Οι βουλευτές υπέρ της ΕΕ και στα τρία βασικά κόμματα έχουν εγείρει ιδιωτικά το ενδεχόμενο παράτασης της προθεσμίας διαπραγμάτευσης βάσει του άρθρου 50 πέραν του Μαρτίου του 2019, οπότε αν το κοινό αλλάξει γνώμη, δεν θα είναι αργά για να μείνει. Ένας νομοθέτης στο Συντηρητικό Κόμμα της πρωθυπουργού Τερέζα Μέι, μιλώντας υπό την προϋπόθεση της ανωνυμίας, δήλωσε ότι ο στόχος είναι η Βρετανία να μην εγκαταλείψει την ΕΕ στις 29 Μαρτίου του επόμενου έτους. Ένας άλλος είπε ότι η ιδέα κερδίζει απήχηση.
Υπάρχουν εμπόδια τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό για μια τέτοια στρατηγική: Η κυβέρνηση έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο φεύγει τον Μάρτιο του 2019. Η ΕΕ θέλει να τελειώνει με το Brexit και κάθε επέκταση θα απαιτήσει ομόφωνη έγκριση από την ευρωπαϊκή πλευρά.
Ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο επιθυμεί να εξασφαλίσει μια εμπορική συμφωνία πριν από την ημέρα του Brexit, η ΕΕ δεν αναμένει να ξεκινήσει λεπτομερείς διαπραγματεύσεις για το εμπόριο πριν από την αποχώρηση του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτό σημαίνει ότι η πλήρης εικόνα της μελλοντικής εμπορικής σχέσης ΕΕ-Ηνωμένου Βασιλείου δεν γίνει σαφής στους ψηφοφόρους ή τους νομοθέτες μέχρι να είναι αργά να γυρίσουν πίσω.
«Δεν πρέπει να αφήσουμε την ΕΕ μέχρι να ξέρουμε πού πηγαίνουμε, έτσι μια λογική λύση θα ήταν να επιδιωχθεί η επέκταση του χρονοδιαγράμματος του άρθρου 50», δήλωσε ο Τζέιμς Μακ Γκόρι, εκτελεστικός διευθυντής της Open Britain, μια ομάδα καμπάνιας κατά του Brexit. «Τότε το κοινοβούλιο και το κοινό θα έχουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη συμφωνία που έχει διαπραγματευτεί και θα μπορούν να κρίνουν αν η παράδοση του Brexit ταιριάζει με όσα είχαν υποσχεθεί.»
Οι νομοθέτες έχουν υποσχεθεί μια «ουσιαστική» ψηφοφορία για τη συμφωνία Brexit, αλλά κάποιοι φοβούνται ότι η έλλειψη σαφήνειας στο σημείο εξόδου την καθιστά λιγότερο σημαντική από ό, τι ελπίζουν. Μπορούν επίσης να βρεθούν αντιμέτωποι με μια τελεσίγραφη ψηφοφορία σε ό, τι φέρει η Μέι από τις Βρυξέλλες. Η επέκταση του άρθρου 50 αντί της διετούς μεταβατικής περιόδου που επιδιώκει σήμερα το Ηνωμένο Βασίλειο θα μπορούσε να συμβάλει στην επίλυση του προβλήματος.
Υπάρχουν εμπόδια. Το βασικό ζήτημα είναι ότι η βρετανική κυβέρνηση πρέπει να ζητήσει την επέκταση του άρθρου 50. Επειδή θα απαιτούσε τη συμφωνία και των 27 άλλων χωρών της ΕΕ, το Ηνωμένο Βασίλειο θα έπρεπε να καταβάλει κάποια διπλωματική προσπάθεια στην κίνηση. Έτσι, απλά προσπαθώντας να εξαναγκάσει το χέρι της Μέι με κοινοβουλευτική ψηφοφορία – όπως έκαναν στο παρελθόν οι αντάρτες κατά του Brexit – ίσως να μην είναι αρκετό: θα έπρεπε να πείσει ότι είναι μια καλή ιδέα.
Ορισμένες χώρες της ΕΕ ανέφεραν ότι ενδέχεται να είναι ανοιχτές στην ιδέα.
Μέχρι τώρα, η Μέι φαίνεται να οδηγείται περισσότερο από την πτέρυγα υπέρ του Brexit του κόμματός της. Αλλά τρεις εξελίξεις την περασμένη εβδομάδα δείχνουν ότι η πτέρυγα κατά του Brexit βλέπει αίτια ελπίδας.
Πρώτον, η απόφαση του Εργατικού Κόμματος να βγει υπέρ μιας τελωνειακής ένωσης με την ΕΕ άλλαξε την ισορροπία του κοινοβουλίου, δημιουργώντας την πιθανότητα ήττας για τη Μέι, αν οι βουλευτές του Εργατικού Κόμματος και κατά του Brexit ενώσουν τις δυνάμεις τους. Δεύτερον, η Μέι σε μια ομιλία την περασμένη εβδομάδα αναγνώρισε ότι το Brexit θα συνεπάγεται μια ανταλλαγή μεταξύ της πρόσβασης στην αγορά της ΕΕ και της κυριαρχίας. Αυτή η παραχώρηση ανοίγει τη δυνατότητα συζητήσεων σχετικά με το κόστος. Τρίτον, ο εμπορικός πόλεμος του Ντόναλντ Τραμπ έδειξε ότι οι συμφωνίες πέρα από την ΕΕ μπορεί να είναι πιο δύσκολο να φτάσουν μέχρι τότε όσο ισχυρίζονται κάποιοι υποστηρικτές του Brexit.
Μια κίνηση για την επέκταση του άρθρου 50 θα βρει σθεναρή αντίσταση από ορισμένους υποστηρικτές του Brexit που θα το θεωρούσαν σωστά ως μια προσπάθεια να σταματήσει εντελώς η έξοδος από την ΕΕ. Άλλοι υποστηρικτές του Brexit, ωστόσο, θα μπορούσαν να το θεωρήσουν καλύτερο από μια μεταβατική ρύθμιση που θα αφήσει το Ηνωμένο Βασίλειο να τηρεί τους κανόνες της ΕΕ, αλλά χωρίς να μπορεί να τους ψηφίσει.
Οι αντίπαλοι του Brexit τη βλέπουν ως ένα βήμα προς την κατεύθυνση ενός δημοψηφίσματος για τη συμφωνία που θα πάρει η κυβέρνηση.
«Το άρθρο 50 θα πρέπει να ανασταλεί για τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου, ώστε να επιτραπεί τόσο η ουσιαστική ψήφος στο Κοινοβούλιο όσο και ο λαός να έχει ένα πρώτο δημοψήφισμα – τον τελευταίο λόγο – για τη συμφωνία εξόδου», δήλωσε ο Εργατικός νομοθέτης Γκέρεντ Ντέιβις, που βρίσκεται σε κοινοβουλευτική επιτροπή για το Brexit. «Αυτή θα είναι η πιο σημαντική απόφαση του Ηνωμένου Βασιλείου για γενιές, οπότε είναι επιτακτική ανάγκη οι πολίτες να έχουν την τελευταία λέξη.»