Στα πρόθυρα του 2022, όπου τα στοιχεία δείχνουν ότι η Κομμουνιστική Κίνα θα αμφισβητήσει στρατιωτικά και θα δοκιμάσει την αποφασιστικότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να υπερασπιστεί την Ταϊβάν, όπου η κομμουνιστική Κίνα φαίνεται να εμπλέκεται σε σημαντική κλιμάκωση των συγκρούσεων με τα Ηνωμένα Έθνη και την Ινδία, Ιαπωνία και Αυστραλία, και όπου το Κομμουνιστικό στρατηγικό διδυμο Κίνας-Ρωσίας είναι αδιαμφισβήτητα προκλητικά στο παιχνίδι εξουσίας-αυτό που φαίνεται προφανώς είναι μια σύνθεση του ενος νεου ψυχρού Πολέμου 2.0 από δύο αντίθετα «Power Blocs».
Ο ψυχρός Πόλεμος 1.0 ήταν το αποτέλεσμα της πρώην ΕΣΣΔ ως κομμουνιστικού στρατιωτικού μεγαθήρου που κατέλαβε ολόκληρη την Ανατολική Ευρώπη στα τελευταία στάδια της νίκης του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους. Ο Ψυχρός Πόλεμος 2.0 εξακολουθεί να προκαλείται για άλλη μια φορά από ένα άλλο κομμουνιστικό μεγαθήριο – την κομμουνιστική Κίνα με μια χιτλερική υπερμεγέθη στρατιωτική μηχανή που δημιουργήθηκε τις πρώτες δύο δεκαετίες του 21ου αιώνα λόγω της αθέτησης της προσοχής των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ και το Αφγανιστάν. Η κομμουνιστική Κίνα υπό τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ έχει εμμονή να επιφέρει κινεζική κυριαρχία στον Ινδο -Ειρηνικό με κόστος των Ηνωμένων Πολιτειών και των μεγάλων ασιατικών δυνάμεων, όπως η Ινδία και η Ιαπωνία, η Αυστραλία επίσης.
Το 2021 λόγω του στρατιωτικού τυχοδιωκτισμού της κομμουνιστικής Κίνας, η παγκόσμια κοινότητα χωρίζεται σήμερα σε δύο αντίθετα «μπλοκ δύναμης» που θυμίζουν τον ψυχρό Πόλεμο 1.0.
Η σκοτεινή στρατηγική πραγματικότητα είναι ότι στο τέλος της δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα ο Ινδικός- Ειρηνικός ωκεανός αναδείχθηκε ως το κέντρο βάρους της παγκόσμιας γεωπολιτικής και στρατηγικής δυναμικής των αντιπαλοτήτων. Η σκληρή πραγματικότητα είναι επίσης ότι στον Ινδικό Ειρηνικό βρίσκονται τα πιο κραυγαλέα ρήγματα και τα εμπρηστικά σημεία ανάφλεξης όπου ακόμη και μια ελαφρά εσφαλμένη στρατηγική υπέρβαση από την κομμουνιστική Κίνα μπορεί να πυροδοτήσει τον Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ας καταγραφεί στην ιστορία ότι αν η κομμουνιστική Κίνα είχε ματωθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις Μεγάλες Δυνάμεις για την εκθετική στρατιωτική της συσσώρευση κατά τη διάρκεια των ετών 2001-20, η κομμουνιστική Κίνα δεν θα είχε αναδειχθεί ως «Πρώτιστη Στρατιωτική Απειλή» των Ηνωμένων Πολιτειών. Επιτρέψτε επίσης να καταγραφεί ότι ήταν η απληστία των αμερικανικών βιομηχανικών κολοσσών να χτυπήσουν την τεράστια κινεζική αγορά που οδήγησε σε μεγάλης κλίμακας έγχυση αμερικανικών άμεσων ξένων επενδύσεων στην Κίνα που όχι μόνο τροφοδότησε την εκπληκτική οικονομική ανάπτυξη της κομμουνιστικής Κίνας, αλλά παρείχε τεράστια κεφάλαια για να επιδοτήσει την κομμουνιστική Κίνα.
Το Στρατηγικό Nexus Κίνας-Ρωσίας, το οποίο μπορεί να οριστεί ως το Κομμουνιστικό Μπλοκ του ψυχρού Πολέμου 2.0, έχει διαμορφωθεί από τα μέσα της δεκαετίας του 2000. Η Ρωσία ωθήθηκε από την έλλειψη ουσιαστικής επαναφοράς των πολιτικών των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας από τις διαδοχικές αμερικανικές διοικήσεις που προσελκύστηκαν προς την Κομμουνιστική Κίνα για γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους.
Η Ρωσία μπορεί να μην είχε στραφεί προς την Κομμουνιστική Κίνα, παρά την έλλειψη επαναφοράς της πολιτικής των ΗΠΑ, εάν μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις όπως η Γερμανία και η Γαλλία είχαν ενσωματώσει τη Ρωσία στην ευρωπαϊκή γεωπολιτική δυναμική.
Προφανώς, εκείνη την εποχή, η Ρωσία φαινόταν να είναι η ομάδα Β της κομμουνιστικής Κίνας λόγω των οικονομικών δυνατοτήτων της Κίνας. Στο τέλος του 2021, με την οικονομική κυριαρχία της Κομμουνιστικής Κίνας να μειώνεται, το Στρατηγικό Nexus Κίνας-Ρωσίας αναδείχθηκε ως μια πιο ισορροπημένη στρατηγική εξίσωση. Η στρατηγική ισχύς του Στρατηγικού Nexus του Κομμουνιστικού Μπλοκ Κίνας-Ρωσίας βασίζεται σε δύο σημαντικούς παράγοντες σε σύγκριση με τον «Συνασπισμό Δημοκρατιών» υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Τόσο η Κίνα όσο και η Ρωσία έχουν στη διάθεσή τους δύο υπερμεγέθεις στρατιωτικές μηχανές που υποστηρίζονται από συγκρίσιμα πυρηνικά όπλα, ICBM, υποβρύχια πυρηνικής επίθεσης. Τόσο η κομμουνιστική Κίνα όσο και η Ρωσία διαθέτουν αξιόλογες αεροπορικές δυνάμεις και ναυτικο.
Λόγω των δύο παραπάνω παραγόντων, σε συνδυασμό με το παρελθόν των Ηνωμένων Πολιτειών , η κομμουνιστική Κίνα είχε την ενθάρρυνση να επιδοθεί στον αρπακτικό στρατιωτικό τυχοδιωκτισμό από το ανατολικό Λαδάκ της Ινδίας στα νησιά Σενκάκου της Ιαπωνίας. και «Πλήρης κυριαρχία φάσματος» της Θάλασσας της Νότιας Κίνας.
Σήμερα, σε απόλυτη ισορροπία δυνάμεων, η στρατιωτική δύναμη της Ρωσίας διαπλέκεται περισσότερο στο στρατηγικό Nexus Κίνας-Ρωσίας. Αυτό το Nexus το 2022 πρέπει για όλους τους πρακτικούς σκοπούς να θεωρείται ως μια πλήρης «Στρατιωτική Συμμαχία» που διεξάγεται με την ένταση των Κοινών Ναυτικών Ασκήσεων Κίνας-Ρωσίας στη Θάλασσα της Ιαπωνίας και κοινών Πολεμικών Αεροπορικών Περιπολιών Κίνας-Ρωσίας, Οι Ηνωμένες Πολιτείες ακύρωσαν την ασφάλεια του Δυτικού Ειρηνικού, συγκεκριμένα την Ιαπωνία.
Οι αλλαγμένες γεωπολιτικές θέσεις της Ρωσίας στη Νότια Ασία κατά της Ινδίας με την εμβάθυνση της Παγκόσμιας Συνολικής Στρατηγικής Συνεργασίας ΗΠΑ-Ινδίας είναι προκλητικές κατά της Ινδίας. Η έντονη κλίση της Ρωσίας προς το Πακιστάν και η μελετημένη σιωπή για τη συνεχιζόμενη στρατιωτική επίθεση της κομμουνιστικής Κίνας στα σύνορα των Ιμαλαΐων της Ινδίας με το κατεχόμενο Θιβέτ της Κίνας είναι δυσοίωνα σήματα.
Ο συνασπισμός των Δημοκρατιών του ψυχρού Πολέμου 2.0 σήμερα μπορεί να παραδειγματιστεί από την ανάσταση του κοιμισμένου διαλόγου ασφαλείας QUAD του 2007 και το πρόσφατο AUKUS – την εξελισσόμενη Τριάδα των Εθνών των Πυρηνικών Υποβρυχίων. Η σημασιολογία και η διάσπαση τρίχας με σκοπό την QUAD και την AUKUS είναι στρατηγικά χωρίς νόημα.
Σε ωμή στρατηγική και στρατιωτική άποψη, τόσο το QUAD όσο και το AUKUS είναι ομάδες ασφαλείας με επίκεντρο την Κίνα—– QUAD με έναν ευρύτερο γεωπολιτικό καμβά που επιτρέπει τη μελλοντική απορρόφηση όπως το ASEAN και το AUKUS, ένα αναμφισβήτητα αποτρεπτικό πυρηνικό υποβρύχιο που θα περιπλανηθεί στη θαλάσσια ακτογραμμή της Κίνας.
Το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορούν να θεωρηθούν ως δυνητικές οντότητες που θα ενσωματωθούν σε διαφορετικούς συνδυασμούς είτε σε QUAD είτε σε AUKUS σε όχι πολύ μακρινό μέλλον.
Οι αναλυτές εκτιμούν ότι η AUKUS δεν θα λειτουργούσε πλήρως για άλλα 10 χρόνια μέχρι να εξοπλιστεί η Αυστραλία με τα έξι πυρηνικά υποβρύχια που πρόκειται να κατασκευαστούν. Όπως συμβαίνει συχνά στην ιστορία, θα χρειαζόταν πολύς χρόνος για τις Ηνωμένες Πολιτείες να μεταφέρουν ορισμένα πυρηνικά υποβρύχια, εάν οι προκλήσεις της Κίνας στον Δυτικό Ειρηνικό γίνουν πιο απειλητικές;
Όσον αφορά την απόλυτη ισορροπία δυνάμεων στρατιωτικά και οικονομικά δυνατά, μπορούμε με βεβαιότητα να ισχυριστούμε ότι το Στρατηγικό Nexus Κίνας-Ρωσίας ή το Κομμουνιστικό Μπλοκ υπερτερεί του Συνασπισμού των Δημοκρατιών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η κομμουνιστική Κίνα δεν έχει άλλους «φυσικούς συμμάχους» εκτός από το Πακιστάν και τη Βόρεια Κορέα. Η Ρωσία είναι πιθανό να χάσει ακόμη και τους παραδοσιακούς δορυφόρους της Δημοκρατίας της Κεντρικής Ασίας, εξαιτίας της προσοχης των Ρώσων στις στρατηγικές προτεραιότητες της Κίνας στην αντιπαράθεσή της με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Καταλήγοντας, η ιστορική ανάλυση των διδαγμάτων του ψυχρού Πολέμου 1.0 θα έδειχνε ότι η Κομμουνιστική Κίνα δεν έχει καμία πιθανότητα ενάντια στον Συνασπισμό των Δημοκρατιών. Η επικείμενη πολιτική και οικονομική κατάρρευση της Κίνας θα πρέπει λογικά να σταματήσει την Κομμουνιστική Κίνα από αυτό που είναι προφανώς ένας δρόμος καταστροφής και διάλυσης όπως η πρώην Σοβιετική Ένωση στον ψυχρό Πόλεμο 1.0. Αλλά τότε όπως ο Χίτλερ, ο μεγαλομανής πρόεδρος της Κομμουνιστικής Κίνας Σι Τζινπίνγκ αναμένεται να αψηφήσει τη «στρατηγική λογική» στην επιδίωξη του «Μεγάλου Ονείρου της Μεγάλης Κίνας».
Η εξαίρεση της Ρωσίας από το στρατηγικό Nexus Κίνας-Ρωσίας θα μπορούσε να βοηθήσει στον περιορισμό της κομμουνιστικής Κίνας. Θα το κάνει όμως η Ρωσία, αυτή είναι ερώτηση εκατομμυρίων δολαρίων;