Αν ο Βλαντιμίρ Πούτιν βοήθησε να φτάσει ο Ντόναλντ Τραμπ στο Λευκό Οίκο, θα ήταν το απόλυτο πραξικόπημα πληροφοριών. Ωστόσο, μπορεί επίσης να αποδειχθεί το απόλυτο αυτογκόλ.
Μια επιχείρηση που είχε σχεδιαστεί για να χαλαρώσει την πίεση στην κυβέρνηση του Πούτιν εγκαθιστώντας ένα φιλικό πρόσωπο στον Λευκό Οίκο οδήγησε στην επιβολή αυστηρότερων κυρώσεων στη Ρωσία και σε μια επικίνδυνη αύξηση της εγχώριας πολιτικής πίεσης στον ρώσο πρόεδρο.
Όσο για τον κ. Τραμπ, η εικαζόμενη συμπαιγνία της εκστρατείας του με τη Ρωσία ίσως βοήθησε την εκλογική νίκη του, αλλά με κίνδυνο να καταστρέψει την προεδρία του. Θα ήταν παράξενη η ειρωνεία εάν η οικειότητα των στρατοπέδων Πούτιν και Τραμπ δώσει τέλος στις πολιτικές σταδιοδρομίες των προέδρων.
Φυσικά, η ρωσική κυβέρνηση και οι σκληροπυρηνικοί υπερασπιστές του κ. Τραμπ εξακολουθούν να αρνούνται ότι υπήρξε τέτοια συμπαιγνία. Ωστόσο, οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών είναι σίγουρες ότι η Ρωσία βρίσκεται πίσω από το χακάρισμα ηλεκτρονικών μηνυμάτων του Δημοκρατικού Κόμματος.
Φαίνεται πιθανό ότι το χακάρισμα επηρέασε την πορεία μιας αμφίρροπης αναμέτρησης. Η αποκάλυψη ότι η Ντέμπι Βάσερμαν Σουλτς, η συμπροεδρεύουσα της Δημοκρατικής Εθνικής Επιτροπής, δυσφήμιζε ιδιωτικά την εκστρατεία του Μπέρνι Σάντερς, υποχρέωσε σε παραίτησή της και εξασφάλισε ότι η σύνοδος ξεκίνησε χαοτικά. Οι υποστηρικτές του κ. Σάντερς ήταν πεπεισμένοι ότι ο υποψήφιός τους είχε αδικηθεί. Και οι ψηφοφόροι της Σάντερς που μεταπήδησαν στους Ρεπουμπλικάνους, έπαιξαν κρίσιμο ρόλο στις νίκες του κ. Τραμπ στις ζωτικές πολιτείες της Πενσυλβανία, του Μίσιγκαν και του Ουισκόνσιν. Τώρα γνωρίζουμε επίσης ότι οι ρώσοι χειριστές χρησιμοποίησαν το Facebook και το Twitter για να διαδώσουν μηνύματα κατά της Κλίντον.
Καθ ‘όλη τη διάρκεια της εκστρατείας, ο κ. Τραμπ ήταν σταθερά φιλικός προς το Κρεμλίνο. Είτε είχε κίνητρο την ιδεολογία, επένδυση ή κάποιο ένοχο μυστικό, δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί.
Αλλά η ρωσική σύνδεση ξεκίνησε την αλυσίδα των γεγονότων που μπορεί τελικά να διαλύσει την προεδρία του. Ο κ. Τραμπ, ανήσυχος για τις έρευνες του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών σχετικά με τις ρωσικές επαφές του, απομάκρυνε τον Τζέιμς Κόμι, τον επικεφαλής του FBI. Η αντίδραση στην απομάκρυνση του Κόμι οδήγησε στο διορισμό του Ρόμπερτ Μιούλερ, πρώην προέδρου του Γραφείου, ως ειδικό εισαγγελέα για την εξέταση της σύνδεση Τραμπ-Ρωσίας. Και η ανελέητη πρόοδος της έρευνας του Μιούλερ είναι πιθανό να προκαλέσει καταγγελίες και παραίτηση. Αυτό, με τη σειρά του, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μομφή του κ. Τραμπ – και στην καταστροφή της προεδρίας του.
Όσον αφορά τον κ. Πούτιν, η στιγμή που κατέστη σαφές ότι το παιχνίδι του μπορεί να αντιστραφεί ήταν όταν ο κ. Τραμπ αναγκάστηκε να απολύσει τον στρατηγό Μάικλ Φλιν, τον πρώτο σύμβουλό του για την εθνική ασφάλεια, επειδή δεν αποκάλυψε επαφές με τη ρωσική κυβέρνηση. Από εκείνη την στιγμή, έγινε πολιτικά αδύνατο για τον κ. Τραμπ να βοηθήσει τη Ρωσία χαλαρώνοντας τις κυρώσεις. Αντιθέτως, η αντίδραση κατά της ρωσικής παρέμβασης στις εκλογές των ΗΠΑ οδήγησε στην εντατικοποίηση των κυρώσεων, με ένα δύσπιστο Κογκρέσο να διασφαλίσει ότι ο κ. Τραμπ δε θα μπορεί να άρει αυτά τα μέτρα μονομερώς.
Πράγματι, γινόμενο το Ρεπουμπλικανικό Κογκρέσο αυστηρό απέναντι στη Ρωσία φαίνεται να γίνεται έμμεσε αυστηρό με τον κ. Τραμπ. Οι κυρώσεις που προστέθηκαν το καλοκαίρι αφορούσαν ειδικά τις ρωσικές βιομηχανίες εξόρυξης και πετρελαίου. Σε απάντηση, ο ρώσος πρωθυπουργός Ντιμίτρι Μεντβέντεφ κατηγόρησε τις ΗΠΑ για «δήλωση πλήρους οικονομικού πολέμου στη Ρωσία».
Έτσι αντί να βελτιώνονται υπό τον Τραμο, οι αμερικανικορωσικές σχέσεις είναι πλέον τόσο πικρές όσο και ανά πάσα στιγμή μετά το ζενίθ του ψυχρού πολέμου. Συνειδητοποιώντας ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν θα μπορέσει να άρει τις κυρώσεις, το Κρεμλίνο κατέφυγε σε μαζική απέλαση αμερικανών διπλωματών σε απάντηση σε προηγούμενη απέλαση ρώσων από την κυβέρνηση του Ομπάμα. Η προοπτική ότι οι ΗΠΑ μπορεί να προμηθεύσουν όπλα στην Ουκρανία έχει γίνει πολύ πιο πραγματική. Και η Ρωσία πρόκειται να ξεκινήσει μερικές μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις στην ανατολική Ευρώπη, γεγονός που θα οξύνει τους φόβους των ΗΠΑ.
Η ειρωνεία για τον κ. Πούτιν είναι ότι, αν είχε αφήσει απλώς τα γεγονότα να ακολουθήσουν την πορεία τους, οι κυρώσεις για τη Ρωσία θα μπορούσαν να χαλαρώσουν με τη φυσική εξέλιξη των πραγμάτων – ακόμη και με τη Χίλαρι Κλίντον στον Λευκό Οίκο. Η κα Κλίντον είχε δοκιμάσει ήδη μια «επαναπροσέγγιση» με τη Ρωσία ως υπουργός και μπορεί να ήταν έτοιμη να δοκιμάσει μια νέα. Πολλοί στην Ευρώπη επίσης είχαν κουραστεί από τις κυρώσεις στη Ρωσία.
Όταν αναφέρει η έρευνα του Μιούλερ, είναι πιθανό να υπάρξει μια ανανεωμένη άνοδος της αμερικανικής οργής προς τη Ρωσία. Η πιο προφανής απειλή τίθεται στον κ. Τραμπ. Ωστόσο, η έρευνα του Μιούλερ αποτελεί επίσης έμμεση απειλή για τον κ. Πούτιν. Θα αντιμετωπίσει προεδρικές εκλογές τον Μάρτιο και μια αναδιοργανωμένη αντιπολίτευση, με επικεφαλής τον δημοφιλή και τολμηρό Αλεξέι Ναβάλνυ, και μια επιδείνωση της οικονομίας που έπληξε τους ρώσους καταναλωτές σκληρά. Παρ’ ότι πολύ λίγοι άνθρωποι αναμένουν από τον κ. Πούτιν να χάσει τις εκλογές, η υπέρ του Πούτιν ευφορία που επικρατούσε πριν από μερικά χρόνια σαφώς ξεθωριάζει. Άρθρα σχετικά με την εποχή μετά τον Πούτιν έχουν αρχίσει να εμφανίζονται στα ρωσικά μέσα ενημέρωσης.
Πάνω απ ‘όλα, τα ισχυρότερα οικονομικά συμφέροντα στη Ρωσία γνωρίζουν τώρα ότι δεν υπάρχει πλέον φως στο τέλος του τούνελ των κυρώσεων. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πιθανό να επιδεινωθούν. Κάτι ριζοσπαστικό θα πρέπει να αλλάξει για να αρθούν οι κυρώσεις. Και αυτή η αλλαγή μπορεί να είναι η απομάκρυνση του κ. Πούτιν από το Κρεμλίνο. Πράγματι, μόνο όταν ο κ. Τραμπ και ο κ. Πούτιν απομακρυνθούν, θα μπορεί να είναι πραγματικά εφικτή η αποκατάσταση των ρωσοαμερικανικών σχέσεων.