Η Ιταλία ετοιμάζεται να ξεκινήσει το πρώτο της πολιτικό «πείραμα», καθώς οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι μετά τις εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου η χώρα θα βρίσκεται υπό ακροδεξιά διακυβέρνηση. Για πρώτη φορά μετα τον Μπενίτο Μουσολίνι, και μετά από συνολικά 69 ιδεολογικά διαφορετικές κυβερνήσεις.
Η νοσταλγός του Μουσολίνι Τζόρτζια Μελόνι και το κόμμα της Αδέλφια της Ιταλίας προηγούνται στις δημοσκοπήσεις. Στο ποσοστό της αν προστεθούν τα ποσοστά της Λέγκας του Ματέο Σαλβίνι και του Φόρτσα Ιτάλια του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, με τα οποία έχει συμμαχήσει, σχηματίζει κυβέρνηση.
Πολλοί Ιταλοί φοβούνται ότι οι προσωπικές ελευθερίες θα περιοριστούν και ο χώρος για τη δημοκρατία θα συρρικνωθεί. Άλλοι ανησυχούν ότι το σχετικά άπειροο κόμμα Αδέλφια της Ιταλίας, που προβλέπεται να ηγηθεί του συνασπισμού, δεν έχει την τεχνική ικανότητα να βγάλει την Ιταλία από τις τρέχουσες οικονομικές της προκλήσεις.
Οι Βρυξέλλες παρακολουθούν στενά εάν ο συνασπισμός -με τις έντονες εθνικιστικές του τάσεις και την εχθρότητα προς την ΕΕ- θα έχει το σθένος να διατηρήσει την ισχυρή υποστήριξη της Ιταλίας στην Ουκρανία ή αν η άνοδός του θα φέρει νέες τριβές στη σχέση της Ρώμης με την Ευρώπη.
«Θα δούμε το αποτέλεσμα των εκλογών, τις είχαμε και στη Σουηδία. Η προσέγγισή μου είναι ότι οποιαδήποτε δημοκρατική κυβέρνηση θέλει να συνεργαστεί μαζί μας, δουλεύουμε μαζί», δήλωσε η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, απαντώντας σε ερώτηση φοιτητών του Πρίνστον του Νιου Τζέρσεϊ.
«Είναι ενδιαφέρον να βλέπεις τη δυναμική στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο: δεν είσαι απλώς ένα κράτος μέλος που λέει “θέλω αυτό, θέλω εκείνο”, αλλά είσαι στο Συμβούλιο και το συνειδητοποιείς “ω Θεέ μου, το μέλλον μου και η ευημερία μου εξαρτώνται επίσης από αυτό όλων των άλλων 26”. Αυτή είναι η ομορφιά της δημοκρατίας: είμαστε λίγο αργοί, μιλάμε πολύ. Θα δούμε. Αν τα πράγματα πάνε προς τη δύσκολη κατεύθυνση, όπως στην Ουγγαρία και την Πολωνία, έχουμε εργαλεία. Και οι άνθρωποι, στους οποίους οι κυβερνήσεις πρέπει να λογοδοτούν, παίζουν σημαντικό ρόλο», κατέληξε.
Στον Σαλβίνι δεν άρεσε η δήλωση της προέδρου της Κομισιόν. «Αυτά τα λόγια της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν είναι αηδιαστικά», σχολίασε στο ραδιόφωνο Radio Capital. «Τι σημαίνει αν τα πράγματα πάνε σε δύσκολη κατεύθυνση; Αν η αριστερά δεν κερδίσει; Αυτή η κυρία εκπροσωπεί όλους τους Ευρωπαίους πολίτες. Αντί για αυτά, σκεφτείτε να βάλετε ένα ανώτατο όριο στην τιμή του φυσικού αερίου», είπε.
Η Μελόνι από την πλευρά της ήταν λιγότερο έντονη, προσπαθώντας να κρατήσει αποστάσεις από τον Ούγγρο πρόεδρο Βίκτορ Όρμπαν όσον αφορά τη στάση του για τις κυρώσεις σε βάρος της Ρωσίας. «Δεν συμφωνώ με τον Όρμπαν σε πολλά πράγματα που λέει, ειδικά σε αυτό το θέμα της εξωτερικής πολιτικής… Είμαι πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συντηρητικού Κόμματος, όπου η κύρια αντιπροσωπεία είναι αυτή των Πολωνών. Η Πολωνία και η Ουγγαρία είχαν προβλήματα αυτές τις μέρες, η θέση της Πολωνίας είναι πολύ διαφορετική από αυτή της Ουγγαρίας. Οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης έχουν κάπως διαφορετικό μοντέλο από αυτό των χωρών της Δυτικής Ευρώπης; Ναι γιατι; Ίσως επειδή τα εγκαταλείψαμε μέχρι τη δεκαετία του 1990 υπό σοβιετική κυριαρχία», είπε. «Δεν ξέρω γιατί υπάρχει αυτή η επιμονή. Το βλέπω όπως ο Ιωάννης Παύλος Β’, η Ευρώπη αναπνέει με δύο πνεύμονες, έναν στα δεξιά και έναν στα αριστερά. Το έξυπνο πράγμα που πρέπει να κάνουμε είναι να δώσουμε ένα χέρι σε αυτά τα έθνη, αντί να τα σπρώξουμε προς τη Ρωσία», πρόσθεσε.
Παρά την ευρωσκεπτιστική της αντίληψη, η Μελόνι έχει ρίξει προεκλογικά τους τόνους υποστηρίζοντας ότι δεσμεύεται να συνεχίσει τις πολιτικές του Μάριο Ντράγκι για στρατιωτική υποστήριξη προς την Ουκρανία και τη σκληρή γραμμή για τις κυρώσεις στη Ρωσία. Ο Σαλβίνι από την άλλη παραπονέθηκε δημόσια για τις κυρώσεις που επιβαρύνουν την οικονομία της Ιταλίας.
Παρά τις καθησυχαστικές υποσχέσεις της Μελόνι και την ταραγμένη ρητορική του Σαλβίνι, οι αναλυτές εκτιμούν ότι η πραγματική δοκιμασία για τη αυτή την κυβέρνηση θα βρίσκεται μέσα στους επόμενους μήνες, καθώς η ΕΕ θα προσπαθήσει να διαχειριστεί με μια συντονισμένη απάντηση τις μεταβαλλόμενες συνθήκες του πεδίου μάχης και η G7 θα βρει συγκεκριμένες λεπτομέρειες για εξαιρετικά περίπλοκες πολιτικές όπως η επιβολή πλαφόν στην τιμή του πετρελαίου.
–