Σε αναβάθμιση της τιμής-στόχου για την Τράπεζα Πειραιώς στα €3/μτχ. έναντι 2,95 σε προηγούμενη εκτίμησή της προχωρεί η Deutsche Bank, υπό το φως και των αποτελεσμάτων α’ τριμήνου, διατηρώντας παράλληλα τη σύσταση “Buy”.
Μετά την επίτευξη ενός ισχυρού α’ τριμήνου 2023, το οποίο αντικατοπτρίζει μια σε γενικές γραμμές θετική απόδοση, η Τράπεζα Πειραιώς έχει επικαιροποιήσει τους στόχους της για το 2023 και την περίοδο έως το 2025, ευρισκόμενη πλέον πολύ περισσότερο κοντά στις προηγούμενες προσδοκίες μας, σημειώνουν σε σημείωμά τους για την ελληνική συστημική τράπεζα αναλυτές της Deutsche Bank.
Συνολικά, τα καλύτερα νέα προήλθαν από τα υψηλότερα επιτόκια, ενισχύοντας τη συνεισφορά από το πεδίο των χορηγήσεων δανείων ενώ, από την άλλη πλευρά, το κόστος των καταθέσεων αυξήθηκε με ελεγχόμενο ρυθμό. Τα κόστη και οι προβλέψεις είχαν επίσης καλή απόδοση, επιτρέποντας στην τράπεζα να ορίσει την απόδοση επί ιδίων κεφαλαίων (RoTE) για το 2023 περίπου στο 12%, έναντι περίπου 10% σε προηγούμενες εκτιμήσεις.
Το καθαρό επιτοκιακό περιθώριο (NII) ήταν το κύριο σημείο αναφοράς του τριμήνου και αναμένεται να παραμείνει σε επίπεδα καλύτερα των αναμενομένων, εκτιμούν οι αναλυτές της γερμανικής τράπεζας. Επιπλέον, το guidance ως προς το NII για το 2023 βελτιώθηκε στα 1,68 δισ. ευρώ έναντι 1,58 δισ. ευρώ προηγουμένως, φτάνοντας τα 1,60 δισ. ευρώ το 2025, γεγονός που επιβεβαιώνει τις προσδοκίες για μια ανθεκτική απόδοση, με την αύξηση των δανείων να αντισταθμίζει ως επί το πλείστον τη σταδιακή επίδραση από τη μετακύλιση των υψηλότερων επιτοκίων στις καταθέσεις και την αύξηση του κόστους χρηματοδότησης χονδρικής.
Οι εκτιμήσεις μας, σημειώνει η DB, είναι ακόμη ελαφρώς υψηλότερες από τους στόχους της Πειραιώς, καθώς τρέχουμε τα μοντέλα μας με κάπως υψηλότερα επιτόκια για την περίοδο 2023-25, ωστόσο αναγνωρίζουμε ότι η μεταβλητότητα που προέρχεται από το κόστος των καταθέσεων θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα.
Ενώ οι τραπεζικές προμήθειες έμειναν σταθερές από τρίμηνο σε τρίμηνο, η βελτίωση σε ετήσια βάση συνεχίστηκε. Η Πειραιώς αναμένει ισχυρή βελτίωση της απόδοσης, η οποία αντικατοπτρίζεται από την αύξηση της αναλογίας των καθαρών εσόδων από προμήθειες έναντι των περιουσιακών στοιχείων από περίπου 0,6% το 2023 σε περίπου 0,8% έως το 2025. Πάντως, οι αναλυτές της DB αναμένουν ότι το NII θα είναι η κύρια κινητήρια δύναμη των συνολικών εσόδων της τράπεζας στο μέλλον.
Εκτός από τα έσοδα, τα κόστη φαίνονται ανθεκτικά στις πιέσεις από τον πληθωρισμό, χάρη στα μέτρα ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας. Τα επαναλαμβανόμενα κόστη αυξήθηκαν μόνο κατά 2% σε ετήσια βάση το α’ τρίμηνο του 2023, παρά τον υψηλό πληθωρισμό.
Οι καλύτερες προσδοκίες για τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα (NPEs), με τον δείκτη NPE να έχει βελτιωθεί στο 5% το 2023 έναντι <6% προηγουμένως, φθάνοντας στο 3% το 2025, αντικατοπτρίζουν τις περιορισμένες εισροές νέων NPEs, ωστόσο δεν έχουν οδηγήσει ακόμη σε βελτιώσεις όσον αφορά στις προβλέψεις περί του κόστους κινδύνου.
Τα επίπεδα κεφαλαίων συνέχισαν επίσης να βελτιώνονται σημαντικά, με τον δείκτη CET1 να φτάνει το 12,2% το α’ τρίμηνο του 2023, δεδομένου ότι υπήρξε υψηλότερη από το αναμενόμενο εισφορά από πλευράς κερδών, παρά το γεγονός ότι η τράπεζα άρχισε να συγκεντρώνει κεφάλαια για πληρωμή μερίσματος 10% (έναντι 15% σε προηγούμενη εκτίμηση). Συνολικά, αυτό έχει οδηγήσει σε σημαντική ενίσχυση κεφαλαιακών στόχων, έως >12,5% για τον δείκτη CET1 μετά από μερίσματα για το 2023 και άνω του 14,5% για το 2025, ποσοστά τα οποία είναι αρκετά σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της DB.
Οι νέες εκτιμήσεις της DB οδηγούν σε αναβάθμιση της τιμής-στόχου σε 3 ευρώ ανά μετοχή (έναντι 2,95 ευρώ ανά μετοχή σε προηγούμενη εκτίμηση).
Ως προς τους αρνητικούς κινδύνους, η Deutsche Bank επισημαίνει: 1) ένα πιθανό υψηλότερο από το αναμενόμενο κόστος για περαιτέρω εκκαθάριση του ισολογισμού 2) χαμηλότερες από τις αναμενόμενες οικονομικές επιδόσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ανάγκη για προβλέψεις και να επηρεάσουν αρνητικά την αύξηση των εσόδων 3) Πίεση στο καθαρό επιτοκιακό περιθώριο από τα περιθώρια και το κόστος χρηματοδότησης, που θα μπορούσε να μειώσει την ανάκαμψη της κερδοφορίας και τέλος 4) πιθανή ανάγκη άντλησης κεφαλαίων σε περίπτωση αρνητικών “ανέµων” στο ρυθμιστικό πλαίσιο ή επιδείνωσης του µακροοικονοµικού περιβάλλοντος.