Δυο είναι τα μεγάλα διδάγματα από τις πρώτες εκλογές που έγιναν στην μεταπολιτευτική Ελλάδα με το σύστημα της απλής αναλογικής.
Το πρώτο δίδαγμα έγκειται στο ότι αυτός ο εκλογικός νομός που ψηφίστηκε εκ του πονηρού έγινε μπούμερανγκ για τους εμπνευστές του και ακόμα χειρότερα τους οδήγησε σε μια πολυσήμαντη οδυνηρή πολιτική και εκλογική ήττα.
Το δεύτερο δίδαγμα, είναι αυτό που λέει ότι, όπως τόνιζε και ο Ηράκλειτος,ότι στη ζωή τα πάντα ρέουν.Η Ελλάδα του 2023 δεν έχει πολλά κοινά με την αντίστοιχη του 2010 και της οδυνηρής τότε οικονομικής πτώχευσης της χώρας, η οποία τελικά σώθηκε λόγω της ένταξής της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στην ευρωζώνη.
Η πραγματικότητα κινείται και συνεχώς αλλάζει. Κατά συνέπεια ο λαϊκισμός που ήταν κυρίαρχος στην πολιτική μας ζωή την περίοδο 2010-2019 με τις εκλογές της περασμένης Κυριακής πήρε οριστικό τέλος.
Μοναδικό του δείγμα παραμένει ένα μικρό κόμμα που μπήκε στη Βουλή και το οποίο μόνο ειρωνικά χαμόγελα μπορεί να προκαλεί.
Κατά τα λοιπά, όταν βλέπει ο παρατηρητής την ελληνική πολιτική πραγματικότητα, το γεγονός ότι η Αχαΐα και η Κρήτη βάφτηκαν στα μπλε, αυτό σημαίνει ότι πλέον σοβαρές πολιτικές ανακατατάξεις πραγματοποιούνται στην ελληνική κοινωνία η οποία ζητάει ηρεμία και κανονική ζωή.
Όσο για το βαθύτερο νόημα αυτών των ανακατατάξεων είναι ότι ο ελληνικός λαός σε ποσοστό πολύ μεγαλύτερο του 55% θέλει μια κοινωνική ζωή η όποια να συμβαδίζει με τεχνολογικές και γεωπολιτικές ανακατατάξεις και να προσφέρει στη χωρά τις προϋποθέσεις για ένα καλύτερο αύριο.Η ανταπόκριση της χώρας στην ψηφιακή ανατροπή,στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης και στις παγκόσμιες γεωπολιτικές ανακατατάξεις, με παράλληλη βελτίωση της καθημερινότητας, αποτελούν μέγα ζητούμενο.
Μια παρόμοια εξέλιξη, χθες, όπως προκύπτει από το εκλογικό αποτέλεσμα και τη φιλοσοφία πίσω από αυτό μόνο η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ μπορούν να την προσφέρουν και να την εγγυηθούν.
Υπό αυτήν την έννοια, ανεξαρτήτως της πορείας των εντολών που θα δοθούν από την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, και πέρα από τις όποιες επαναληπτικές εκλογές, οι πολιτικοί πρωταγωνιστές της χώρας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι μπήκαμε πλέον για καλά στην εποχή των συναινέσεων και της ορθολογικής αντιμετώπισης εξελίξεων και αλλαγών.
Οι ψευτομαγκιές και τα φούμαρα περί τοπικών νομισμάτων, σε μια χώρα η οικονομία της οποίας σε ποσοστό 70% εξαρτάται από τον διεθνή νέο καταμερισμό της εργασίας, δείχνει τον κυνισμό και τη βαθειά περιφρόνηση προς το λαό της, αυτών που χρησιμοποιούν τέτοια μέσα για να αναρριχηθούν στην εξουσία.