Οι μετανάστες εργαζόμενοι στην Ολλανδία ζουν πέρα από τα σύνορα στη Γερμανία, συχνά σε επιδεινούμενες συνθήκες, ανέφεραν το ολλανδικό μέσο ενημέρωσης NRC.
Τα γραφεία ευρέσεως εργασίας στην Ολλανδία, κατά μήκος της παραμεθόριας περιοχής της Γερμανίας, αγοράζουν σπίτια στη Γερμανία και τα νοικιάζουν σε μετανάστες εργάτες, λόγω της έλλειψης προσιτής στέγασης στην Ολλανδία. Τα σπίτια βρίσκονται συχνά σε άθλια κατάσταση.
«Τα γραφεία ευρέσεως εργασίας αγοράζουν σπίτια, συχνά από ιδιώτες, και στη συνέχεια τοποθετούν μερικές φορές 11 έως 15 μετανάστες εργαζόμενους εκεί. Πληρώνουν εδώ περίπου το ίδιο ενοίκιο με την Ολλανδία, ενώ το κόστος στέγασης είναι χαμηλότερο. Έτσι, αυτό πραγματικά αποδίδει», δήλωσε στο NRC ο δήμαρχος Peter Hinze του Emmerich.
Το Emmerich είναι μια πόλη με περίπου 30.000 κατοίκους, εκ των οποίων ο ένας στους δέκα είναι Ρουμάνος ή Πολωνός. Ο Hinze δήλωσε ότι ο αριθμός των εργατών μεταναστών που ζουν στην πόλη έχει αυξηθεί δραστικά τα τελευταία δύο χρόνια και σχεδόν όλοι οι πολίτες της Ανατολικής Ευρώπης ταξιδεύουν στην Ολλανδία για εργασία.
Ο Hinze πρόσθεσε ότι η κατάσταση αυτών των σπιτιών είναι ανησυχητική. «Ζουν σε σπίτια όπου δεν θέλεις να πεθάνεις», δήλωσε ο Hinze στο NRC. «Τα γραφεία ευρέσεως εργασίας αγοράζουν τα φθηνότερα σπίτια, τα οποία συχνά έχουν ελαττώματα, και δύσκολα τα φτιάχνουν».
Στην περιφέρεια Kreis Borken, μια συνεργασία 17 γερμανικών συνοριακών δήμων και 380.000 πολιτών, το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της περιφέρειας Elisabeth Schwenzow λέει επίσης ότι υπάρχουν προβλήματα. «[Οι μετανάστες εργαζόμενοι] μπορούν να μείνουν κάτω από το ραντάρ εδώ. Ο έλεγχος των ολλανδικών αρχών είναι απλώς πιο δύσκολος εάν οι άνθρωποι ζουν στο εξωτερικό, τα γραφεία ευρέσεως εργασίας μπορούν τότε πιο εύκολα να χρεώνουν υψηλά ενοίκια και να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους με αυτόν τον τρόπο», δήλωσε στο NRC.
«Η Ολλανδία κερδίζει τα χρήματα και εμείς έχουμε τα προβλήματα», δήλωσε ο Hinze.
Σύμφωνα με τους γερμανικούς δήμους, ο μόνος τρόπος για να λυθεί το πρόβλημα είναι να παρέμβει η Ολλανδία και να κάνει κάτι, όπως το να δουλεύουν οι μετανάστες απευθείας με εργοδότες και όχι με γραφεία, καθιστώντας λιγότερο πιθανό για τα γραφεία να τους στεγάσουν σε φτηνά καταλύματα πέρα από τα σύνορα.