Αλλά το πιο τρομακτικό συμπέρασμα είναι ότι το Λονδίνο δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο ποια συμφωνία μπορεί να πάρει ή τι θέλει. Από το δημοψήφισμα έχουν περάσει σχεδόν 600 ημέρες.
Τα τρία σενάρια που συζητήθηκαν στην αξιολόγηση τον Ιανουάριο του 2018 είναι τα μόνα που βρίσκονται στο τραπέζι, σύμφωνα με την ΕΕ:
Μια έξοδος χωρίς συμφωνία υπό τους όρους του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου.
Μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου τύπου Καναδά.
Η ένταξη του Ηνωμένου Βασιλείου στον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο, γνωστή και ως νορβηγική επιλογή.
Και οι τρεις επιβραδύνουν την οικονομική ανάπτυξη του Ηνωμένου Βασιλείου σε σύγκριση με την παραμονή ως μέλος της ΕΕ, ανέφερε η έκθεση.
Οι πολιτικοί της αντιπολίτευσης έχουν παρουσιάσει την αποτυχία της κυβέρνησης να δημοσιεύσει τις προβλέψεις ως μια προσπάθεια να κρατήσει το κοινοβούλιο και το κοινό στο σκοτάδι. Όμως, όσο δυσάρεστοι κι αν είναι οι αριθμοί, το βρετανικό κοινό αψήφισε ακόμη πιο δύσκολες προβλέψεις από ειδικούς για να ψηφίσει υπέρ του Brexit (και η υπέρ του Brexit πλευρά δεν ενδιαφέρεται απαραίτητα για ελαφρώς βραδύτερη οικονομική ανάπτυξη εάν αυτό σημαίνει περισσότερη κυριαρχία και λιγότερη μετανάστευση). Εάν η κυβέρνηση δημοσίευε τις προβλέψεις, αυτοί οι ψηφοφόροι δε θα μετάνιωναν.
Το πραγματικό πρόβλημα είναι η απουσία του σεναρίου που επιθυμεί η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου: μια ειδική εμπορική συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Την Τρίτη, ένας εκπρόσωπος της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι ισχυρίστηκε ότι το διαρρεύσαν έγγραφο ήταν «αρχική εργασία, που δεν εγκρίθηκε από υπουργούς, η οποία εξετάζει μόνο τα έτοιμα σενάρια». Αλλά γιατί μια αρχική εργασία να μην περιλαμβάνει την προτιμώμενη επιλογή του Ηνωμένου Βασιλείου μαζί με τα «έτοιμα» σενάρια;
Η γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ φέρεται να έδωσε μια καλή εξήγηση κατά τη διάρκεια μιας off-the-record ενημέρωσης στους δημοσιογράφους στο Νταβός. Ο Ρόμπερτ Πέστον, πολιτικός συντάκτης της ITV News, ανέφερε την περιγραφή της για τις πρόσφατες συνομιλίες με τη Μέι σε μια στήλη που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα:
«Η κ. Μέρκελ δήλωσε ότι όταν ρωτά την κυρία Μέι ποια θέλει να είναι η μορφή της σχέσης του Ηνωμένου Βασιλείου με την ΕΕ, η κ. Μέι λέει: ‘Κάντε μου μια προσφορά.’ Στο οποίο η κ. Μέρκελ απαντά: ‘Αλλά φεύγετε – δεν χρειάζεται να σας κάνουμε μια προσφορά. Πείτε μας, τι θέλετε;’. Στο οποί η κ. Μέι απαντά: ‘Κάντε μου μια προσφορά.’ Και έτσι, σύμφωνα με την κ. Μέρκελ, οι δυο τους βρίσκονται παγιδευμένοι σε έναν επαναλαμβανόμενο βρόχο του ‘Τι θέλετε’ και ‘Κάντε μου μια προσφορά’.»
Αυτό είναι απίθανο να είναι απλά κουτσομπολιά. Μιλώντας στην έδρα του - στο Λονδίνο, ο Λίαμ Φοξ, ο υπουργός διεθνούς εμπορίου του Ηνωμένου Βασιλείου και ένας έντονος Brexiter, ζήτησε από την ΕΕ να στείλει ένα σαφές μήνυμα «στους παγκόσμιους επενδυτές ότι όχι μόνο η Βρετανία είναι ανοιχτή για δουλειά αλλά ότι η Ευρώπη παραμένει ανοιχτή για δουλειά» μετά το Brexit. Χωρίς λεπτομέρειες, και ο Φοξ, φαίνεται να περιμένει την ΕΕ να «κάνει μια προσφορά».
Η ΕΕ έχει πολλούς λόγους να αρνηθεί να το πράξει. Αν υπάρξει συμβιβασμός, η συμφωνία αυτή θα αποτελέσει προηγούμενο για οποιοδήποτε άλλο έθνος που μπορεί να θέλει να εγκαταλείψει την ΕΕ στο μέλλον. Αυτό που προσφέρει εθελοντικά στο Ηνωμένο Βασίλειο σήμερα θα είναι δύσκολο να αρνηθεί αύριο σε άλλους. Αν κάνει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις, πρέπει να φανούν δύσκολα κερδισμένες για να αποθαρρύνουν οποιεσδήποτε μιμήσεις του Brexit.
Η ΕΕ ήταν η πρώτη που παρουσίασε μια σειρά από θέματα που πρέπει να συζητηθούν – τα δικαιώματα των πολιτών, τα σύνορα της Ιρλανδίας, τις οικονομικές δεσμεύσεις της Βρετανίας, τη δικαιοδοσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου. Ταυτόχρονα, αρνήθηκε να δεσμευτεί σε οποιοδήποτε από αυτά χωρίς μια προκαταρκτική συμφωνία για όλα. Αποπνέει έναν αέρα αυτοπεποίθησης και εμπειρίας, παρουσιάζοντας πρώτα έγγραφα πολιτικής και συζητώντας μεθοδικά την ατζέντα. Εν τω μεταξύ, οι βρετανοί διαπραγματευτές έπεσαν σε αντιδραστικές συμπεριφορές, μοιάζοντας ασυντόνιστοι και συναισθηματικοί. Αυτή η εντύπωση παραμένει δεδομένου ότι η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου φαίνεται πρόθυμη να διασώσει οτιδήποτε μπορεί από τις συνομιλίες παρά να προβάλει ένα σαφές όραμα της τελικής συμφωνίας – και ένα οικονομικό σενάριο να το συνοδεύει.
Σε αυτό το σημείο, η Μέι φαίνεται να ελπίζει σε ένα απροσδόκητο δώρο από τις Βρυξέλλες. Το δώρο, ωστόσο, δεν έρχεται. Οι γάλλοι και γερμανοί ηγέτες στρέφονται προς μια στενότερη ένωση, ενώ οι αντιευρωπαϊκές δυνάμεις ετοιμάζονται για καλή πορεία στις ιταλικές εκλογές και τα έθνη της Ανατολικής Ευρώπης γίνονται όλο και πιο επίμονα στην αντίσταση στις δυτικοευρωπαϊκές ρυθμίσεις. Αυτό δεν είναι το είδος του περιβάλλοντος από το οποίο η Βρετανία μπορεί να βγει εύκολα. Ήρθε η ώρα για τη Μέι να εξηγήσει τη δική της προσφορά ή να αφήσει τους σκληρούς Brexiters να αναλάβουν μια διαδικασία που οδηγεί σε μια έξοδο χωρίς συμφωνία – και να αναλάβει την ευθύνη γι’ αυτό.