Οι συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία απειλούν πλέον ευθέως την επιβίωση του ευρώ.
Σε σημείο που ορισμένες κυβερνήσεις στον κεντρικό πυρήνα της Ευρωζώνης να είναι υποχρεωμένες να δώσουν απαντήσεις για τους συγκεκριμένους κινδύνους στα κοινοβούλιά τους.
Η απόκλιση των εθνικών πολιτικών στο κυριότερο ζήτημα που απειλεί την Ε.Ε. – και κυρίως την Ευρωζώνη – ήτοι την ενεργειακή κρίση, έχουν υποχρεώσει την ολλανδική κυβέρνηση να δώσει απαντήσεις για το τι θα μπορούσε να συμβεί στο ευρώ.
Οι απαντήσεις θα δοθούν στο Κοινοβούλιο της χώρας.
Το ολλανδικό Υπουργείο Οικονομικών δημοσίευσε στην ιστοσελίδα του ένα επίσημο κείμενο με την μορφή ανακοίνωσης προς το κοινοβούλιο με την υπογραφή του αρμόδιου Υπουργού Sigrit Kaad.
O ΥΠΟΙΚ δεσμεύεται ότι θα παρουσιάσει στο Κοινοβούλιο σε συνεδρίαση η οποία περιβάλλεται με όρους εμπιστευτικότητας, δεν αναφέρεται αν αυτό σημαίνει κεκλεισμένων των θυρών, σε λίγες εβδομάδες «εμπιστευτικές πληροφορίες» οι οποίες αφορούν σε σενάρια κρίσης που έχουν να κάνουν με την τύχη του ευρώ.
Όπως αναφέρει το κείμενο του ΥΠΟΙΚ, θα δώσει στο Σώμα των Αντιπροσώπων λεπτομέρειες σχετικά με τα κύρια στοιχεία μιας πιθανής κρίσης.
Προειδοποιεί όμως ότι το σημείωμα που θα παρουσιαστεί περιέχει πληροφορίες που δεν μπορούν να δημοσιοποιηθούν λόγω διεθνών και διπλωματικών συμφερόντων…
Πως όχι, όταν αφορά τα σενάρια πιθανής επερχόμενης κρίσης για το Ενιαίο Ευρωπαϊκό Νόμισμα, υπεύθυνος για την τύχη του οποίου είναι η ΕΚΤ…
Πολυδιάσπαση
Η «ανάγκη» αυτή από πλευράς του ολλανδικού ΥΠΟΙΚ προκύπτει όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές από την πολυδιάσπαση της Ευρωζώνης απέναντι στο θέμα της αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης που έχει προκύψει μετά την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Η πολυδιάσπαση αυτή ήταν ιδιαίτερα εμφανής στην τελευταία Σύνοδο Κορυφής στην οποία ο Μάριο Ντράγκι, στην τελευταία του εμφάνιση ως πρωθυπουργός της Ιταλίας είπε στους ομολόγους του «απλώς προσποιηθείτε ότι είμαστε ενωμένοι, αναγνωρίστε όμως καλύτερα ότι είμαστε διχασμένοι…». Να σημειωθεί ότι αυτός που είπε αυτό είναι το ίδιο πρόσωπο που το 2012 με αφορμή και πάλι την κρίση χρέους στην περιοχή του ευρώ είχε «ξεστομίσει» το περιβόητο «What ever it takes».
Η αλήθεια είναι πλέον εκρηκτική. Μέσα σε ένα περιβάλλον πληθωριστικής πλημμυρίδας και δραματικής επιβράδυνσης της οικονομίας, η οποία κινδυνεύει σε πολλές χώρες να μετατραπεί σε διακοπή της βιομηχανικής παραγωγής, η κάθε χώρα μέλος κινείται σχεδόν στην δικής της κατεύθυνση ή ομαδοποιείται με λίγες άλλες ανάλογα με τις ευκαιρίες που έχει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της κρίσης ενέργειας.
Η Ευρώπη και ιδιαίτερα το ευρώ, απειλούνται – αυτό θα παρουσιάσουν τα σενάρια του ολλανδικού ΥΠΟΙΚ – από το γεγονός ότι βρίσκεται σε εξέλιξη η μεγαλύτερη απόκλιση πολιτικών μέσα στα «σύνορά» της.
Η γερμανική κυβέρνηση επιδοτεί την επιβίωση εταιρειών και νοικοκυριών με 200 δισ. ευρώ, η Ισπανία και η Πορτογαλία με δική τους τακτική έχουν εξασφαλίσει κόστος ηλεκτρικής ενέργειας τρεις έως τέσσερις φορές χαμηλότερο από αυτό της Ιταλίας ή της Γαλλίας. Χώρες με επάρκεια εγκαταστάσεων μετατροπής υγροποιημένου φυσικού αερίου, ή παραγωγής φυσικού αερίου κρατούν για τις δικές τους ανάγκες όσα «χρειάζονται» και στην συνέχεια διαπραγματεύονται την διανομή των περισσευμάτων. Άλλες χώρες κλείνουν η κάθε μία για τον εαυτό της ξεχωριστές συμφωνίες τροφοδοσίας.
Χώρες που στηρίζονται στην βιομηχανική τους παραγωγή απειλούνται με «εξαφάνιση» από τον διεθνή ανταγωνισμό καθώς το κόστος και η ανεπάρκεια ηλεκτρικής ενέργειας τις σβήνουν από τον διεθνή χάρτη.
Η ΕΚΤ και το ευρώ
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες το κόστος του δανειακού χρήματος όχι μόνο αυξάνεται αλλά και διαφοροποιείται, προσθέτοντας άλλο ένα ισχυρό παράγοντα απόκλισης και αποσταθεροποίησης στην Ευρωζώνη.
Και αυτό με την ΕΚΤ να είναι μεν ο μοναδικός ενιαίος (;) φορέας πολιτικής από τον οποίο εξαρτάται το ευρώ, αλλά ταυτόχρονα να είναι αναμφίβολα παγιδευμένη ανάμεσα στην ανάγκη αύξησης επιτοκίων και νομισματικής σύσφιξης και την απολύτως αντίθετη πολιτική, δηλαδή την νομισματική χαλάρωση σε περίπτωση που χρειασθεί να ενεργοποιήσει το TPI για να αποφύγει τον διακριτικά αποκαλούμενο «κατακερματισμό» της ευρωπαϊκής αγοράς ομολόγων. Από τον οποίο όπως φαίνεται δεν απέχουμε …πολύ.
Απέναντι στην «εικόνα» αυτή ο Sigrit Kaad ετοιμάζεται να παρουσιάσει τα σενάρια κρίσης του ευρώ στο ολλανδικό κοινοβούλιο. Είναι η πρώτη δημόσια γνωστή κίνηση, έκφρασης αμφισβήτησης της σταθερότητας του ευρώ και μάλιστα από μία εκ των ισχυρότερων οικονομιών που στηρίζουν το ευρώ.
Δικαιολογείται να υποθέσει κανείς ότι για να γίνει κάτι τέτοιο στο ολλανδικό Κοινοβούλιο, έχουν προηγηθεί άλλες τέτοιες Εκθέσεις κινδύνου τουλάχιστον στην ΕΚΤ οι οποίες είναι «ακόμα» άγνωστες στο ευρύ κοινό.
Αυτό το κοινό που καθημερινά συναλλάσσεται με το ευρώ…