες, και άλλες που τον δείχνουν να πυγμαχεί ή να παίζει τένις.
«Προσπαθεί να προσαρμόσει το παλιό γαλλικό στυλ ‘ρεπουμπλικανικής μοναρχίας’ στον 21ο αιώνα, κάτι που είναι δύσκολο να γίνει. . . Θέλει να είναι ο ντε Γκωλ, αλλά και ο Τρουντό», λέει ο Φιλίπ Μορό Σεβρολέ, επικεφαλής της MCBG, μιας υπηρεσίας επικοινωνιών.
Η στρατηγική του κ. Μακρόν έχει ενοχλήσει ορισμένους πολιτικούς δημοσιογράφους, οι οποίοι διαμαρτύρονται που πρόεδρος έχει διακόψει τη γενναιόδωρη πρόσβαση που είχαν υπό τον κ. Ολλάντ.
Το περασμένο μήνα, η ισχυρή γαλλική εφημερίδα Le Monde παραπονέθηκε ότι, αν και «δεν περνάει μια μέρα» χωρίς εικόνες του κ. Μακρόν σε όλα τα κοινωνικά δίκτυα ή τις ειδήσεις, αυτές δεν έχουν ως στόχο να «εξηγήσουν την πολιτική του» στον γαλλικό λαό, αλλά να «πλάσουν τη δική του εικόνα».
Ο Λορέν Μπουβέ, καθηγητής πολιτικών επιστημών στο πανεπιστήμιο των Βερσαλλιών, λέει ότι η ενίσχυση της θέσης του προέδρου ίσως να μην βοηθήσει τον κ. Μακρόν να προωθήσει το μεταρρυθμιστικό του πρόγραμμα φέτος – αλλά είναι δημοφιλής προς το παρόν.
«Ο Μακρόν επέτρεψε στους γάλλους να σεβαστούν ξανά την προεδρία», προσθέτει ο κ. Μπουβέ.