Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν συνεχίζει να εδραιώνει τη στρατηγική του θέση στη διεθνή σκηνή, διατηρώντας μια σκληρή στάση απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Παρά τις προσδοκίες για πιθανές παραχωρήσεις ή μια πιο συμβιβαστική προσέγγιση λόγω της επιστροφής του Τραμπ στην εξουσία, ο Πούτιν φαίνεται να επιμένει στην προώθηση των μακροπρόθεσμων στόχων της Ρωσίας, δίνοντας ελάχιστο έδαφος στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις.
Η Στρατηγική του Πούτιν στη Νέα Εποχή Τραμπ
Η επανεκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στις ΗΠΑ έχει προκαλέσει έντονο ενδιαφέρον για το πώς θα διαμορφωθούν οι σχέσεις μεταξύ Ουάσινγκτον και Μόσχας. Κατά την πρώτη του θητεία, ο Τραμπ είχε επιδείξει μια φαινομενικά φιλική διάθεση προς τον Πούτιν, αποφεύγοντας συχνά την έντονη κριτική και προτείνοντας συνεργασία σε διάφορα ζητήματα. Ωστόσο, οι αναλυτές σημειώνουν ότι ο Πούτιν δεν εμφανίζεται διατεθειμένος να ανταποκριθεί με αντίστοιχες χειρονομίες καλής θέλησης. Αντιθέτως, η Ρωσία συνεχίζει να ενισχύει τη θέση της, ιδιαίτερα σε περιοχές όπως η Ουκρανία, η Μέση Ανατολή και η Αρκτική, όπου τα συμφέροντά της συγκρούονται με αυτά των ΗΠΑ.
Η στρατηγική του Πούτιν φαίνεται να βασίζεται σε μια διπλή προσέγγιση: από τη μία, διατηρεί μια σκληρή στάση για να ενισχύσει το κύρος του τόσο στο εσωτερικό της Ρωσίας όσο και στη διεθνή σκηνή, και από την άλλη, εκμεταλλεύεται την αβεβαιότητα που προκαλεί η πολιτική μετάβαση στις ΗΠΑ για να εδραιώσει τα κεκτημένα του. Η στρατιωτική παρουσία της Ρωσίας στην Ουκρανία, για παράδειγμα, παραμένει αμετακίνητη, με τον Πούτιν να απορρίπτει κάθε πρόταση που δεν εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Μόσχας.
Οι Περιορισμένες Παραχωρήσεις στον Τραμπ
Παρά τις ελπίδες που μπορεί να καλλιεργεί ο Τραμπ για μια πιο “φιλική” σχέση με τη Ρωσία, το Κρεμλίνο δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης σε κρίσιμα ζητήματα. Σύμφωνα με το Reuters, ο Πούτιν είναι πιθανό να παραχωρήσει ελάχιστα, αν όχι καθόλου, σε θέματα όπως οι κυρώσεις, η ανάπτυξη πυραυλικών συστημάτων ή η υποστήριξη καθεστώτων που αντιτίθενται στις ΗΠΑ, όπως αυτό του Άσαντ στη Συρία. Αντ’ αυτού, η Ρωσία φαίνεται να προετοιμάζεται για μια μακροχρόνια αντιπαράθεση, εκμεταλλευόμενη την εσωτερική πόλωση στις ΗΠΑ και την αλλαγή προτεραιοτήτων της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής.
Οι ειδικοί επισημαίνουν ότι ο Πούτιν βλέπει τον Τραμπ ως έναν ηγέτη με τον οποίο μπορεί να διαπραγματευτεί, αλλά όχι ως κάποιον που θα του επιβάλει όρους. Η εμπειρία της πρώτης θητείας του Τραμπ, όπου οι διμερείς σχέσεις παρέμειναν τεταμένες παρά τις προσωπικές συναντήσεις, ενισχύει αυτή την πεποίθηση. Η Μόσχα φαίνεται να ποντάρει στο γεγονός ότι ο Τραμπ, με την εστίασή του σε εσωτερικά ζητήματα και την πολιτική του “America First”, δεν θα δώσει προτεραιότητα σε μια σκληρή αντιπαράθεση με τη Ρωσία.
Οι Επιπτώσεις στην Παγκόσμια Σκηνή
Η στάση του Πούτιν έχει ευρύτερες συνέπειες για τη διεθνή τάξη. Η επιμονή του να προωθεί τα συμφέροντα της Ρωσίας χωρίς σημαντικές παραχωρήσεις ενισχύει την εικόνα του ως αμετακίνητου παίκτη στην παγκόσμια σκακιέρα. Αυτό, ωστόσο, εντείνει τις εντάσεις με τη Δύση, ιδιαίτερα με τους Ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ, οι οποίοι παραμένουν επιφυλακτικοί απέναντι στις προθέσεις της Ρωσίας.
Στην Ουκρανία, η συνέχιση της στρατιωτικής πίεσης από τη Ρωσία αποτελεί τεστ για τη δέσμευση του Τραμπ να υποστηρίξει τους συμμάχους του ΝΑΤΟ. Εάν ο Τραμπ επιλέξει μια πιο απομονωτική πολιτική, όπως υπονοεί η ρητορική του, ο Πούτιν ενδέχεται να βρει ακόμα μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών. Από την άλλη πλευρά, η Μέση Ανατολή παραμένει ένα πεδίο όπου οι δύο ηγέτες μπορεί να βρουν σημεία συνεργασίας, αν και οι διαφορετικοί στόχοι τους – η Ρωσία υποστηρίζει το Ιράν και τη Συρία, ενώ οι ΗΠΑ παραμένουν προσηλωμένες στο Ισραήλ – περιπλέκουν το τοπίο.
Συμπέρασμα
Ο Βλαντίμιρ Πούτιν φαίνεται να αντιμετωπίζει την επιστροφή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ ως ευκαιρία, αλλά όχι ως λόγο για υποχωρήσεις. Με μια στρατηγική που συνδυάζει την αδιαλλαξία με την τακτική εκμετάλλευση των αδυναμιών των αντιπάλων του, ο Ρώσος ηγέτης συνεχίζει να προωθεί τους στόχους του, αφήνοντας ελάχιστο περιθώριο για συμβιβασμούς. Καθώς η διεθνής κοινότητα παρακολουθεί τις εξελίξεις, η σχέση Πούτιν-Τραμπ αναμένεται να παραμείνει ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής το 2025.