Ωστόσο, οι πρόσφατα αποκαλυπτόμενες στατιστικές δείχνουν αναπάντεχα χαμηλούς αριθμούς θυμάτων, παρά τις εμπλοκές στην Κριμαία, την ανατολική Ουκρανία και τη Συρία.
Ήταν η τελευταία ένδειξη ότι η στρατιωτική στρατηγική του προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν είναι πολύ πιο υπολογισμένη από τους προκατόχους του, οι οποίοι ήταν πρόθυμοι να κερδίσουν με κάθε κόστος. Οι απώλειες του Μπόρις Γέλτσιν στην Τσετσενία εξόντωσαν την κοινωνική αποδοχή του και η δαπανηρή, αποτυχημένη περιπέτεια στο Αφγανιστάν από τη Σοβιετική Ένωση βοήθησε να επιταχυνθεί το τέλος μιας αυτοκρατορίας. Η θέση του Πούτιν είναι πολύ πιο ασφαλής, γεγονός που κάνει την προσέγγισή του στον πόλεμο πιο δύσκολο να εξηγηθεί.
Η Ρωσία δεν ανέφερε θύματα ενεργητικού καθήκοντος από το 2010, ακόμη και όταν επέκτεινε τις στρατιωτικές της επιχειρήσεις σε διάφορα μέτωπα. Το 2015, ο Πούτιν κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να κρύψει τις απώλειες στην ανατολική Ουκρανία, όπου η Ρωσία αρνείται πεισματικά τη στρατιωτική εμπλοκή, ταξινομώντας τα στοιχεία για τις ζημίες που υπέστησαν κατά τις «ειρηνευτικές στρατιωτικές επιχειρήσεις».
Αυτήν την εβδομάδα, η ημερήσια εφημερίδα Vedomosti ανακάλυψε τα στοιχεία για τις απώλειες στον ιστότοπο της ρωσικής κυβέρνησης. Τον Οκτώβριο, η Sogaz, ασφαλιστική εταιρεία που ανήκε σε ομάδα επενδυτών κοντά στον Πούτιν, κέρδισε τον διαγωνισμό για την ασφάλιση του ρωσικού στρατιωτικού προσωπικού από θάνατο και τραυματισμό. Όλοι σε ενεργό υπηρεσία – επίστρατοι, επαγγελματίες στρατιώτες, αξιωματικοί – είναι ασφαλισμένοι. Το 2016, αυτό σήμαινε 1.191.095 άτομα.
Μαζί με τις απαιτήσεις και τους πίνακες πιθανοτήτων, το Υπουργείο Άμυνας, το οποίο διοργάνωσε τη δημοπρασία, δημοσίευσε τον αριθμό των ασφαλιστικών απαιτήσεων που υποβλήθηκαν από το 2012 έως το 2016. Από αυτές τις απαιτήσεις, 3.198 αφορούσαν θανάτους. Οι θάνατοι δεν συνέβησαν απαραιτήτως το ίδιο έτος με τις αξιώσεις, αλλά ο αριθμός πρέπει να είναι αρκετά κοντά στον πραγματικό αριθμό των θυμάτων.
Αυτά είναι χαμηλότερα από τις προηγούμενες απώλειες. Το 2000, για παράδειγμα, ο ρωσικός στρατός έχασε 1.310 άτομα στην Τσετσενία, σύμφωνα με επίσημες στατιστικές.
Το 2014, η Ουκρανία κατηγόρησε τη Ρωσία για αποστολή στρατευμάτων για να την εμποδίσει να συντρίψει δυο φιλορωσικών, αυτονομιστικών “λαϊκών δημοκρατιών” στο ανατολικό τμήμα της. Τακτικά ρωσικά στρατεύματα εμφανίστηκαν προφανώς στην ανατολική Ουκρανία σε κρίσιμες στιγμές της σύγκρουσης, όπως όταν ο ουκρανικός στρατός περικυκλώθηκε στο Ιλοβάισκ τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 2014 και όταν συνετρίβη στο Ντεμπάλτσεβε τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2015. Σύμφωνα με το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας, έχασε 432 υπηρετούντες σε αυτές τις δύο μάχες. Αν η μικρή κορυφή των ρωσικών θυμάτων το 2014 υποδεικνύει το επεισόδιο Ιλοβάισκ και εάν περίπου 650 θάνατοι ετησίως το 2012 και το 2013 είναι τυπικοί αριθμοί εν καιρώ ειρήνης, η Ρωσία έχασε περίπου 170 υπηρετούντες στην παρέμβαση Ιλοβάισκ. Τα θύματα στο Ντεμπάλτσεβε ήταν στατιστικά αμελητέα.
Το ίδιο ήταν σαφώς και οι απώλειες των τακτικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Συρία, όπου η Ρωσία ξεκίνησε μια εναέρια επιχείρηση προς υποστήριξη του προέδρου Μπασάρ Αλ Ασάντ τον Σεπτέμβριο του 2015.
Όταν ο Πούτιν κινήθηκε προς διάσωση του Ασάντ, πολλοί Ρώσοι – συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων υποστηρικτών του Πούτιν – φοβήθηκαν ότι θα μπορούσε να εγκλωβιστεί εκεί, όπως έκαναν οι Σοβιετικοί στο Αφγανιστάν τη δεκαετία του 1980. Η Σοβιετική Ένωση έχασε περισσότερους από 15.000 ανθρώπους στον 10ετή πόλεμο – αρκετούς για να καταγραφούν οι θάνατοι στα ραντάρ των περισσότερων Ρώσων. Η βραβευμένημε Νόμπελ Σβετλάνα Αλεξίεβιτς περιέγραψε τη θλίψη και την οργή στο μυθιστόρημά της το 1989, «Οι μολυβένιοι στρατιώτες». Σε ό, τι αφορά τα στρατιωτικά θύματα, όμως, η εκστρατεία της Συρίας του Πούτιν έχει κοστίσει πολύ λίγο στο καθεστώς του και τώρα που οι μάχες έχουν τελειώσει, κάθε ζημιά στην εγχώρια του στάση είναι εξαιρετικά απίθανη.
Η ρωσική στρατιωτική παράδοση – τουλάχιστον στους πολέμους του 20ού αιώνα – δεν αφορούσε τη διατήρηση των στρατιωτών αλλά την επίτευξη στόχων με οποιοδήποτε τίμημα. Οι τρέχοντες αριθμοί δείχνουν μια αλλαγή – αλλά ίσως όχι εντελώς θετική. Υπό από τον Πούτιν, η Ρωσία πραγματοποιεί με διαφορετικό τρόπο τους πολέμους της.
Στην Ουκρανία, οι αποσχιστικές δυνάμεις, αποτελούμενες από υπηκόους της Ουκρανίας, ρώσους εθνικιστές εθελοντές και μισθοφόρους, φέρουν το βάρος των ζημιών σε έναν πόλεμο που έχει ήδη σκοτώσει περισσότερους από 10.000 ανθρώπους. Στη Συρία, οι ρωσικές μπότες στο έδαφος – σε αντίθεση με τα αεροσκάφη – δεν ήταν, ως επί το πλείστον, μέλη τακτικών υπηρεσιών, αλλά μαχητές του ομίλου Wagner – μια ιδιωτική στρατιωτική επιχείρηση που διευθύνεται από τον Ντμίτρι Ούτκιν, πρώην αντισυνταγματάρχης των ρωσικών στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών. Η μισθοφορική δύναμη των 6.000 ατόμων, όχι αποκλειστικά ρώσων, έχει συμμετάσχει αναμφισβήτητα στην ουκρανική δράση, συμπεριλαμβανομένης της προσάρτησης της Κριμαίας. Υπάρχουν μόνο ανέκδοτες πληροφορίες για τις απώλειες του Wagner, αν και θα είχαν πολύ μικρότερη πολιτική σημασία, φυσικά.
Καθώς ο Πούτιν αύξησε και επανόπλισε τον ρωσικό στρατό, υιοθέτησε επίσης την έννοια του υβριδικού πολέμου, μεταθέτοντας μεγάλο μέρος του φορτίου στους ώμους των μη τακτικών. Εν μέρει χάρη στη μετατόπιση αυτή, οι στρατιωτικές απώλειες της Ρωσίας το 2014, το χειρότερο των τελευταίων πέντε ετών, έφθασαν μόλις 68,8 ανά 100.000 – σημαντικά μικρότερες από τους 88,1 υπηρετούντες των ΗΠΑ ανά 100.000 που χάθηκαν το 2010, το τελευταίο έτος για το οποίο διατίθενται δεδομένα στο κοινό από το Σύστημα Ανάλυσης Αμυντικών Θυμάτων.
Σε αντίθεση με την καθιερωμένη πρακτική, το ρωσικό υπουργείο Άμυνας δεν προσπάθησε να αρνηθεί τους αριθμούς των θυμάτων μετά την αποκάλυψη του εγγράφου διαγωνισμού από την εφημερίδα Vedomosti. Έτσι ίσως η διαρροή δεν ήταν τυχαία: ο Πούτιν ετοιμάζεται να ανακοινώσει το πρόγραμμά του για τέταρτη θητεία ως πρόεδρος και οι σχετικά μικρές απώλειες θα τον βοηθήσουν να αναδείξει την ανδρεία του ως αρχηγός. Ωστόσο, δεν θα δικαιολογήσουν τη συμμετοχή της Ρωσίας στην καταστροφή της Ουκρανίας ή το ανθρώπινο, οικονομικό και διπλωματικό κόστος που επέβαλε η καταστροφική απόφαση του Πούτιν στην ίδια τη Ρωσία.