Τι είναι αυτό που σκέφτονται οι αρμόδιοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα;
Τώρα έχουν δημιουργήσει ένα πολύ επικίνδυνο σχέδιο για να αγοράσουν πίσω κατώτερα τραπεζικά ομόλογα που «πωλήθηκαν εσφαλμένα» σε μικροεπενδυτές και να «ακυρώσουν» – ναι, «ακυρώνουν» – συμφωνητικά τραπεζών της ΕΕ κατά τη διαδικασία. Μάλλον πιστεύουν ότι οι ψηφοφόροι είναι πιο σημαντικοί από τους θεσμούς που αγοράζουν τα ομόλογα τους, αλλά αυτό είναι ένα κοστοβόρο λάθος.
Ορισμένα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα είναι οργισμένα με ό, τι έχουν κάνει οι ευρωπαίοι, γεγονός που δημιουργεί μια εντελώς νέα κατηγορία ομολογιούχων που δε βρίσκεται σε καμία σύμβαση. Με αυτόν τον τρόπο, πιθανότατα όχι μόνο παραβίασαν τους τραπεζικούς κανονισμούς της ΕΕ, αλλά τους έκαναν περίγελο ταυτόχρονα. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ μπορούν να χειροκροτούν την εφευρετικότητά τους και να συγχαίρουν δημόσια ο ένας τον άλλον για την πολιτική τους στράτευση, αλλά θα υπάρξει τίμημα να πληρώσουν. Είτε πρόκειται για τράπεζες στην Ισπανία ή είτε την Ιταλία, κανένα ομόλογο δεν «πωλήθηκε εσφαλμένα». Δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Απλώς χρησιμοποίησαν πολιτική σκοπιμότητα – παραπλάνηση – για να προστατεύσουν τους ανθρώπους στην εξουσία.
Δεν πρέπει να επενδύσετε σε αυτό που δεν μπορείτε να εμπιστευτείτε. Αν διαθέτετε ευρωπαϊκά τραπεζικά ομόλογα, τότε θα ήταν καλό να ρίξετε μια σοβαρή ματιά στα χαρτοφυλάκιά σας – Tier I, Tier II, contingent convertibles, χρέος μειωμένης εξασφάλισης, ανώτερο χρέος – όλα αυτά. Αν μια κατηγορία ομολόγων μπορεί να «πωληθεί εσφαλμένα» σήμερα, τότε μια άλλη κατηγορία, εάν είναι πολιτικά σκόπιμο, μπορεί να «πωληθεί εσφαλμένα» αύριο. Εάν οι Ευρωπαίοι μπορούν να το κάνουν αυτό με το τραπεζικό χρέος, τότε μπορούν σίγουρα να το κάνουν με άλλα ομόλογα. Τι μπορεί να εμποδίσει κάποια τηλεφωνική εταιρεία από το να «πουλήσει εσφαλμένα» ομόλογα; Η απάντηση είναι τίποτα. Η Ευρώπη έχει γίνει ένα πολύ επισφαλές μέρος για τους κατόχους ομολόγων.
Υπήρξε ένας τίτλος στο περιοδικό Wall Street Journal το πρωί, ιδιαίτερα ανησυχητικός, αλλά πιθανότατα πολλοί αναγνώστες τον προσπέρασαν χωρίς να το πολυσκεφτούν. Ο τίτλος ήταν «οι ΗΠΑ σκέφτονται τον περιορισμό των συναλλαγών σε χρέος Βενεζουέλας για να τιμωρήσει τον Μαδούρο» και το άρθρο συνέχισε λέγοντας ότι η« κίνηση θα απαγόρευε στα ιδρύματα που ρυθμίζονται από τις ΗΠΑ να διαπραγματεύονται σε ομόλογα της κυβέρνησης και της κρατικής πετρελαϊκής εταιρείας».
Μισό λεπτό! Η πρώτη εντύπωση μπορεί να είναι ότι αυτό έχει να κάνει μόνο με τη Βενεζουέλα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Το μεγαλύτερο συμπέρασμα είναι ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να ανατρέψουν τις αγορές ομολόγων, μέσω εντολής, για πολιτικούς λόγους. Αυτό δεν είναι καλό.
Πρώτον, εάν διαθέτετε ομόλογα της Βενεζουέλας ή ομόλογα πετρελαϊκών εταιρειών της, τότε μάλλον θα πρέπει να πάρετε τα βουνά. Εάν προκύψει ο περιορισμός, θα χάσουν σημαντική αξία. Ο μεγαλύτερος φόβος είναι ότι εάν οι ΗΠΑ μπορούν να περιορίσουν την εμπορία ομολόγων εδώ, τότε μπορούν να περιορίσουν την εμπορία ομολόγων αλλού για πολιτικούς λόγους. Αυτό θα ήταν ένα πολύ επικίνδυνο προηγούμενο και ένα σαφές αρνητικό για τις αγορές ομολόγων. Ποιος θα μπορούσε να είναι ο επόμενος εάν η πολιτική καθορίζει μόνη της τι μπορεί και τι δεν μπορεί να διακινηθεί;
Η κυβέρνηση Τραμπ μπορεί να θέλει να τιμωρήσει τη Βενεζουέλα, και αυτό είναι κατανοητό, δεδομένων των συμμαχιών της, αλλά αυτή η τιμωρία έχει επιπτώσεις πέρα από το έγκλημα. Θα τιμωρήσουν επίσης τις αμερικανικές αγορές ομολόγων εν μέσω της διαδικασίας. Είναι απαραίτητο να το ξανασκεφτούν.