Το κατά πόσο αυτή η μείωση είναι προσωρινή ή μόνιμη μένει να το δούμε. Αυτό που είναι απόλυτα ξεκάθαρο, ωστόσο, είναι πως έχοντας αποφασίσει να μην παρέμβει για να σταματήσει τη χειρότερη ανθρωπιστική καταστροφή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δεν είχε ούτε τη μόχλευση ούτε το κύρος για να είναι μέρος της λύσης. Η συμφωνία που προέκυψε θα μπορούσε να καταδικάσει τις δυνάμεις μεσολάβησης των ΗΠΑ που μάχονται στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας.
Ακόμη κι αν αυτή η κατάπαυση πυρός αποδειχθεί μικρής διάρκειας όπως οι προηγούμενες – κάτι που φαίνεται ολοένα πιο πιθανό – το περίγραμμά της μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν βάση για μελλοντικές συμφωνίες. Υπό τη συμφωνία αυτή, οι τρεις διαπραγματευόμενες δυνάμεις θα αναλάβουν «σφαίρες επιρροής» στο ουσιαστικά διχασμένο κράτος. Ο σύρος δικτάτορας Μπασάρ αλ Ασάντ θα έχει υπό έλεγχο τα πιο πολυπληθή σημεία της χώρας για αρκετά χρόνια, μετά από τα οποία θα αντικατασταθεί από άλλο μέλος της θρησκευτικής μειονότητας των Αλαουϊτών. Κάποιου είδους κοινή προσπάθεια θα πραγματοποιηθεί για να αντιμετωπιστεί το Ισλαμικό Κράτος, οι δυνάμεις μεσολάβησης της Αλ Κάιντα και άλλες τρομοκρατικές ομάδες. Η Ρωσία θα σταματήσει την άμεση στρατιωτική εμπλοκή. Η Σουνίτες Άραβες, οι οποίοι αποτελούν την πλειοψηφία των επαναστατών, θα λάβουν περισσότερη αυτονομία. Και οι Κούρδοι της Συρίας, οι οποίοι υπήρξαν οι πιο αποτελεσματικές δυνάμεις με τη στήριξη των ΗΠΑ, θα μείνουν χωρίς τίποτα.
Στρατηγικά, τα κέρδη των διαφόρων μερών στο διαπραγματευτικό τραπέζι είναι ακόμη μεγαλύτερη. Η Ρωσία θα έχει μεγαλύτερη επιρροή στη Μέση Ανατολή από ποτέ μετά τη Σοβιετική εποχή. Το Ιράν θα έχει δια ξηράς πρόσβαση στη Βηρυτό, αυξάνοντας την επιρροή του στο Ιράκ και επιτρέποντάς του να μεταφέρει όπλα και άλλες προμήθειες στην τρομοκρατική ομάδα του Λιβάνου Χεζμπολάχ. Οι Τούρκοι θα λάβουν σταθερότητα στα νότια σύνορά τους, ενώ θα εξασφαλίσουν πως οι Κούρδοι της Συρίας δε θα αποκτήσουν πάτημα σε ανεξάρτητο κράτος. Και ο Ασάντ θα κερδίσει κάποια χρόνια ακόμη, αν όχι περισσότερα, στην εξουσία.
Εκτός από τους Κούρδους, οι πιο ευάλωτοι υπό αυτήν τη συμφωνία είναι οι Σουνίτες Ιρακινοί, οι οποίοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν μεγαλύτερη ιρανική επιρροή στο ευάλωτο κράτος τους, το Ισραήλ, το οποίο θα βρεθεί αντιμέτωπο με μια ολοένα πιο ισχυρή Χεζμπολάχ, και τα κράτη του Αραβικού Κόλπου, τα οποία φοβούνται τη μείωση της επιρροής τους στην περιοχή – ιδιαίτερα μετά την πυρηνική συμφωνία των ΗΠΑ με το Ιράν.
Και μετά είναι οι ΗΠΑ. Έχοντας αποτύχει να δημιουργήσει μια ασφαλή ζώνη στη βορειοανατολική Συρία προτού παρέμβει η Ρωσία, η κυβέρνηση Ομπάμα ουσιαστικά παραιτήθηκε από οποιονδήποτε εποικοδομητικό ρόλο. Θα είναι στο χέρι της κυβέρνησης του νέου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ να αναπτύξει ένα ρεαλιστικό σχέδιο για να πείσει Ρώσους και Σύρους να συνεργαστούν στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους και άλλων τρομοκρατικών ομάδων, τη δημιουργία ασφαλούς ζώνης στη βορειοανατολική Συρία μετά την αποχώρηση της Ρωσίας, και την αποθάρρυνση της Τουρκίας από τη διεξαγωγή ένοπλων επιχειρήσεων κατά των Κούρδων.
Αυτά τα βήματα θα επέτρεπαν στις ΗΠΑ να διασώσουν κάτι από την αποτυχία τους. δυστυχώς, είναι πολύ αργά να γίνει οτιδήποτε για το μισό εκατομμύριο νεκρών της Συρίας, την αποσταθεροποίηση της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, ή τη ζημιά που έχει υποστεί το κύρος και η επιρροή των ΗΠΑ.