Η ήδη καταπονημένη οικονομία της Ευρωζώνης θα δεχτεί «διπλό χτύπημα» σε περίπτωση που δεν μειωθούν τα επιτόκια, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στις ΗΠΑ, εκτιμά ο Edward Scicluna, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Η ήδη καταπονημένη οικονομία της Ευρωζώνης θα δεχτεί «διπλό χτύπημα» σε περίπτωση που δεν μειωθούν τα επιτόκια, τόσο στο εσωτερικό, όσο και στις ΗΠΑ, εκτιμά ο Edward Scicluna, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Σύμφωνα με τον Scicluna, που τελεί και διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Μάλτας, «η προοπτική αλλαγής τάσης της οικονομίας και ανάκαμψης κατά το β’ τρίμηνο στηρίζεται στις προσδοκίες «χαλάρωσης» της νομισματικής πολιτικής.
«Αν δε μειώσουμε τα επιτόκια, και αν μία ακόμη πιο περιοριστική στάση νομισματικής πολιτικής στις ΗΠΑ επηρεάσει τις παγκόσμιες συνθήκες χρηματοδότησης, θα είναι ένα διπλό χτύπημα για την οικονομία της Ευρωζώνης», ανέφερε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του.
«Η νομισματική μας πολιτική είναι αρκετά περιοριστική και γίνεται ακόμη πιο περιοριστική σε πραγματικούς όρους, ενώ ο πληθωρισμός συνεχίζει να αποκλιμακώνεται», πρόσθεσε.
Ενώ η Πρόεδρος της ΕΚΤ, Κριστίν Λαγκάρντ δηλώνει ότι «η Ευρώπη εμφανίζει σημάδια ανάκαμψης» μετά από ένα χρόνο και πλέον στασιμότητας, η παραγωγή στις 20 χώρες του οικονομικού μπλοκ παραμένει εύθραυστη. Η προοπτική της μείωσης του κόστους δανεισμού φαντάζει ελπιδοφόρα αλλά οι φόβοι για πολύ καθυστερημένη δράση εκ μέρους της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, διατηρούν τους υπεύθυνους χάραξης οικονομικής πολιτικής σε επαγρύπνηση.
Για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η αύξηση στις τιμές καταναλωτικών ειδών έχει μετριαστεί και βρίσκεται πλέον σε απόσταση αναπνοής από τον στόχο του 2%, επιτρέποντάς της να προετοιμάζει μείωση του επιτοκίου καταθέσεων από το ιστορικό υψηλό 4% τον Ιούνιο.
Ο Scicluna επισημαίνει ότι «δεν πρέπει να κηρύξουμε πρόωρα νίκη έναντι του πληθωρισμού. Εντούτοις δεν πρέπει να το παρακάνουμε και να καταλήξουμε να έχουμε πολύ χαμηλό πληθωρισμό, προσπαθώντας να τον επαναφέρουμε στο 2%».
Ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα έφερνε στο μυαλό τα χρόνια που ακολούθησαν την κρίση του ευρωπαϊκού χρέους, όταν ο κίνδυνος αποπληθωρισμού ώθησε την ΕΚΤ να ρίξει τα επιτόκια κάτω από το μηδέν.