Οι πλούσιες ανεπτυγμένες χώρες της G7 οφείλουν στις χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος περίπου 13,3 τρισ. δολάρια σε αναπτυξιακή βοήθεια και υποστήριξη στον αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής, αποκαλύπτει νέα ανάλυση της μη κυβερνητικής οργάνωσης Oxfam ενόψει της Συνόδου Κορυφής της G7 στη Χιροσίμα της Ιαπωνίας.
Παρά την αποτυχία να αποπληρώσουν αυτά που οφείλουν, οι χώρες της G7 και οι πλούσιοι τραπεζίτες τους απαιτούν από τις χώρες του Παγκόσμιου Νότου αποπληρωμές τοκοχρεολυσίων 232 εκατ. δολαρίων την ημέρα έως το 2028, τονίζει η ΜΚΟ σε ανακοίνωση που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα.
Αυτά τα χρήματα θα μπορούσαν να δαπανηθούν για την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση, την ισότητα των φύλων και την κοινωνική προστασία για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, σημειώνει.
«Τα πλούσια κράτη της G7 αρέσκονται να αυτοπροβάλλονται ως σωτήρες, αλλά αυτό που κάνουν είναι να εφαρμόζουν δύο μέτρα και δύο σταθμά — τηρούν ένα σύνολο κανόνων και οι πρώην αποικίες τους εξαναγκάζονται να τηρούν άλλο», τόνισε ο προσωρινός εκτελεστικός διευθυντής της Oxfam, ο Αμίταμπ Μπεχάρ.
«Είναι ο πλούσιος κόσμος αυτός που χρωστάει στον παγκόσμιο Νότο. Τη βοήθεια που υποσχέθηκε πριν από δεκαετίες, αλλά ουδέποτε έδωσε. Τα τεράστια κόστη λόγω της κλιματικής αλλαγής, που προκαλεί η αλόγιστη καύση ορυκτών καυσίμων που κάνει. Τον τεράστιο πλούτο που απέκτησε, οικοδομώντας τον στην αποικιοκρατία και στη δουλεία».
Η Oxfam θύμισε πως η σύνοδος διεξάγεται την ώρα που οι μισθοί των εργαζομένων περικόπτονται, οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται αλματωδώς και η πείνα στον κόσμο εξαπλώνεται.
Για πρώτη φορά σε 25 χρόνια, ο ακραίος πλούτος και η ακραία φτώχεια αυξάνονται ταυτόχρονα, υπογράμμισε.
Οι χώρες της G7 αθέτησαν τη δέσμευσή τους να δίνουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια τον χρόνο για να βοηθήσουν φτωχότερες χώρες να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, καταγγέλλει η ΜΚΟ που υπολογίζει ότι οι εκπομπές αερίων όπως το διοξείδιο του άνθρακα που κάνουν έχουν προκαλέσει ζημίες 8,7 τρισεκατομμυρίων δολαρίων σε χώρες με μεσαία και χαμηλά εισοδήματα.
Το 1970, οι πλούσιες χώρες είχαν υποσχεθεί να προσφέρουν το 0,7% του ΑΕΠ τους σε ετήσια βάση ως αναπτυξιακή βοήθεια. Όμως δεν έδωσαν 4,49 τρισεκ. δολάρια, δηλαδή το μισό και πλέον από το ποσό που υποσχέθηκαν.
«Τα χρήματα αυτά μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά», σύμφωνα με τον κ. Μπεχάρ.
Θα κάλυπταν τα κόστη προκειμένου τα παιδιά να πηγαίνουν σχολείο, να οικοδομηθούν νοσοκομεία, να υπάρχουν διαθέσιμα φάρμακα που θα έσωζαν ζωές, να αποκτηθεί πρόσβαση σε πόσιμο νερό, να οικοδομηθούν καλύτερες υποδομές, να βελτιωθεί η γεωργία και η ασφάλεια τροφίμων κ.ο.κ., απαρίθμησε.
«Η G7 πρέπει να πληρώσει τα χρέη της», συμπλήρωσε ο κ. Μπεχάρ. «Δεν πρόκειται ούτε για καλή θέληση, ούτε για φιλανθρωπία — είναι ηθική υποχρέωσή της».
Η Oxfam καλεί τις κυβερνήσεις της G7 να:
- Σβήσουν τα χρέη των χωρών χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος που το χρειάζονται.
- Επαναφέρουν το στόχο της βοήθειας 0,7% του ΑΕΕ, εξοφλήσουν τις καθυστερούμενες ενισχύσεις και εκπληρώσουν τη δέσμευσή τους να παρέχουν 100 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως για να βοηθήσουν τις φτωχότερες χώρες να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή.
- Επιβάλλουν νέους φόρους σε πλούσιους ιδιώτες και εταιρείες.
- Επιταχύνουν την ανακατανομή τουλάχιστον 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων της υφιστάμενης έκδοσης Ειδικών Δικαιωμάτων Ανάληψης(SDR) σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος. Δεσμευτούν για τουλάχιστον δύο νέες εκδόσεις 650 δισεκατομμυρίων δολαρίων έως το 2030.