Οι επενδυτές προωθούν το ευρώ βάζοντας τον εαυτό τους σε κίνδυνο. Η πρόσφατη ευρεία δύναμη του ενιαίου νομίσματος κινδυνεύει να υποβαθμίσει τις τιμές εισαγωγής όταν ο πληθωρισμός παραμένει πολύ χαμηλός.
Οποιοσδήποτε υπαινιγμός ότι μια ισχυρότερη συναλλαγματική ισοτιμία θα μπορούσε να αναγκάσει τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Μάριο Ντράγκι να διατηρήσει τη νομισματική πολιτική σε χαλάρωση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα θα αναγκάσει το ευρώ να πέσει ξανά.
Το νόμισμα ανέβηκε πάνω από τα $1,1670 για πρώτη φορά σε δύο χρόνια την Παρασκευή, επεκτείνοντας την άνοδο που πυροδότησε η συνέντευξη τύπου του Ντράγκι μια ημέρα νωρίτερα. Η αντίδραση είναι παράξενη, καθώς ο επικεφαλής της ΕΚΤ δήλωσε ότι η κεντρική τράπεζα θα ήταν υπομονετική και συνετή αντί να σπεύσει να μειώσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων της. Τα εγχειρίδια δείχνουν ότι η χαλαρή νομισματική πολιτική θα πρέπει να ενισχύει τους τίτλους σταθερής απόδοσης, αλλά να αποδυναμώνει το νόμισμα. Αν και τα ομόλογα της ζώνης του ευρώ σημείωσαν κατάλληλο ράλι, οι έμποροι νομισμάτων είχαν διαφορετική άποψη.
Μια εξήγηση είναι ότι οι αγορές συναλλάγματος βρήκαν καθησυχαστικά τα αισιόδοξα σχόλια του Ντράγκι σχετικά με την οικονομία και την έλλειψη σαφούς ανησυχίας για τα πρόσφατα κέρδη του ευρώ. Το ενιαίο νόμισμα αυξήθηκε κατά 5% έναντι εμπορικού σταθμισμένου καλαθιού νομισμάτων από τον Φεβρουάριο και κατά το διπλάσιο αυτού σε σχέση με το αμερικανικό δολάριο. Ερωτηθείς για αυτές τις κινήσεις, ο Ντράγκι είπε μόνο ότι η αναπροσαρμογή της συναλλαγματικής ισοτιμίας είχε «λάβει κάποια προσοχή».
Ωστόσο, ο κ. Ντράγκι δήλωσε επίσης ότι το τελευταίο πράγμα που θέλει η ΕΚΤ είναι οποιαδήποτε σύσφιξη των οικονομικών συνθηκών που θα μπορούσε να πνίξει την οικονομική ανάκαμψη της ευρωζώνης. Ο βασικός κανόνας είναι ότι μια αύξηση κατά 10 τοις εκατό στην εμπορική σταθμισμένη αξία του ευρώ θα μειωθεί τελικά μεταξύ 0,4 και 0,5 ποσοστιαίων μονάδων σε σχέση με τον πληθωρισμό. Αυτό δεν είναι αυτό που χρειάζεται η ΕΚΤ: οι τιμές αυξήθηκαν μόλις κατά 1,3% τον Ιούνιο, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, πολύ χαμηλότερα από τον στόχο της κεντρικής τράπεζας που ήταν μόλις κάτω από το 2%. Όσο περισσότερο ενισχύεται το ευρώ, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ότι το ράλι θα επιφέρει την ανατροπή του.