Στο επίκεντρο ήταν επίσης η χαμηλότερη υποθετική μεταβλητότητα των αποθεμάτων, με το VIX να πέφτει κάτω από το 10, και η ισοπέδωση της καμπύλης αποδόσεων του αμερικανικού κρατικού ομολόγου καθώς οι αποδόσεις των δύο ετών συνέχισαν να ανεβαίνουν. Με όλα αυτά τα πράγματα, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πολλά σημαντικά στοιχεία δεδομένων που σχετίζονται με τα βασικά οικονομικά και πολιτικά στοιχεία προσελκύουν πολύ λιγότερη προσοχή. Ωστόσο, οι επιπτώσεις τους θα μπορούσαν να είναι απολύτως σημαντικές, τόσο για το 2018 όσο και για το μέλλον.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για αυτούς τους τέσσερις παράγοντες:
Η συγχρονισμένη παγκόσμια ανάκαμψη: Τα οικονομικά στοιχεία της Κίνας και της Ιαπωνίας της προηγούμενης εβδομάδας, καθώς και οι ευνοϊκοί δείκτες από την Ευρώπη και ένας νέος ισχυρός ρυθμός αύξησης της απασχόλησης στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενίσχυσαν το μήνυμα ότι η παγκόσμια οικονομία συνεχίζει να αποκτά δυναμική. Και με τις τέσσερις μεγάλες οικονομικές περιοχές που τώρα συμβάλλουν άμεσα στις βελτιωμένες προοπτικές παγκόσμιας ανάπτυξης, αυτές οι εξελίξεις θα μπορούσαν επίσης να μειώσουν ορισμένες από τις βασικές νομισματικές και εμπορικές εντάσεις.
Πρόοδος της πολιτικής: Οι βελτιωμένες παγκόσμιες προοπτικές ενισχύονται περαιτέρω από την πρόοδο της πολιτικής του αμερικανικού Κογκρέσου σχετικά με το φορολογικό νομοσχέδιο, η οποία συνοδεύτηκε την περασμένη εβδομάδα από ενδείξεις ότι η κυβέρνηση σκοπεύει να ανακοινώσει τον επόμενο μήνα ένα σχέδιο υποδομής, το τρίτο στοιχείο της ώθησης του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ υπέρ της ανάπτυξης (τα άλλα δύο είναι η απορύθμιση και η φορολογική μεταρρύθμιση).
Μικρότερη διαρθρωτική οικονομική αβεβαιότητα: Στην Ευρώπη, μετά από μακρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι εταίροι του στην ΕΕ κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με αυτό που πολλοί χαρακτήρισαν ως προσωρινή διευθέτηση διαζυγίου. Αυτό ανοίγει τον δρόμο για το δεύτερο στάδιο πιο οικονομικά εποικοδομητικών συζητήσεων σχετικά με τις θεσμικές ρυθμίσεις της Ευρώπης μετά το Brexit.
Συνεχιζόμενη τακτική αποδοχή από την αγορά υψηλότερων επιτοκίων πολιτικής: Έχοντας ήδη αποτιμήσει την πολύ πιθανή αύξηση επιτοκίων από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα όταν η επιτροπή πολιτικής της θα συνεδριάσει αυτή την εβδομάδα, οι αγορές εσωτερικοποιούν την πιθανότητα πρόσθετων αυξήσεων το επόμενο έτος. Παραδείγματος χάριν, οι αποδόσεις των ομολόγων του δημοσίου διάρκειας δύο ετών, από τις πιο ευαίσθητες στις κινήσεις της Fed, έχουν πλέον αυξηθεί στο 1,80% ή κατά 50 μονάδες βάσης το τελευταίο τρίμηνο. Αυτή η κίνηση πραγματοποιήθηκε χωρίς να διαταραχθούν οι χρηματοπιστωτικές αγορές ή να εκτροχιαστεί η οικονομία, παρέχοντας περαιτέρω ενδείξεις ότι η Fed προχωρά στην «όμορφη εξομάλυνσή» της (χρησιμοποιώντας μια φράση του Ρέι Ντάλιο της Bridgewater πριν χρόνια σε διαφορετικό πλαίσιο).
Φυσικά, δεν είναι θετικό το σύνολο των θεμελιωδών οικονομικών και πολιτικών θεμάτων. Η αύξηση των μισθών των ΗΠΑ, με ετήσιο ρυθμό 2,5% τον Νοέμβριο, εξακολουθεί να είναι σχετικά χαμηλή, ιδίως λόγω της μείωσης του ποσοστού ανεργίας σε χαμηλά 17 ετών. Κάποιοι ανησυχούν ότι η ισοπέδωση της καμπύλης αποδόσεων αποτελεί ένδειξη υψηλότερου κινδύνου ύφεσης (αν και μοιάζει περισσότερο με αντανάκλαση των ξένων αγορών ομολόγων των ΗΠΑ μεγαλύτερης διάρκειας ενισχυμένων από τις επενδύσεις που οφείλονται σε θεσμικές υποχρεώσεις).
Επιπλέον, η πρόοδος της περιφερειακής πολιτικής της Ευρώπης παραμένει αργή, καθώς πολλοί περιμένουν τη δημιουργία μιας νέας κυβέρνησης στη Γερμανία. Και μένει να δούμε πώς η παγκόσμια οικονομία θα μπορούσε να απορροφήσει τις ταυτόχρονες πολιτικές ομαλοποίησης αρκετών κεντρικών τραπεζών με συστημική σημασία και τη βιωσιμότητα των τσέπες υψηλού χρέους και μόχλευσης.
Παρά αυτές τις επιφυλάξεις, οι εξελίξεις της περασμένης εβδομάδας ενισχύουν τις προοπτικές για καλύτερη πραγματική και μελλοντική ανάπτυξη, αυξάνοντας έτσι τη δυνατότητα βελτίωσης των θεμελιωδών αξιών, επικυρώνοντας κυρίως τις αυξημένες τιμές των περιουσιακών στοιχείων. Πράγματι, κατά τη διάρκεια του 2017, αυτό που προηγουμένως είχαν επισημανθεί ως τα «ναι, αλλά» της παγκόσμιας οικονομίας έχουν μετατοπιστεί περισσότερο προς τη θετική κατεύθυνση, οικοδομώντας ένα πιο σταθερό θεμέλιο για το 2018. Επιπλέον, εάν πιστεύετε ότι η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει ένα σημαντικό μεσοπρόθεσμο σημείο καμπής – από το «νέο φυσιολογικό» σε είτε υψηλότερη, πιο βιώσιμη και πιο χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξη είτε σε περιοδικές οικονομικές δυσχέρειες και αναστατωμένη οικονομική αστάθεια – αυτή η περίοδος θα έχει συνέπειες όχι μόνο για τη σημερινή γενιά αλλά και για τις μελλοντικές γενιές.