
Οι Ουκρανοί, οι Ευρωπαίοι και άλλοι σε όλο τον κόσμο έχουν όλοι συμφέρον να αντιταχθούν στο είδος του επιθετικού πολέμου που ξεκίνησε η Ρωσία πριν από δύο χρόνια. Η αποτυχία να υποστηρίξει την Ουκρανία τώρα θα προκαλούσε μια επιστροφή στο σκοτεινό παρελθόν της στρατιωτικής επιθετικότητας, του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας – και όχι μόνο στην Ευρώπη.
Ήταν 24 Φεβρουαρίου 2022, όταν η Ρωσία έστειλε εκατοντάδες χιλιάδες στρατεύματα στην Ουκρανία, σηματοδότησε την αρχή ενός μεγάλου γεωπολιτικού σεισμού. Για δύο χρόνια, η Ευρώπη ζει με τη ζοφερή πραγματικότητα του μεγαλύτερου επιθετικού πολέμου της ηπείρου από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, και με εκτεταμένες, φρικαλεότητες.
Αυτό που κάνει η Ρωσία είναι ένα κλασικό παράδειγμα αυτοκρατορικής και αποικιακής επιθετικότητας τύπου 19ου αιώνα. Η Ουκρανία υπομένει αυτό που έχουν υποστεί σκληρά πολλές άλλες χώρες στο παρελθόν. Για τη Ρωσία, αυτός ο πόλεμος δεν αφορούσε ποτέ την ουδετερότητα της Ουκρανίας, τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, την προστασία των ρωσόφωνων ή οποιαδήποτε άλλη κατασκευασμένη πρόφαση.
Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν έχει επανειλημμένα ισχυριστεί ότι η Ουκρανία δεν υπάρχει ως έθνος και ότι η ουκρανική ταυτότητα είναι τεχνητή. Ο πόλεμος αφορά αποκλειστικά την εξόντωση μιας ανεξάρτητης χώρας, την κατάκτηση εδαφών και την αποκατάσταση της κυριαρχίας σε έναν λαό που αποφάσισε να είναι κύριος της μοίρας του. Η αυτοκρατορική φιλοδοξία της Ρωσίας είναι αναμφίβολα γνωστή σε πολλά έθνη σε όλο τον κόσμο.
Οι συνέπειες της ρωσικής επίθεσης κατά της Ουκρανίας έγιναν αισθητές πολύ πέρα από την Ευρώπη. Ο πόλεμος έχει επηρεάσει την ασφάλεια των τροφίμων και τις τιμές της ενέργειας και συνοδεύτηκε από μαζικές εκστρατείες παραπληροφόρησης και πολιτικής αποσταθεροποίησης. Αυτά τα ωστικά κύματα ήταν πραγματικά παγκόσμια. Ο Πούτιν εγκαινιάζει έναν όλο και πιο συναλλακτικό κόσμο. Έχει αναπτύξει την ομάδα Wagner στην Αφρική, αποσταθεροποίησε άλλες χώρες μέσω πραξικοπημάτων και επιδόθηκε σε οικονομικό καταναγκασμό μέσω της απειλής της πείνας – προσφέροντας σιτηρά που ο ίδιος περιορίζει καίγοντας συστηματικά χωράφια στην Ουκρανία, στοχεύοντας υποδομές αποθήκευσης και μπλοκάροντας σημαντικές θαλάσσιες εξαγωγές .
Επομένως, ο πόλεμος και οι συνέπειές του αφορούν κάθε χώρα. Σε περίπτωση που η Ρωσία επικρατήσει, θα έστελνε ένα πολύ επικίνδυνο μήνυμα ότι «ίσως κάνει το σωστό». Κάθε επιθετική δύναμη σε όλο τον κόσμο θα μπει στον πειρασμό να ακολουθήσει τα βήματα της Ρωσίας. Εάν η επιθετικότητα τελικά αποδίδει, γιατί δεν θα ενεργήσουν εναντίον τους όλοι όσοι έχουν εδαφικές διεκδικήσεις κατά των γειτόνων τους; Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι προς το συμφέρον πολλών χωρών της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής να κερδίσει η Ουκρανία τον πόλεμο.
Τελικά, αυτός ο πόλεμος δεν αφορά «η Δύση εναντίον των υπολοίπων». Η υποστήριξη της Ουκρανίας δεν είναι «φιλοδυτική». Πρόκειται για την απόρριψη του πολέμου και του τρόμου. Πρόκειται για την υπεράσπιση της αρχής των διεθνών σχέσεων που βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και την υποστήριξη του δικαιώματος των Ουκρανών στην ασφάλεια και την ελευθερία. Η Ουκρανία και η Ευρωπαϊκή Ένωση μοιράζονται μια άποψη για τις διεθνείς σχέσεις στον εικοστό πρώτο αιώνα που είναι ακριβώς αντίθετη με αυτή της Ρωσίας του Πούτιν. Το όραμά μας βασίζεται στο διεθνές δίκαιο, το σεβασμό και το αμοιβαίο όφελος, αντί στον εξαναγκασμό, τη δωροδοκία και τον φόβο.
Κανείς δεν έχει μεγαλύτερο συμφέρον από εμάς να τερματίσουμε γρήγορα αυτόν τον πόλεμο και να επαναφέρουμε την ειρήνη στην ήπειρό μας. Για να το πετύχει αυτό, η Ουκρανία πρότεινε μια φόρμουλα ειρήνης δέκα σημείων – την οποία η ΕΕ υποστηρίζει πλήρως – που όχι μόνο προβλέπει το τέλος των εχθροπραξιών αλλά περιλαμβάνει επίσης προτάσεις για την ενίσχυση της επισιτιστικής ασφάλειας, της πυρηνικής ασφάλειας, της προστασίας του περιβάλλοντος, της ενεργειακής ασφάλειας, της διεθνούς δικαιοσύνης, και σεβασμό του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.
Αυτή η φόρμουλα είναι η μόνη σοβαρή ειρηνευτική πρόταση στο τραπέζι, και καλούμε όλες τις χώρες που είναι δεσμευμένες στην ειρήνη να συμμετάσχουν μαζί μας για να την θέσουμε σε εφαρμογή. Η Ουκρανία διοργανώνει επί του παρόντος μια Παγκόσμια Σύνοδο Κορυφής Ειρήνης στην Ελβετία και η ΕΕ υποστηρίζει ενεργά αυτήν τη διαδικασία. Ηγέτες από όλο τον κόσμο θα εργαστούν για μια συμφωνία για ένα κοινό όραμα για μια δίκαιη ειρήνη στην Ουκρανία με βάση τον Χάρτη του ΟΗΕ. Στη συνέχεια, στη Ρωσία θα παρουσιαστεί αυτή η ενοποιημένη θέση που εκπροσωπεί την παγκόσμια πλειοψηφία, χωρίς να της αφήνει άλλη επιλογή από το να δεσμευτεί με καλή πίστη.
Καθώς ο πόλεμος μπαίνει στον τρίτο χρόνο του, το μήνυμά μας είναι ένα μήνυμα ανθεκτικότητας απέναντι στην επιθετικότητα και τον τρόμο. Δεν μπορούμε και δεν θα επιτρέψουμε να επιβραβευτεί η επιθετικότητα στον εικοστό πρώτο αιώνα. Αντίθετα, θα κινητοποιηθούμε εναντίον της. Ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί μια δίκαιη ειρήνη είναι να διπλασιαστεί η υποστήριξη προς την Ουκρανία. Η ΕΕ έκανε ακριβώς αυτό τους τελευταίους μήνες και πρόκειται να αυξήσει ακόμη περισσότερο τη βοήθεια το 2024.
Κοινός μας στόχος είναι να διασφαλίσουμε ότι η Ουκρανία θα μπορέσει να γυρίσει το ρεύμα του πολέμου προς όφελός της, ώστε να επιτευχθεί μια δίκαιη ειρήνη το συντομότερο δυνατό. Η υποστήριξη του κόσμου είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη αυτού του αποτελέσματος. Είναι προς το συμφέρον όλων να τηρείται το διεθνές δίκαιο και η συνεργασία να είναι η ύψιστη προτεραιότητα. Δεν πρέπει να υπάρξει επιστροφή στο σκοτεινό παρελθόν της στρατιωτικής επιθετικότητας, του ιμπεριαλισμού και της αποικιοκρατίας – ούτε στην Ευρώπη ούτε σε καμία άλλη περιοχή.