Η επικείμενη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος στο Βέλγιο θα πρέπει να συμβάλει στη μείωση του χάσματος μεταξύ των δύο φύλων, καθώς το ισχύον δεν ανταποκρίνεται πλέον στα πρότυπα της ισότητας των φύλων και της ποικιλομορφίας των οικογενειακών μοντέλων, αναφέρεται σε μελέτη που δημοσιεύθηκε από το Ινστιτούτο για την Ισότητα των Γυναικών και των Ανδρών την Τετάρτη.
Οι συγγραφείς της μελέτης, η οποία εκπονήθηκε από το Ερευνητικό Ινστιτούτο για την Εργασία και την Κοινωνία και το Κέντρο Κοινωνιολογικών Ερευνών του Καθολικού Πανεπιστημίου του Λουβέν, επισημαίνουν ότι η σύνταξη που λαμβάνεται είναι αποτέλεσμα ενός σύνθετου συνδυασμού διαφορετικών παραγόντων, όπως η διάρκεια της περιόδου απασχόλησης, το εισόδημα, η οικογενειακή κατάσταση ή τα ατομικά χαρακτηριστικά.
Με άλλα λόγια, οι εισοδηματικές ανισότητες με βάση το φύλο πριν από τη συνταξιοδότηση μεταφέρθηκαν στη συνταξιοδότηση και έτσι επηρέασαν επίσης το συνταξιοδοτικό εισόδημα. Δεδομένου ότι η συνταξιοδότηση αρχίζει μετά από 45-50 χρόνια εργασίας, οι ανισότητες του παρελθόντος ήταν επίσης ακόμη ορατές στα συνταξιοδοτικά εισοδήματα σήμερα, προστίθεται στη μελέτη.
Όσον αφορά τις νόμιμες συντάξεις, υπάρχει ένα χάσμα 20% μεταξύ ανδρών και γυναικών, ενώ το χάσμα αυξάνεται στο 50% για τη συμπληρωματική σύνταξη, προσθέτει η μελέτη.
Οι συντάξεις των γυναικών στο Βέλγιο ήταν κατά μέσο όρο 26,2% χαμηλότερες από εκείνες των ανδρών το 2021, σε σύγκριση με τον μέσο όρο της ΕΕ που ήταν 27,1%, με πολύ υψηλότερα ποσοστά για τις γειτονικές χώρες, όπως η Γαλλία (30,1%), η Γερμανία (30%) ή η Ολλανδία (38,1%).
Στο Βέλγιο, «το σημερινό συνταξιοδοτικό χάσμα είναι, πάνω απ’ όλα, ένας δείκτης των ανισοτήτων μεταξύ των δύο φύλων στην αγορά εργασίας», εξηγεί ο Michel Pasteel, διευθυντής του Ινστιτούτου, στο δελτίο τύπου.
Η μελέτη εξετάζει επίσης πώς οι προσπάθειες για την κάλυψη του μισθολογικού χάσματος μεταξύ των δύο φύλων και ο αριθμός των εργαζόμενων γυναικών που είναι πιο πιθανό να έχουν πτυχία τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και μεγαλύτερης διάρκειας εκπαίδευση σε σύγκριση με μερικές δεκαετίες πριν, θα καλύψουν το συνταξιοδοτικό χάσμα μεταξύ των δύο φύλων στο μέλλον.
«Ωστόσο, αυτό δεν συμβαίνει: ο επαγγελματικός προσανατολισμός, η μικρότερη διάρκεια της σταδιοδρομίας των γυναικών, η έκταση της μερικής απασχόλησης των γυναικών (42,5% των εργαζομένων γυναικών) και οι διακρίσεις λόγω φύλου ή μητρότητας στην απασχόληση εξηγούν τη διατήρηση του συνταξιοδοτικού χάσματος», πρόσθεσε ο Pasteel.
Οι συντάκτες της μελέτης προβλέπουν ότι το συνταξιοδοτικό χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών θα συνεχίσει να μειώνεται, μειούμενο στα δύο τρίτα του σημερινού επιπέδου του έως το 2030 και στο μισό έως το 2040. Οι προβλέψεις δείχνουν επίσης ότι για να μειωθεί περαιτέρω το συνταξιοδοτικό χάσμα, θα πρέπει να κλείσει το μισθολογικό χάσμα.
Επιπλέον, το ινστιτούτο εξηγεί ότι πρέπει να ληφθούν προληπτικά μέτρα για τη βελτίωση της κατάστασης των γυναικών στην αγορά εργασίας, όπως η μεγαλύτερη διαφάνεια των μισθών, η ανάπτυξη ποιοτικών θέσεων πλήρους απασχόλησης ή παρόμοιων θέσεων εργασίας ή η καλύτερη κατανομή των θεματικών αδειών εντός του νοικοκυριού. Όσον αφορά τις συντάξεις, η επικείμενη μεταρρύθμιση θα πρέπει να συμβάλει στη μείωση του χάσματος μεταξύ ανδρών και γυναικών.
Για να επιτευχθεί αυτό, ο Pasteel υποστηρίζει ότι «θα πρέπει να αναγνωριστεί καλύτερα η μερική απασχόληση στον υπολογισμό των συντάξεων, να δοθεί μεγαλύτερη προστασία στην εξομοίωση των περιόδων άδειας φροντίδας και να υπάρξει μια κίνηση προς την κατεύθυνση της μεγαλύτερης εξατομίκευσης των δικαιωμάτων».
Ένα από τα μέτρα που ανακοίνωσε η σημερινή κυβέρνηση για την επικείμενη μεταρρύθμιση στοχεύει στη βελτίωση της κατώτατης σύνταξης σύμφωνα με το ευέλικτο κριτήριο για τους εργαζόμενους (κυρίως γυναίκες) που εργάστηκαν λιγότερο για να μπορέσουν να φροντίσουν τα παιδιά τους.