Η έξοδος ξένων επενδυτών από την αγορά ομολόγων της Ιταλίας αυξάνεται, με τις καθαρές πωλήσεις του δημοσίου χρέους της χώρας να ανέρχονται σε επίπεδο ρεκόρ για το δεύτερο συνεχόμενο μήνα.
Η κατοχή ιταλικού χρέους από ξένους επενδυτές υποχώρησε κατά 38 δισ. Ευρώ τον Ιούνιο, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που δημοσιεύθηκαν πρόσφατα, γεγονός που ξεπερναει την καθαρή πτώση του προηγούμενου μήνα ύψους € 34 δισ., Η οποία ήταν η ίδια ρεκόρ.
Οι αποδόσεις των ιταλικών ομολόγων παραμένουν ανυψωμένες, ενώ το 10ετές χρέος παραμένει κοντά στην κορυφή που εφασε τον Μάιο, όταν τα δύο λαϊκιστικά ευρωσκεπτικά πολιτικά κόμματα της χώρας σχημάτισαν κυβέρνηση συνασπισμού.
Οι επενδυτές βλέπουν την ιταλική αγορά χρέους ως βασικό βαρόμετρο της αποστροφής κινδύνου. Με την κυβέρνηση που διαπραγματεύεται επί του παρόντος τον πρωτο προϋπολογισμό της, τα ιταλικά ομόλογα αναμένεται να παραμείνουν ασταθή. Πρόκειται για μία από τις πιο ευαίσθητες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων στη σταθεροποίηση της νομισματικής πολιτικής των ΗΠΑ και την ενίσχυση του δολαρίου, ενώ η λεπτή ρευστότητα επιδεινώνει τις κινήσεις των τιμών.
“Είχαμε υποψίες ότι οι καθαρές ξένες πωλήσεις ιταλικών χρεογράφων συνεχίστηκαν τον Ιούνιο, αλλά ο αριθμός του Ιουνίου ήταν ακόμα σημαντικά μεγαλύτερος από όσο αναμενόταν», δήλωσε ο David Owen, επικεφαλής της ευρωπαϊκής οικονομίας στο Jefferies.
Οι ιταλικές τράπεζες ήταν, σε μεγάλο βαθμό, στην άλλη πλευρά της συμφωνίας: το δεύτερο τρίμηνο του 2018, τα εγχώρια χρηματοπιστωτικά ιδρύματα αύξησαν την καθαρή κατοχή του χρέους της κυβέρνησης κατά περισσότερο από 40 δισ. Ευρώ.
Οι επενδυτές επικεντρώνονται έντονα στις οικονομικές και δημοσιονομικές προοπτικές για την τρίτη μεγαλύτερη οικονομία της ευρωζώνης και στον πρωτο προϋπολογισμό του συνασπισμού, το σχέδιο του οποίου αναμένεται να δημοσιευθεί στα μέσα Οκτωβρίου. Η τάση της νέας κυβέρνησης να ενισχύσει τις δημόσιες δαπάνες θα μπορούσε να απειλήσει να καταρρεύσει τους δημοσιονομικούς στόχους της Ιταλίας.
“Τα βασικά οικονομικά μεγέθη της Ιταλίας είναι στην πραγματικότητα εντάξει”, δήλωσε ο Nick Gartside, διεθνής διευθυντής επενδύσεων σταθερού εισοδήματος στην JPMorgan Asset Management.
Αν η μεταβλητότητα των ιταλικών αποδόσεων σταθεροποιηθεί μετά την ολοκλήρωση των συζητήσεων για τον προϋπολογισμό, τότε οι Ιταλοί μικροεπενδυτές και οι τράπεζες του έθνους θα αγοράσουν πίσω στην αγορά, πράγμα που θα μπορούσε να βοηθήσει τις τιμές να αναπηδήσουν κάπως, είπε.
Πέρα από αυτό, επέλεξε δύο βασικούς παράγοντες που θα παρακολουθούσαν οι αγορές: οι αναπτυξιακές προοπτικές της ευρωζώνης – επειδή το ιταλικό χρέος χρειάζεται θετική ονομαστική ανάπτυξη για να είναι βιώσιμο – και η συνεχιζόμενη παρουσία του κυβερνήτη στον Giovanni Tria ως υπουργου Οικονομικών.
Αν ο κ. Τρία αναχωρήσει, αυτό θα μπορούσε να διαβαστεί από τους επενδυτές ως συγκρουσιακή κίνηση του λαϊκιστικού συνασπισμού, προειδοποίησε ο κ. Vittorangeli. Τα δεινά της Ιταλίας δεν έχουν εξαπλωθεί σε άλλες αγορές της ευρωζώνης, σύμφωνα με τον κ. Owen of Jefferies.
“Η καθαρή ξένη αγορά ιδίων κεφαλαίων στη ζώνη του ευρώ συνεχίστηκε τον Ιούνιο, μετά από δύο συνεχείς μήνες πτώσης», δήλωσε. “Αναμφισβήτητα, αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι οικονομικές εκπλήξεις για την περιοχή έχουν γίνει θετικές και πάλι.”