Του Arturo Varvelli
Την περασμένη εβδομάδα, ο Έλον Μασκ δέχτηκε κριτική από τον Ιταλό πρόεδρο Σέρτζιο Ματαρέλα, που υποστήριξε την πολιτική της Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι για κράτηση ξένων μεταναστών στην Αλβανία. Ο Μασκ είχε πει ότι ορισμένοι Ιταλοί δικαστές “πρέπει να φύγουν” επειδή αμφισβήτησαν τη νομιμότητα της πολιτικής κράτησης. Η υποστήριξη του επιχειρηματία στη Μελόνι αυξάνεται από τότε που παρευρέθηκε στο ετήσιο πάρτι της στη Ρώμη πέρυσι. Τον Σεπτέμβριο, ο Μασκ απένειμε στη Μελόνι το βραβείο Global Citizen του Atlantic Council στη Νέα Υόρκη, επιβεβαιώνοντας την αμοιβαία εκτίμηση.
Με τη σειρά του, ο Μασκ έχει γίνει ένα σημείο αναφοράς για την ιταλική δεξιά, ιδιαίτερα υπό την ηγεσία της Μελόνι. Για χρόνια, οι Ιταλοί συντηρητικοί προσπαθούσαν να βρουν πνευματικές και πολιτιστικές επιρροές που να ταιριάζουν με την επιρροή των αριστερών στοχαστών και κινημάτων. Ο Μασκ τους παρέχει μια φιγούρα που ενσαρκώνει ένα νέο είδος “πολιτιστικού φουτουρισμού”. Η αγκαλιά του με την τεχνολογία, την εξερεύνηση του διαστήματος και την απεριόριστη ελευθερία του λόγου προσφέρει στους Ιταλούς δεξιούς μια πνευματική λάμψη που αναζητούσαν εδώ και καιρό.
Μια εμβληματική φιγούρα για την ιταλική δεξιά
Κατά κάποιο τρόπο, ο Μασκ απηχεί τον Φίλιππο Τομάσο Μαρινέτι, τον Ιταλό ποιητή των αρχών του 20ου αιώνα και ιδρυτή του φουτουριστικού κοινωνικού κινήματος. Και οι δύο φιγούρες κατάφεραν να αιχμαλωτίσουν τη φαντασία των αντίστοιχων εποχών τους με τολμηρά οράματα για την τεχνολογική πρόοδο και την κοινωνική αναστάτωση. Ο Φουτουρισμός του Μαρινέτι ήταν μια κραυγή για ταχύτητα, καινοτομία και ρήξη με το παρελθόν – ιδανικά που ευθυγραμμίζονταν στενά με την επιθυμία του πρώιμου φασιστικού κινήματος για ριζικό μετασχηματισμό. Ομοίως, τα εγχειρήματα του Μασκ στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, την εξερεύνηση του διαστήματος και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τον έχουν τοποθετήσει ως το νέο πρότυπο της τεχνολογικής προόδου, ελκυστικό σε όσους βλέπουν το μέλλον ως ένα βασίλειο απεριόριστων δυνατοτήτων. Ακριβώς όπως ο Φουτουρισμός του Μαρινέτι παρείχε στους πρώτους φασίστες ένα πολιτιστικό πλαίσιο για τον επαναστατικό τους ζήλο, το υπερ-τεχνολογικό όραμα του Μασκ προσφέρει στη Μελόνι και τους συμμάχους της ένα σχέδιο για τις δικές τους φιλοδοξίες.
Ο Μασκ θα μπορούσε να είναι και asset για την ιταλική ακροδεξιά. Από τη μία πλευρά, η εστίασή του στην καινοτομία θα μπορούσε να συμβάλει στην προώθηση της ευρωπαϊκής τεχνολογικής κυριαρχίας. Η εταιρεία ηλεκτρικών αυτοκινήτων του, Tesla, βρίσκεται σε συνομιλίες με τη Ρώμη για σημαντικές επενδύσεις στην Ιταλία, ιδιαίτερα στην ενέργεια και την τεχνολογία αυτοκινήτων, που ευθυγραμμίζονται με την εστίαση της Μελόνι στην ενίσχυση της βιομηχανικής βάσης της χώρας. Από την άλλη πλευρά, η απρόβλεπτη φύση του θα μπορούσε να προκαλέσει αστάθεια, ειδικά επειδή οι απόψεις του αποκλίνουν από τις κυρίαρχες ευρωπαϊκές πολιτικές.
Η προσωπική σχέση μεταξύ Μασκ και Μελόνι θα μπορούσε να έχει σημαντικές επιπτώσεις στην εξωτερική πολιτική της Ιταλίας. Και οι δύο μοιράζονται σκληρές μεταναστευτικές θέσεις και βλέπουν την ανεξέλεγκτη μετανάστευση ως αποσταθεροποιητική δύναμη. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης του Μασκ θα μπορούσαν να ενισχύσουν τις απόψεις που ευθυγραμμίζονται με τη ρητορική του Μελόνι, επηρεάζοντας ενδεχομένως την κοινή γνώμη στην Ιταλία και πέρα από αυτήν. Αυτό θα μπορούσε να ωθήσει την Ευρωπαϊκή Ένωση να υιοθετήσει ακόμη πιο αυστηρές συνοριακές πολιτικές, βασικό στόχο για την κυβέρνηση της Μελόνι.
Μία από τις πιο μεγάλες ανησυχίες είναι πώς η επιρροή του Μασκ θα μπορούσε να διαμορφώσει τη στάση της Ιταλίας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Ο Μελόνι ήταν ένθερμος υποστηρικτής της Ουκρανίας, αλλά ο Μασκ έχει προκαλέσει διαμάχες με μια πρόταση να εκχωρήσει εδάφη στη Ρωσία ως μέρος ενός ειρηνευτικού σχεδίου. Η πρότασή του θα μπορούσε να έχει απήχηση σε τμήματα της βάσης του Μελόνι που είναι δύσπιστα για την παρατεταμένη εμπλοκή στη σύγκρουση. Εάν ο Μασκ υποστήριζε μια πιο απομονωτική προσέγγιση, για παράδειγμα, αναστέλλοντας τις δορυφορικές υπηρεσίες Διαδικτύου στην Ουκρανία για να ενθαρρύνει το Κίεβο να καταλήξει σε διευθέτηση, θα μπορούσε να ενθαρρύνει φατρίες εντός της Ιταλίας που επιθυμούν να μειώσουν την υποστήριξη προς την Ουκρανία. Χωρίς την ιταλική υποστήριξη, η Ευρώπη θα βρισκόταν σε ακόμη πιο αδύναμη θέση.
Η σχέση Μελόνι Μασκ θα μπορούσε επίσης να διαμορφώσει τους δεσμούς της Ιταλίας με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Με τον Ντόναλντ Τραμπ στον Λευκό Οίκο, η στενή σχέση της Ρώμης με τον Μασκ θα μπορούσε να γίνει δίκοπο μαχαίρι. Η Μελόνι θα μπορούσε να αξιοποιήσει τη σχέση της με τον Μασκ και τον Τραμπ για να εξασφαλίσει ευνοϊκές διμερείς συμφωνίες, όπως η μείωση των δασμών στις ιταλικές εξαγωγές. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος να στηριχθεί πολύ σε αυτές τις προσωπικές σχέσεις, υιοθετώντας μια ιδιοτελή συναλλακτική προσέγγιση αντί να πιέζει για ένα ενιαίο ευρωπαϊκό μέτωπο.
Μια πιο σοφή πορεία
Η πιο έξυπνη στρατηγική για τη Μελόνι θα ήταν να χρησιμοποιήσει την επιρροή της για να οικοδομήσει μια ισχυρή ευρωπαϊκή συναίνεση, ιδιαίτερα στην αμυντική και τεχνολογική πολιτική. Για παράδειγμα, αντί να επιδιώκει διμερείς συμφωνίες με τις ΗΠΑ που θα μπορούσαν να κατακερματίσουν τη διαπραγματευτική δύναμη της ΕΕ, η Ιταλία θα μπορούσε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη διαμόρφωση μιας ευρωπαϊκής απάντησης στην επόμενη κυβέρνηση στην Ουάσιγκτον. Αυτό θα συνεπαγόταν συντονισμό με τη Γαλλία και τη Γερμανία για τη διαμόρφωση μιας συνεκτικής στρατηγικής σε θέματα που κυμαίνονται από την Κίνα έως την ψηφιακή κυριαρχία. Ωστόσο, οι εθνικιστικές τάσεις της Μελόνι μπορεί να τη δυσκολέψουν να δώσει προτεραιότητα στην ευρωπαϊκή ενότητα έναντι των άμεσων εθνικών κερδών. Είναι πιο πιθανό να παλέψει για ιταλικά προϊόντα παρά για την Ευρώπη. Σε περιόδους λαϊκισμού, τυχόν δασμοί των ΗΠΑ στην Parmigiano Reggiano θα ήταν εγχώρια αποτυχία για αυτήν.
Για αυτούς τους λόγους, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ουρσουλα φον ντερ Λάιεν θα πρέπει να συνεργαστεί με τη Μελόνι για την πολιτική των ΗΠΑ – ακριβώς λόγω των στενών δεσμών του Ιταλού πρωθυπουργού με τον Musk και τους Ρεπουμπλικάνους των ΗΠΑ. Εάν η Μελόνι, η φον ντερ Λάιεν και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε ενώθηκαν, η ΕΕ θα ήταν σε ισχυρότερη θέση. Αυτές οι τρεις μη αριστερές προσωπικότητες θα μπορούσαν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη του Τραμπ, διευκολύνοντας τη συνεργασία με τη νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, ένα ενιαίο ευρωπαϊκό μέτωπο θα μπορούσε να τους δώσει προβάδισμα στις διαπραγματεύσεις με την Ουάσιγκτον.
Η συνεργασία Μελόνι Μασκ συμβολίζει ένα νέο είδος φουτουρισμού για την ιταλική δεξιά, που επιδιώκει να επαναπροσδιορίσει την πρόοδο μέσα από τους φακούς της τεχνολογίας και της εθνικής δύναμης. Ωστόσο, για να μεταφραστεί αυτό το όραμα σε απτά οφέλη, η Μελόνι θα χρειαστεί να εξισορροπήσει τις εγχώριες προτεραιότητές της με ευρύτερους ευρωπαϊκούς στόχους. Αν δεν γίνει κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να απομονώσει την Ιταλία εντός της ΕΕ, μετατρέποντας ένα πιθανό στρατηγικό πλεονέκτημα σε χαμένη ευκαιρία.