Καταρρέει ημέρα με την ημέρα το αφήγημα που έχει φιλοτεχνήσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν, με την εικόνα του πανίσχυρου ηγέτη να ξεθωριάζει και τα πλήγματα να είναι εμφανή. Ενώ η δεύτερη φάση του πολέμου μαίνεται με σφοδρότητα στην ανατολική πλευρά της Ουκρανίας, οι απώλειες στα στρατεύματα της Μόσχας και η εμμονή του Ρώσου προέδρου στη συνέχιση μιας σύρραξης που δεν φέρνει το επιθυμητό – για εκείνον – αποτέλεσμα, θέτει σε ένα ένα πλαίσιο αμφιβολιών τον βαθμό της έξυπνης στρατηγικής από πλευράς του Κρεμλίνου.
Η αναβίωση των συναισθημάτων ηρωισμού και η εκτόνωση εθνικιστικών απωθημένων επιτεύχθηκαν – ως ένα σημείο – τις πρώτες ημέρες του πολέμου, όμως οι ήττες που καταγράφει η ρωσική πλευρά με τις απώλειες υψηλόβαθμων αξιωματούχων του στρατού καταδεικνύουν τις αδυναμίες της Μόσχας.
Μέσα σε αυτό έκρυθμο σκηνικό η Ρωσία γνωρίζει μια πρωτοφανή απομόνωση από την παγκόσμια κοινότητα που επιδίδεται σε συνεχείς «ενέσεις» οικονομικής στήριξης προς το Κίεβο, με τις ΗΠΑ, μάλιστα, να εγκρίνουν πακέτο-«μαμούθ» 40 δισ. δολαρίων για την ανθρωπιστική και αμυντική βοήθεια της Ουκρανίας.
Δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί το Κρεμλίνο τον βαθμό αντίστασης από το Κίεβο που καθημερινά διατρανώνει ότι δεν πρόκειται να υποχωρήσει στο θέμα της παράδοσης των εδαφών του.
Όσο κι εάν οι αεροπορικές επιδρομές και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται και η παγκόσμια κοινότητα μοιάζει να βρίσκεται στο ίδιο έργο θεατής, οι αλλαγές από τη μία φάση του πολέμου στην άλλη είναι εμφανείς.
Οι εμπρηστικές ρητορικές από υψηλόβαθμούς Ρώσους αξιωματούχους διατυπώνονται ολοένα και συχνότερα, τα χτυπήματα είναι πιο σφοδρά στην ανατολική Ουκρανία, με δεκάδες αμάχους να πέφτουν καθημερινά νεκροί και μέσα σε όλη αυτή τη νοσηρότητα της εμπόλεμης ζώνης, έχει αφανιστεί η Μαριούπολη που αποτελεί πόλη-κλειδί για τη Μόσχα.
Σε άκρως προκλητικό τόνο το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ανακοίνωσε, πριν από λίγες ημέρες, την κατάληψη του τελευταίο οχυρού στη Μαριούπολη, της χαλυβουργίας του Αζοφστάλ, με τους συγγενείς των στρατιωτών που απομακρύνθηκαν από την εγκατάσταση να προχωρούν σε κραυγή αγωνίας.
Θρίλερ επικρατεί γύρω από τη μεταφορά των στρατιωτών από το Αζοφστάλ με τα λεωφορεία να κατευθύνονται αρχικά προς περιοχές που ελέγχονται από φιλορώσους αυτονομιστές.
Τόσο η βιοότητα των εγκλημάτων όσο και η επιθετική πολιτική του Πούτιν ακολουθούν μια κλιμακούμενη πορεία. Τη στιγμή που το Κίεβο και σειρά χωρών Δύσης κατηγορούν τη Ρωσία για εγκκλήματα πολέμου, έχει γίνει γνωστό ότι μεσα σε μόλις μία ώρα έγιναν 10 καταγγελίες για βιασμούς ανηλίκων, ενώ στρατιώτες του Κρεμλίνου φέρεται να βίασαν μέχρι θανάτου αγοράκι δύο ετών.
Ο Βλαντιμίρ Πούτιν, από την πλευρά του, προσπαθεί με κάθε τρόπο να κρύψει την αμηχανία που του έχουν προκαλέσει οι απώελειες στρατευμάτων, όμως προχωρά σε διαδοχικές εκκαθαρίσεις υψηλόβωαθμων αξιωματούχων του στρατού του.
Ενεδεικτικός του τρόπου που αντιλαμβάνει πλέον τον πόλεμο ο Ρώσος Πρόεδρος είναι ο τίτλος δημοσιεύματος του Politico: «Ο Πούτιν δεν είναι ο Πέτρος ο Μέγας»
«Ο Πούτιν αρέσκεται να διαμορφώνει ένα εθνικό αφήγημα που εξυπηρετεί τους εγχώριους πολιτικούς σκοπούς του. Οι νεκροί τσάροι έρχονται και φεύγουν» επισημαίνεται ακόμη στο δημοσίευμα.
«Πάνω από το γραφείο του Πούτιν στο δωμάτιο του υπουργικού συμβουλίου βρίσκεται ένα χάλκινο άγαλμα του Πέτρου του Μεγάλου, ο οποίος πολέμησε τους Σουηδούς» συνεχίζει το δημοσίευμα παραπέμποντας σε άρθρο γνώμης των Financial Times.
«Ο Πέτρος ο Μεγάλος θα ζει όσο αυτά που εκπροσωπεί παραμένουν ζωντανά» αναφέρει, ακόμη, ο αρθρογράφος Τζέιμι Ντέτμερ του Politco.
«Τι θα σκεφτόταν, όμως, ο σημερινός ήρωας του Πούτιν βλέποντας τις δολοφονίες Ουκρανών αμάχων και τους βιασμούς;» αναρωτιέται ο αρθρογράφος.
«Ο ίδιος ο Πέτρος δεν ήταν άγιος. Είχε εκτελέσει φρουρούς του παλατιού, ενώ βασανίστηκε και σφαγιάστηκε ο μεγαλύτερος γιος του. Όταν όμως τα στρατεύματά του κατέλαβαν τη Νάρβα από τους Σουηδούς, το 1704, με το σπαθί στο χέρι, σταμάτησε τη σφαγή. Ο σημερινός τσάρος της Ρωσίας δεν είναι ο Πέτρος ο Μέγας» καταλήγει το δημοσίευμα του Politico που υπογραμμίζει τη ρωσική βαρβαρότητα που δεν σταματά σε μια πρωτοφανών διαστάσεων ανθρωπιστική κρίση που συντελείται στην Ουκρανία.