Η πρόσφατη απόφαση του Αρείου Πάγου που άνοιξε την «κερκόπορτα» για εκατοντάδες χιλιάδες πλειστηριασμούς εν πολλοίς ήταν αναμενόμενη για δύο λόγους: κατ’ αρχάς, ήδη από τον περασμένο Σεπτέμβριο υπήρχε σχετικό έγγραφο της Κομισιόν, που μιλούσε για αποκλίνουσες τάσεις στην ελληνική δικαιοσύνη. Δεύτερον, ακολούθησε τον περασμένο Δεκέμβριο η προαναγγελία της απόφασης από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, κ. Στουρνάρα. Καταλαβαίνουμε όλοι, ότι εγείρονται πλέον πολύ σοβαρά ζητήματα, παράλληλα με την έκδοση της απόφασης σε χρόνο ρεκόρ. Η απόφαση βγήκε πολύ γρήγορα που, πρακτικά, σημαίνει πως δεν αλλάζει –βέβαια- η ουσία, αλλά το χρονικό διάστημα. Αυτό σημαίνει πως οι πλειστηριασμοί πλέον θα γίνονται με πολύ γρήγορους ρυθμούς.
Θα σας πω ότι μέχρι και το 2024, θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί 160.000 πλειστηριασμοί (!!!) σε όλη την Ελλάδα. Με βάση το δεδομένο ότι μόνον το 2022 έγιναν 60.000 πλειστηριασμοί εκ των οποίων, ολοκληρώθηκαν περίπου οι 39.000, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι απομένει να γίνουν ακόμη 120.000 πλειστηριασμοί, περίπου. Επιπλέον, επειδή το 2023 είναι χρονιά εκλογικών αναμετρήσεων και πολλές ημέρες δεν θα λειτουργήσουν τα δικαστήρια, είναι σίγουρο ότι θα γίνουν γύρω στους 50.000 πλειστηριασμούς –και οι υπόλοιποι το επόμενο έτος, το 2024.
Αυτό, πρακτικά και με βάση τα επίσημα στοιχεία που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, σημαίνει ότι περίπου 630.000 σπίτια βρίσκονται στα χέρια των Funds και των Servicers. Πίσω από αυτά όμως, βρίσκονται οικογένειες που αποτελούνται από τρία έως πέντε μέλη και σημαίνει ότι μια πληθυσμιακή ομάδα θα εξαντληθεί εντελώς οικονομικά, θα εξοβελιστεί από την παραγωγική δραστηριότητα και βεβαίως, με σοβαρό το ενδεχόμενο να μείνει χωρίς στέγη. Επομένως, ο κόσμος αυτός, δεν θα μπορεί ούτε να εργαστεί άνετα, ούτε να πληρώνει τους φόρους του, τον ΦΠΑ, τις ασφαλιστικές του εισφορές ενώ θα αναγκαστούν να ζουν με επιδόματα. Υπάρχει επίσης και η περίπτωση μετανάστευσης. Συνεπώς, όλα αυτά που δημιούργησε η απόφαση του Αρείου Πάγου, οδηγούν σε απώλειες εσόδων για το κράτος και από την προστιθέμενη αξία όσων παρήγαγαν οι άνθρωποι αυτοί.
Τα άλλα κόμματα έχουν καταθέσει κάποιες προτάσεις για τροπολογίες, Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου κ.λπ. Δεν ξέρω αν εισακουστούν. Είναι πολιτική απόφαση. Το ζήτημα αυτό δεν αποτελεί αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης ή προεκλογικού χειρισμού. Είναι ένα κοινωνικό πλέον ζήτημα αλλά και εθνικό. Δυστυχώς, μέσω αυτών των χιλιάδων πλειστηριασμών που διενεργούνται κάθε εβδομάδα (κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη γίνονται κατά μέσο όρο 2.000 πλειστηριασμοί) κινδυνεύει σοβαρά να χαθεί η εθνική κυριαρχία της χώρας μέσω της οικονομίας. Κι αυτό γιατί, αποδομείται η ουσία της ελληνικής οικογένειας αλλά και το κύτταρο της κοινωνίας που είναι η ‘στέγη’, ενώ χάνεται η ιδιοκτησία η οποία φεύγει από τους ιδιώτες, τους οικογενειάρχες κ.λπ. και την καρπώνονται διάφορα συμφέροντα και εταιρείες.
Επιπρόσθετα, με αυτό τον τρόπο, αφελληνίζεται το ελληνικό «επιχειρείν». Σε περιοχές με πολύ μεγάλη βαρύτητα για εθνικούς λόγους όπως τα νησιά του Αιγαίου, είναι ακόμη πιο επικίνδυνο, αφού όταν χάνονται σπίτια σε πλειστηριασμούς, χάνεται η κυριότητα. Για παράδειγμα πέραν των δύο μεγάλων αστικών κέντρων Αθήνας και Θεσσαλονίκης, στα νησιά του Αιγαίου, οι εταιρείες που αγοράζουν συστηματικά ακίνητα, έχουν στόχο να δημιουργήσουν δικές τους ‘νησίδες’ μέσα στις αστικές αυτές περιοχές. Καταλαβαίνουμε λοιπόν, την βαρύτητα των συνεπειών.
Εμείς σαν Εθνική Ομοσπονδία Ενώσεων Προστασίας Πολιτών Καταναλωτών Δανειοληπτών, θα κινηθούμε στους εξής άξονες:
• Η Εθνική Ομοσπονδία Δανειοληπτών προτείνει την συνταγματική αναθεώρηση όσον αναφορά στο καθεστώς λειτουργίας της Ελληνικής Δικαιοσύνης. Είναι ο μόνος κλάδος εντός της ελληνικής επικράτειας που δεν ελέγχεται με ασφαλιστικές δικλείδες και σε μία δημοκρατία ό,τι δεν ελέγχεται μετατρέπεται σε θύλακα σήψης, διαφθοράς και συναλλαγών.
• Επίσης, προτείνουμε την δημιουργία εποπτικού οργάνου που θα ελέγχει στην Ελλάδα την λειτουργία των funds και servicers. Η όποια συναλλαγή των δανειοληπτών με τα funds και τα servicers και τις εταιρείες ειδικού σκοπού να γίνεται υποχρεωτικά εγγράφως και σε περίπτωση μη αποδοχής από πλευράς funds και servicers των προτάσεων διακανονισμού από πλευράς των δανειοληπτών η απόρριψη υποχρεωτικά να αιτιολογείται γραπτώς από πλευράς των funds και για όλο το παραπάνω συγκεντρωθέν υλικό αντίγραφά του υποχρεωτικά να παραδίδονται στους δανειολήπτες για περαιτέρω χρήση.
• Προτείνουμε ακόμη, την πλήρη διαφάνεια και ονομαστικοποίηση των μετόχων και των μετοχών, τόσο των servicers δηλαδή των υποεργολάβων που εδρεύουν στην Ελλάδα, όσο και των funds που εδρεύουν στο εξωτερικό και αποτελούν εταιρείες φαντάσματα του ενός δολαρίου ή του ενός ευρώ. Δηλαδή υποχρεωτικά σε συγκεκριμένο μητρώο που θα δημιουργηθεί να δηλώνονται οι πραγματικοί μέτοχοι τόσο των funds όσο και των servicers καθώς και να είναι υποχρεωμένοι να δηλώσουν το πόθεν έσχες των κεφαλαίων τους και να προσκομίσουν πιστοποιητικό καθαρότητας των χρημάτων τους.
• Τέλος, να γίνει ριζική αλλαγή διεξαγωγής των πλειστηριασμών με κυριότερη αλλαγή ότι όσοι προσέρχονται, είτε είναι φυσικά πρόσωπα, είτε εταιρείες της ημεδαπής ή αλλοδαπής προκειμένου να “χτυπήσουν” ακίνητα στους πλειστηριασμούς, να είναι υποχρεωμένοι να προσκομίσουν στον συμβολαιογράφο του πλειστηριασμού πιστοποιητικό καθαρότητας των χρημάτων από την τράπεζα που εκταμιεύονται τα χρήματα καθώς και σχετική δήλωση πόθεν έσχες. Τα ανωτέρω προτάθηκαν διότι οι πλειστηριασμοί στην Ελλάδα, ενδεχομένως να χρησιμοποιούνται σαν πλυντήριο μαύρου χρήματος που προέρχονται από έκνομες ενέργειες κ.λπ.
Κλείνοντας, να αναφέρω ότι το ζήτημα, αποτελεί και πρόβλημα ευρύτερης πολιτικής και σύγκρουσης Βορρά-Νότου καθότι το πρόβλημα των “κόκκινων δανείων” και των πλειστηριασμών εστιάζεται κυρίως στις χώρες του Νότου δηλαδή Ισπανία, Ιταλία, Ελλάδα και Κύπρο, ενώ οι πλούσιες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά επωφελούνται από την συγκεκριμένη κατάσταση.
Ευάγγελος Κρητικός, Πρόεδρος της Εθνικής Ομοσπονδίας Ενώσεων Προστασίας Πολιτών Καταναλωτών Δανειοληπτών