Στην Ελβετία, εκεί όπου ο πλούτος αγαπά τη σιωπή και τα χαρτιά αλλάζουν χέρια με μια υπογραφή σε ιδιωτικά γραφεία, ένας ογδοντάρης κληρονόμος ξύπνησε αργά για να ανακαλύψει ότι ολόκληρη η περιουσία του είχε εξατμιστεί. Ο Νικολά Πουές, πέμπτης γενιάς κληρονόμος της Hermès, υποστήριξε πως τα περίπου έξι εκατομμύρια μετοχές που κληρονόμησε—ένα πακέτο αξίας 12–16 δισ. ευρώ—είχαν φύγει από τα χέρια του «χωρίς να το καταλάβει». Για χρόνια κανείς δεν μπορούσε να δώσει μια καθαρή απάντηση στο «πού πήγαν τα λεφτά». Μέχρι που μια λεπτομέρεια, σχεδόν ασήμαντη, άνοιξε ρωγμή στο πέπλο της μυστικότητας: οι υποψίες μιας… συζύγου ενός χειροτέχνη που δούλευε στο σπίτι του. Αυτό το φαινομενικά μικρό επεισόδιο πυροδότησε το πιο παράξενο θρίλερ στον κόσμο της πολυτέλειας. (The Wall Street Journal)
Το χρονικό μιας εξαφάνισης
Ο Πουές, ερημίτης της Γκστάαντ και μακρινός από τις επιδείξεις του παρισινού οίκου, εμπιστεύθηκε για 24 χρόνια τη διαχείριση του πλούτου του στον Ελβετό διαχειριστή περιουσίας Ερίκ Φρεϊμόν. Οι μετοχές της Hermès ήταν σε μορφή «στον κομιστή»—τίτλοι που μπορούν να μεταβιβαστούν χωρίς ίχνη, αν δεν υπάρχει αυστηρό αρχείο φύλαξης. Κάπου ανάμεσα σε εσωτερικές διαμάχες της οικογένειας, φορολογικές μετεγκαταστάσεις και φιλανθρωπικές εξάρσεις, ο κληρονόμος ισχυρίζεται ότι οι μετοχές «έκαναν φτερά». Το 2024, η ελβετική δικαιοσύνη απέρριψε τις αγωγές του, σημειώνοντας σκωπτικά ότι η «γιγαντιαία απάτη» που περιέγραφε θα ήταν «αόρατη για τους κοινούς θνητούς», όμως δεν αποδείχθηκε—μια φράση που έμεινε σαν ειρωνική υποσημείωση στην υπόθεση.
Παρά την ήττα στα ελβετικά δικαστήρια, το μυστήριο φούντωσε. Τον Φεβρουάριο 2025, μεγάλα γαλλικά μέσα περιέγραφαν με λεπτομέρειες το γαϊτανάκι γύρω από τον Πουές: τη ρήξη με τον παλιό φίλο και διαχειριστή, τις αμφιλεγόμενες δωρεές σε ένα ζευγάρι πρώην εργαζομένων (κήπος, οικιακή βοήθεια), ακόμη και την απόπειρα υιοθεσίας του κηπουρού—ένα νομικό τέχνασμα που δεν προχώρησε. Πάνω απ’ όλα όμως, έμενε αναπάντητο το βασικό ερώτημα: πού βρίσκονται οι μετοχές; Η φύση των τίτλων «στον κομιστή» έκανε τον εντοπισμό τους σχεδόν αδύνατο. (Le Monde.fr)
Ο θάνατος-σοκ και η «συμφωνία των Καταριανών»
Στις 23 Ιουλίου 2025, ο Φρεϊμόν βρέθηκε νεκρός κοντά στις σιδηροδρομικές γραμμές έξω από το σαλέ του. Ο αιφνίδιος θάνατος—με τις τοπικές αρχές να μιλούν για αυτοχειρία—πάγωσε την καρδιά της υπόθεσης αλλά δεν την έκλεισε. Λίγες ημέρες αργότερα, ο εκτελεστικός πρόεδρος της Hermès, Αξέλ Ντιμά, αποκάλυπτε σε τηλεδιάσκεψη κερδών ότι ο Πουές «πιθανότατα δεν κατέχει πλέον» τις μετοχές—και ότι ξεκινούν νομικές κινήσεις, θεωρώντας το πακέτο «μη ανακτήσιμο». (The Wall Street Journal)
Την ίδια περίοδο αναδύθηκε και ένα παρασκηνιακό επεισόδιο-κλειδί: σύμφωνα με νομικά έγγραφα και εξειδικευμένα ρεπορτάζ, είχε επιχειρηθεί μια τιτάνια συναλλαγή πώλησης του πακέτου—ύψους περίπου 14 δισ. ευρώ—με αντίδικο επενδυτική οντότητα που συνδέθηκε δημοσίως με καταριανά συμφέροντα. Η «συμφωνία» κατέρρευσε όταν ο Πουές φέρεται να δήλωσε ότι δεν έχει πλέον πρόσβαση στις μετοχές που θεωρούσε δικές του. Οι δικαστικές διαμάχες για το «συμφωνηθέν αλλά αδύνατο να παραδοθεί» πακέτο άνοιξαν και στις ΗΠΑ.
«Οικιακές» λεπτομέρειες και μεγάλοι κύκλοι
Το φθινόπωρο του 2025, νέες αποκαλύψεις ήρθαν να δέσουν τα νήματα: η Wall Street Journal παρουσίασε πώς η σύζυγος ενός χειροτέχνη που εργαζόταν στο σπίτι του κληρονόμου παρατήρησε ανωμαλίες και μετέφερε υποψίες που κούμπωσαν με ευρήματα ανακριτών. Στις καταθέσεις του ενώπιον Γάλλων ανακριτών, ο Πουές απέδωσε στον Φρεϊμόν ρόλο «γκουρού» που χειραγωγούσε το περιβάλλον του. Η δημοσιογραφική έρευνα φωτίζει επίσης επαφές και ισχυρισμούς για συναλλαγές της περασμένης δεκαετίας, όταν ο Μπερνάρ Αρνό (LVMH) «πολιορκούσε» τη Hermès—μια εποχή που ήδη έγραψε ιστορία στον ευρωπαϊκό καπιταλισμό. (The Wall Street Journal)
Το αποτέλεσμα; Ένας κληρονόμος που νόμιζε πως κρατά το μεγαλύτερο ατομικό μερίδιο στη Hermès βρέθηκε—κατά τα λεγόμενα της ίδιας της εταιρείας—χωρίς μετοχές. Κι ένας διαχειριστής περιουσίας που μέχρι την ύστατη στιγμή διέψευδε τις κατηγορίες, έφυγε από τη ζωή πριν μιλήσει σε δικαστήριο. Η γαλλική έρευνα, παρ’ όλα αυτά, δεν έκλεισε με τον θάνατο του βασικού υπόπτου.
Τα νομικά μπες-βγες και οι γκρίζες ζώνες
Στην Ελβετία, η υπόθεση κατέρρευσε με τυπική ψυχρότητα: ο ενάγων είχε εξουσιοδοτήσει οικειοθελώς τον διαχειριστή, μπορούσε να ανακαλέσει το mandate, δεν απέδειξε δόλο. Το σκεπτικό—σχεδόν κυνικό—υπενθύμισε ότι η εμπιστοσύνη δεν είναι απόδειξη εξαπάτησης. Από την άλλη, στη Γαλλία οι δικαστικές αρχές συνέχισαν να σκαλίζουν το πώς και πότε μετακινήθηκαν οι τίτλοι, πόσο «στα χαρτιά» υπήρξαν ενδιάμεσες πράξεις και αν κάποιοι τρίτοι ενδεχομένως ωφελήθηκαν.
Στο περιθώριο, νομικές κινήσεις στις ΗΠΑ έφεραν στην επιφάνεια συμφωνίες-πλαίσια και απαιτήσεις για παράδοση μετοχών που—αν ισχύουν οι ισχυρισμοί της Hermès—δεν υφίστανται πλέον στο χαρτοφυλάκιο του κληρονόμου. Έτσι, η αντιδικία μετατρέπεται από εμπορικό σε υπαρξιακό ερώτημα: μπορείς να πουλήσεις κάτι που ίσως δεν έχεις; (Bloomberg)
Η βαριά σκιά της «πολυτέλειας ως περιουσιακό στοιχείο»
Η ιστορία του Πουές αγγίζει μια μεγαλύτερη αλήθεια: στη σύγχρονη πολυτέλεια, οι μάρκες είναι χρηματοοικονομικά όπλα. Οι μετοχές τους, ιδίως όταν κουβαλούν οικογενειακή ιστορία και σπανιότητα, είναι κάτι περισσότερο από επενδύσεις—είναι διαβατήρια ισχύος. Γι’ αυτό και οι δίκες για τα «δεμένα» Birkin στις ΗΠΑ—even if dismissed—και οι παγκόσμιες μάχες με τους «superfakes» δεν είναι απλά παράπλευρες ιστορίες της μόδας: είναι το πλαίσιο μιας αγοράς όπου η αξία μετριέται σε πρόσβαση, αφήγημα και έλεγχο της σπανιότητας.
Τι ξέρουμε σήμερα
- Ο Ερίκ Φρεϊμόν πέθανε στις 23 Ιουλίου 2025, ενόσω αντιμετώπιζε σωρεία νομικών πιέσεων.
- Ο Αξέλ Ντιμά δήλωσε στις 30 Ιουλίου 2025 ότι ο Πουές πιθανότατα δεν κατέχει πλέον το πακέτο μετοχών και ότι ξεκίνησαν νομικές ενέργειες θεωρώντας το «μη ανακτήσιμο».
- Γαλλική έρευνα για την τύχη των μετοχών συνεχίζεται παρά τον θάνατο του βασικού υπόπτου.
- Τα ελβετικά δικαστήρια έχουν απορρίψει τις κατηγορίες απάτης του Πουές, κρίνοντας ότι δεν αποδείχθηκαν.
- Νέο ρεπορτάζ του WSJ (18 Οκτωβρίου 2025) πρόσθεσε κρίσιμες λεπτομέρειες για το πώς «οικιακές» παρατηρήσεις οδήγησαν τους ανακριτές σε νέα μονοπάτια.
Το τέλος δεν έχει γραφτεί
Αυτή δεν είναι απλώς η ιστορία ενός δισεκατομμυριούχου που «έχασε» τις μετοχές του. Είναι ένας καθρέφτης του πώς λειτουργεί ο πλούτος όταν κουκουλώνεται με δομές εμπιστοσύνης, τίτλους «στον κομιστή» και διαμεσολαβητές που κρατούν τα κλειδιά. Αν η Hermès έχει δίκιο, ο Πουές δεν έχει πια μετοχές. Αν ο ίδιος έχει δίκιο, τότε έγινε η πιο αθόρυβη, πιο εκλεπτυσμένη «κλοπή» στην ιστορία της ευρωπαϊκής πολυτέλειας—μια απάτη χωρίς δαχτυλικά αποτυπώματα.
Και κάπου ανάμεσα, μια σύζυγος τεχνίτη που πρόσεξε κάτι που οι «μεγάλοι» δεν είδαν. Μερικές φορές, η αλήθεια δεν βρίσκεται στα χρηματοκιβώτια αλλά στα μικρά παράθυρα της καθημερινότητας. Το ερώτημα παραμένει: θα βρεθεί ποτέ το νήμα που ενώνει τα «χαμένα» χαρτιά με τους πραγματικούς κατόχους; Ή θα μείνει ως μνημείο στο πώς ο πλούτος χάνεται όταν οι υπογραφές γίνονται πιο βαριές από τους ανθρώπους που τις βάζουν;