Κανένας πρόεδρος δε θα έπρεπε να χρειάζεται να πει ότι οι εμπορικοί πόλεμοι είναι, στην πραγματικότητα, κακοί και αδύνατο κερδηθούν. Με την επιβολή νέων δασμών στον χάλυβα και το αλουμίνιο, ο Τραμπ έχει ξεκινήσει μια πολιτική που αποτελεί σαφή και επικίνδυνο παράγοντα για τις θέσεις εργασίας και το βιοτικό επίπεδο των ΗΠΑ.
Οι δασμοί είναι αδικαιολόγητοι εκ πρώτης όψης. Θα αυξήσουν τις τιμές για τους καταναλωτές των ΗΠΑ και θα θέσουν τις αμερικανικές εταιρείες σε σοβαρό μειονέκτημα στις εξαγωγικές αγορές. Δεν υπάρχει λόγος να ξαναπούμε τα ίδια: Κανένας από τους λόγους που προσφέρονται για την υπεράσπισή τους δεν έχει νόημα.
Ωστόσο, ο κομπασμός για το πόσο εύκολο είναι να κερδίσετε έναν εμπορικό πόλεμο ξεπερνάει σχεδόν τα πάντα. Προσθέτει ένα στοιχείο ιστορικής και στρατηγικής άγνοιας στην οικονομική ανικανότητα της κυβέρνησης.
Οι Αμερικανοί σύμμαχοι και εμπορικοί εταίροι – συμπεριλαμβανομένης της Ιαπωνίας, του Καναδά, της Αυστραλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης – είναι απογοητευμένοι. Εάν δεν εξαιρούνται, θα αισθάνονται υποχρεωμένοι να αντεπιτεθούν εναντίον της δράσης των ΗΠΑ, όπως και οι ΗΠΑ θα ανταπέδιδαν σε μια μονομερή πράξη κάμψης κανόνα με πλήρη προστασία έναντι των δικών της παραγωγών. Στη συνέχεια, η διοίκηση θα αισθανθεί πίεση να αντιδράσει εναντίον των αντιποίνων. Άλλωστε, πρέπει τώρα να δείξει ότι οι εμπορικοί πόλεμοι είναι «εύκολο να κερδηθούν». Μια αυτοκαταστροφική σπείρα αυτού του είδους είναι στην πραγματικότητα ο ορισμός του «εμπορικού πολέμου».
Ένας από τους μεγαλύτερους κινδύνους της προεδρίας του Τραμπ ήταν πάντα η ζημιά που θα μπορούσε να κάνει στις ΗΠΑ και στις παγκόσμιες οικονομίες μέσω μιας απερίσκεπτης προσέγγισης στο εμπόριο. Οι κανόνες και τα θεσμικά όργανα έχουν δημιουργηθεί εδώ και δεκαετίες για να υποστηρίξουν τη διεθνή συνεργασία μέσω του εμπορίου. Οι ΗΠΑ, που απέχουν πολύ από το να βρίσκονται σε μειονεκτική θέση από αυτό το σύστημα του φιλελεύθερου εμπορίου, έχουν αποκομίσει τεράστια κέρδη. Οι νέοι δασμοί και τα αινιγματικά σχόλια που προσφέρονται για την υπεράσπισή τους, υποδηλώνουν ότι ο Τραμπ δεν μπλόφαρε: Πραγματικά θέλει να ρίξει αυτό το σύστημα.
Η τελευταία φορά που συνέβη αυτό ήταν κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930. Οι δασμοί Smoot-Hawley και τα αντίποινα που προκάλεσαν συνέβαλαν στη Μεγάλη Ύφεση και την κατάρρευση της παγκόσμιας οικονομίας. Κύριε Πρόεδρε, τι ακριβώς ήταν καλό σε αυτόν τον εμπορικό πόλεμο;