Οι Ευρωβουλευτές επαναδιατύπωσαν την Τρίτη (28 Φεβρουαρίου) τις εκκλήσεις για την ενσωμάτωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης στο ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά ζήτησαν παράλληλα περισσότερη προστασία έναντι της σεξουαλικής παρενόχλησης, κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής για τα δικαιώματα των γυναικών και την ισότητα των φύλων.
Η ΕΕ υπέγραψε τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, μια συνολική συνθήκη για τα ανθρώπινα δικαιώματα που αποσκοπεί στην πρόληψη της έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, το 2017. Ωστόσο, δεν επικυρώθηκε ποτέ, καθώς έξι κράτη μέλη δεν έχουν ακόμη συμφωνήσει (Βουλγαρία, Τσεχία, Ουγγαρία, Λετονία, Λιθουανία και Σλοβακία).
Το 2008, η διαδικασία για τη σύνταξη της Σύμβασης ξεκίνησε με μια ομάδα εμπειρογνωμόνων που συστάθηκε από την Επιτροπή Υπουργών Δικαιοσύνης του Συμβουλίου της Ευρώπης (ΣτΕ). Μετά την ολοκλήρωση του σχεδίου το 2010, η Σύμβαση προχώρησε στο στάδιο της υπογραφής το 2011 στην Κωνσταντινούπολη.
Το αίτημα για την προσχώρηση της ΕΕ στη Σύμβαση ανακοινώθηκε κατά την ομιλία της Αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύα Κόπατς την Τρίτη.
Μετά την ομιλία της, οι Ευρωβουλευτές επανέλαβαν τις ανησυχίες ότι η Σύμβαση, στην παρούσα μορφή της, δεν προστατεύει επαρκώς τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης.
«Το αίτημά μας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση για την προσχώρηση στη Σύμβαση (της Κωνσταντινούπολης) πρέπει να ακουστεί δυνατά και ξεκάθαρα», δήλωσε η Κόπατς κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής επιτροπής.
«Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης πρέπει να αποτελέσει διεθνές πρότυπο και αποτελεί βασικό εργαλείο για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών, ιδίως των θυμάτων ενδοοικογενειακής βίας. Πρέπει για άλλη μια φορά να τονίσουμε τη σημασία της Σύμβασης και να κάνουμε τα πάντα για να αποτρέψουμε τη βία λόγω φύλου, πρέπει να προστατεύσουμε τα θύματα και να τιμωρήσουμε τους δράστες», δήλωσε η Εύα Κόπατς.
Αυτό έρχεται μετά την έγκριση της Κοινής Έκθεσης για τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης κατά την προηγούμενη σύνοδο ολομέλειας του Στρασβούργου στις 15 Φεβρουαρίου. Η έκθεση διαπίστωσε ότι ανάλογα με το κράτος μέλος στο οποίο διαμένει κανείς, το ποσοστό στο οποίο οι γυναίκες υφίστανται παρενόχληση στον χώρο εργασίας κυμαίνεται από 11 έως 41%.
Στην ίδια έκθεση αναφέρεται επίσης ότι τα Ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, με έμφαση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ως νομοθετικό όργανο θα πρέπει να αποτελέσουν παράδειγμα για όλους τους εργοδότες στην ΕΕ όσον αφορά τις διαδικασίες σε περίπτωση παρενόχλησης στον χώρο εργασίας και τις πολιτικές προστασίας των θυμάτων.
Ποια ήταν τα κύρια ευρήματα της έκθεσης;
«Ακόμα δεν έχουμε ένα σύστημα που να παρέχει σύνθετα μέτρα προστασίας για τα θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης», δήλωσε η ευρωβουλευτής Σίλβια Σπούρεκ κατά τη συνεδρίαση της Τρίτης.
«Έχει κάνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ό,τι είναι δυνατόν; Έχει κάνει κάθε βήμα και έχει αξιοποιηθεί κάθε μέσο για την επίλυση του προβλήματος; Σε αυτό αφορά ουσιαστικά η έκθεση και οι τροπολογίες μας», συνέχισε η Σπούρεκ.
Οι συμβιβασμοί για τη Σύμβαση περιλαμβάνουν περισσότερα προστατευτικά μέτρα, όπως η προτεινόμενη τροπολογία 24, η οποία επιτρέπει έναν σαφή ορισμό της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Η κοινοβουλευτική συζήτηση αναφέρθηκε επίσης συγκεκριμένα στην ευαλωτότητα των Ουκρανών γυναικών που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο σεξουαλικής κακοποίησης, παρενόχλησης, ακόμη και εμπορίας ανθρώπων.
Περαιτέρω μέτρα
Κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης συζητήθηκε επίσης μια προτεινόμενη υποχρεωτική εκπαίδευση κατά της παρενόχλησης για τους Ευρωβουλευτές και το προσωπικό του Ευρωκοινοβουλίου. Η εκπαίδευση θα είναι επιπλέον των 241 τροποποιήσεων που προτάθηκαν για πρώτη φορά στο σχέδιο έκθεσης του Ιανουαρίου 2023 σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση στην ΕΕ και την αξιολόγηση MeToo.
Συζητήθηκε επίσης η αυξανόμενη πρόσβαση στην εκπαίδευση σχετικά με τη σεξουαλική παρενόχληση και τη βία λόγω φύλου εντός και εκτός του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
«Πρέπει να συμπεριλάβουμε σωστά τους άνδρες και τα αγόρια όσο το δυνατόν νωρίτερα, ώστε να μπορέσουμε να αρχίσουμε να αλλάζουμε τις στάσεις απέναντι στη βία, και το Ευρωκοινοβούλιο και τα σχολεία διαδραματίζουν πολύ σημαντικό ρόλο», δήλωσε η ευρωβουλευτής Καρίνα Όλσον.
Η παρενόχληση στο χώρο εργασίας αποτέλεσε επίσης θέμα ανησυχίας και η Σπούρεκ μίλησε για την ευαλωτότητα των γυναικών. «Πρέπει να εξετάσουμε τη σεξουαλική παρενόχληση στο χώρο εργασίας, (και) τη σεξουαλική παρενόχληση σε ορισμένα επαγγέλματα, ενοποιημένα επαγγέλματα, αλλά χρειαζόμαστε ένα σύστημα που να είναι στο πλευρό του θύματος, το οποίο να παρέχει στήριξη στα θύματα και μια αίσθηση ασφάλειας».
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, «το 2021, 5,2 εκατομμύρια γυναίκες και 3,6 εκατομμύρια άνδρες ηλικίας 15-74 ετών στην ΕΕ ανέφεραν ότι αισθάνονται ότι υφίστανται διακρίσεις στην εργασία τους. Η διαφορά μεταξύ αυτών των δύο αριθμών οφειλόταν κυρίως στη διαφορά μεταξύ εκείνων που ανέφεραν ότι αισθάνονται ότι υφίστανται διακρίσεις με βάση το φύλο: 0,2 εκατομμύρια άνδρες έναντι 1,6 εκατομμυρίων γυναικών».
«Δυστυχώς, η παρενόχληση συνεχίζεται- αυτό είναι απαράδεκτο, γι’ αυτό πρέπει να λάβουμε πρόσθετα μέτρα, τα οποία μπορούμε να βρούμε σε ορισμένες από τις τροπολογίες που κατατίθενται», δήλωσε η Όλσον.