Καθώς κάθεται σιγά – σιγά η «σκόνη» από τις ανακοινώσεις των αποφάσεων της τελευταίας Συνόδου Κορυφής και του χθεσινού Eurogroup, αναδύονται σιωπηρά οι σκιές των «χαμένων» και οι πραγματικοί «κερδισμένοι» της επόμενης ημέρας στην Ευρωζώνη.
Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής ήταν ξεκάθαρες μόνο σε ενα σημείο: οι περιορισμοί κρατικών ενισχύσεων στις επιχειρήσεις με βάση το κανονιστικό πλαίσιο της ευρωπαϊκής κοινοτικής απαγόρευσης, αίρονται μέχρι το 2025.
Πράγμα που σημαίνει οτι τόσο η Γαλλία, όσο κυρίως η Γερμανία, η οποία ήταν ο βασικός υποστηρικτής αυτής της απόφασης, έχουν το ελεύθερο να στηρίξουν αφειδώς με κρατικές χρηματοδοτήσεις τις επιχειρήσεις τους απέναντι στο ανταγωνιστικό πακέτο των ΗΠΑ για την πράσινη μετάβαση (ηλεκτροκίνηση, αυτοκινητοβιομηχανία κ.λ.π.).
Και σ’ αυτή την χρηματοδοτική παρέκκλιση από το κοινοτικό δίκαιο επιπλέον θα έχουν αρωγό την ΕΚΤ, η οποία σε χαμηλούς τόνους έχει ανακοινώσει οτι από δω και στο εξής η επανεπένδυση των πόρων του APP και PEPP μέχρι τα τέλη του 2024, θα κατευθύνεται κυρίως σε ομόλογα που θα στηρίζουν την «πράσινη» ή ESG μετάβαση.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Φρένο Βρυξελλών στα μέτρα στήριξης – Στροφή σε στοχευμένες παρεμβάσεις χαμηλού κόστους
Με άλλα λόγια η Σύνοδος Κορυφής εξασφάλισε οτι η «αιχμή» της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και κυρίως η γερμανική, θα έχει απόλυτη ελευθερία να ανταγωνιστεί με την στήριξη του κράτους και του προϋπολογισμού του, την αμερικάνικη βιομηχανία που έχει ήδη πίσω της την στήριξη του «πακέτου» Μπάιντεν.
Κερδισμένοι και χαμένοι
Η απόφαση βέβαια δεν «ονομάζει» τις χώρες που θα μπορούν να το κάνουν αυτό. Αλλά το Eurogroup που ακολούθησε συμπλήρωσε την απόφαση της Συνόδου Κορυφής και έκανε τα πράγματα πολύ πιο ξεκάθαρα.
Επανάφερε και έδωσε ισχύ στις συστάσεις και τους ελέγχους της Κομισιόν προς τις χώρες μέλη, προειδοποιώντας ότι ιδιαίτερα αυτές με αδύναμους ισολογισμούς (ελλείμματα – χρέος) πρέπει να αρχίσουν την απόσυρση των μέτρων στήριξης των οικονομιών τους περιορίζοντάς τα μόνο στα πολύ ευάλωτα στοιχεία τους.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Βερολίνο: «Λεφτά υπάρχουν για όλους, να τα ξαναμοιράσουμε τώρα…»
Και όλα αυτά βέβαια σε εξάρτηση από το δημοσιονομικό περιθώριο που η κάθε μία από τις χώρες μέλη έχει. Αυτό αυτομάτως ανοίγει το παράθυρο ακόμα μεγαλύτερης διεύρυνσης των κρατικών ενισχύσεων σε οικονομίες όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Φιλανδία, κ.λ.π. ενώ έτσι κι αλλιώς η Γαλλία δεν συνηθίζει να λαμβάνει υπ’ όψη της τους περιορισμούς της Κομισιόν.
Αντίθετα, ο υπερχρεωμένος Νότος, και ειδικά οι πρώτοι στην λίστα όπως η Ελλάδα και η Ιταλία με την Πορτογαλία και την Ισπανία να ακολουθούν, είναι «περιορισμένοι» από τα ελλείμματα και το μεγάλο χρέος, ώστε να μη μπορούν να κάνουν χρήση της απόφασης για την υπέρβαση των απαγορεύσεων της κρατικών επιχορηγήσεων.
- ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Μια «παγίδα» της Κομισιόν απειλεί να «ακυρώσει» το κέρδος μιας αναβάθμισης του δημόσιου χρέους
Ειδικά για την Ελλάδα, λόγω περιορισμένης βιομηχανικής παραγωγής και ανάγκης ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς της, οι συνθήκες οδηγούν σε ακόμα μεγαλύτερη συμπίεση. Ακόμα περισσότερο για την Ιταλία οι αποφάσεις αυτές ισοδυναμούν με χρηματοδοτική «ασφυξία» καθώς η νομισματική σύσφιξη κλείνει και από την πλευρά του χρηματοπιστωτικού συστήματος τις χρηματοδοτικές ευκαιρίες.
Ο απολογισμός κατά συνέπεια έχει για μία ακόμα φορά αποφάσεις, οι οποίες αφήνουν περιθώρια αντίδρασης στις ισχυρές οικονομίες και σφίγγουν το «κλοιό» της χρηματοδότησης και της ανταγωνιστικής επιβίωσης στον υπερχρεωμένο Νότο.