Οι αναθεωρήσεις προς τα κάτω είναι μέτριες. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι οι κίνδυνοι για πιο σημαντικές διορθώσεις προς τα κάτω αυξάνονται. Ενώ οι χρηματοπιστωτικές αγορές στις προηγμένες οικονομίες φαίνεται να αποσυνδέονται από τις εμπορικές εντάσεις για μεγάλο μέρος του 2018, τα δύο έχουν γίνει συνυφασμένα πιο πρόσφατα, σφίγγοντας τις οικονομικές συνθήκες και αυξάνοντας τους κινδύνους για την παγκόσμια ανάπτυξη.
Αναθεωρήσαμε κάπως τις προβλέψεις μας για τις προηγμένες οικονομίες, κυρίως λόγω των αναθεωρήσεων προς τα κάτω για τη ζώνη του ευρώ. Εντός της ζώνης του ευρώ, οι σημαντικές αναθεωρήσεις αφορούν τη Γερμανία, όπου οι δυσκολίες παραγωγής στον τομέα των αυτοκινήτων και η μείωση της εξωτερικής ζήτησης θα επιβαρύνουν την ανάπτυξη το 2019, ενώ στην Ιταλία οι κυρίαρχοι και οικονομικοί κίνδυνοι -και οι σχέσεις μεταξύ τους- προσδίδουν δυναμική στην ανάπτυξη.
Η επέκταση των ΗΠΑ συνεχίζεται, αλλά η πρόβλεψη παραμένει για επιβράδυνση με την εκτόνωση των δημοσιονομικών κινήτρων. Σε όλες τις προηγμένες οικονομίες, προβλέπουμε ότι η ανάπτυξη θα επιβραδυνθεί από 2,3% το 2018 σε 2% το 2019 και 1,7% το 2020. Ενώ ο πυρήνας του πληθωρισμού πλησιάζει τον στόχο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου η ανάπτυξη είναι πάνω από την τάση, παραμένει σημαντικά κάτω από τον στόχο της ζώνης του ευρώ και της Ιαπωνίας.
Η οικονομική δραστηριότητα στις αναδυόμενες και αναπτυσσόμενες οικονομίες αναμένεται επίσης να υποχωρήσει στο 4,5% το 2019, με ανάκαμψη στο 4,9% το 2020. Η πρόβλεψη για το 2019 μειώθηκε (0,2 ποσοστιαίες μονάδες) από τον Οκτώβριο κυρίως λόγω της μεγάλης προβλεπόμενης συρρίκνωσης Τουρκία, εν μέσω της σύσφιξης των πολιτικών και της προσαρμογής σε πιο περιοριστικές συνθήκες εξωτερικής χρηματοδότησης. Υπάρχει επίσης σημαντική υποβάθμιση στην ανάπτυξη στο Μεξικό το 2019-20, γεγονός που αντανακλά τις χαμηλότερες ιδιωτικές επενδύσεις. Η αναμενόμενη ανάκαμψη το 2020 οφείλεται στην αναμενόμενη ανάκαμψη στην Αργεντινή και την Τουρκία.
Οι προοπτικές για τις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες οικονομίες αντικατοπτρίζουν τις συνεχιζόμενες αδυναμίες των κεφαλαιακών ροών λόγω των υψηλότερων επιτοκίων των πολιτικών των ΗΠΑ και των υποτιμήσεων των συναλλαγματικών ισοτιμιών, παρόλο που έχουν γίνει λιγότερο ακραίες. Σε όλες τις αναδυόμενες οικονομίες, ορισμένες από τις αυξήσεις στον πληθωρισμό αντιστράφηκαν προς το τέλος του 2018.
Συνολικά, οι κυκλικές δυνάμεις που προωθούν την ευρεία παγκόσμια ανάπτυξη από το δεύτερο εξάμηνο του 2017 ενδέχεται να εξασθενίζουν κάπως ταχύτερα από ό, τι αναμενόταν τον Οκτώβριο. Το εμπόριο και οι επενδύσεις έχουν επιβραδυνθεί, η βιομηχανική παραγωγή εκτός των ΗΠΑ έχει επιβραδυνθεί και οι δείκτες έχουν εξασθενήσει, σημειώνοντας ομαλό ρυθμό. Παρόλο που αυτό δεν σημαίνει ότι κοιτάζουμε μια μεγάλη πτώση – είναι σημαντικό να κάνουμε απολογισμό των πολλών αυξανόμενων κινδύνων.
Η κλιμάκωση των εμπορικών εντάσεων και η επιδείνωση των χρηματοοικονομικών συνθηκών αποτελούν βασικές πηγές κινδύνου για τις προοπτικές. Η υψηλότερη αβεβαιότητα όσον αφορά το εμπόριο θα περιορίσει περαιτέρω τις επενδύσεις και θα διαταράξει τις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού. Οι σοβαρότερες αυστηρότερες οικονομικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα δαπανηρές, λόγω των υψηλών επιπέδων ιδιωτικού και δημόσιου χρέους στις χώρες.
Η επιβράδυνση της ανάπτυξης της Κίνας θα μπορούσε να είναι ταχύτερη από το αναμενόμενο, ιδίως αν συνεχιστούν οι εμπορικές εντάσεις και αυτό μπορεί να προκαλέσει απότομες πωλήσεις στις αγορές χρηματοπιστωτικών μέσων και εμπορευμάτων όπως συνέβη το 2015-16. Στην Ευρώπη συνεχίζει η αναταραχή του Brexit και οι δαπανηρές αλλεπάλληλες συνέπειες μεταξύ κυριαρχικών και οικονομικών κινδύνων στην Ιταλία εξακολουθούν να αποτελούν απειλή.
Πολιτικές προτεραιότητες
Με δεδομένο αυτό το πλαίσιο, οι υπεύθυνοι για τη χάραξη πολιτικής πρέπει να ενεργήσουν τώρα για να αντιστρέψουν τις προκλήσεις στην ανάπτυξη και να προετοιμαστούν για την επόμενη κάμψη.
Η βασική πολιτική προτεραιότητα είναι να επιλύουν οι χώρες από κοινού και γρήγορα τις εμπορικές τους διαφωνίες και την επακόλουθη πολιτική αβεβαιότητα, αντί να αυξάνουν περαιτέρω τα επιβλαβή εμπόδια και να αποσταθεροποιούν μια ήδη επιβραδυνόμενη παγκόσμια οικονομία. Η έκκληση της ομάδας των είκοσι ηγετών για τη μεταρρύθμιση του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου στο Μπουένος Άιρες πρέπει να ολοκληρωθεί. Όπου ο δημοσιονομικός χώρος είναι χαμηλός, η δημοσιονομική πολιτική πρέπει να προσαρμόζεται με τρόπο φιλικό προς την ανάπτυξη, ώστε να διασφαλίζεται ότι το δημόσιο χρέος βρίσκεται σε βιώσιμη πορεία, προστατεύοντας παράλληλα τους πιο ευάλωτους.
Η νομισματική πολιτική στις προηγμένες οικονομίες πρέπει να συνεχίσει να εξομαλύνεται προσεκτικά. Οι μεγάλες κεντρικές τράπεζες έχουν επίγνωση της επιβράδυνσης της δυναμικής – και αναμένουμε ότι θα διορθώσουν τα επόμενα βήματα τους σύμφωνα με αυτές τις εξελίξεις. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται εργαλεία μακροπροληπτικής εποπτείας όπου δημιουργούνται χρηματοοικονομικές αδυναμίες. Σε όλες τις οικονομίες, τα μέτρα για την τόνωση της δυνητικής ανάπτυξης και την ενίσχυση της συμμετοχής είναι επιτακτικά.
Τέλος, δεδομένου ότι ο χώρος πολιτικής για τις χώρες είναι πιο περιορισμένος από ό, τι το 2008, η πολυμερής συνεργασία θα είναι ακόμη πιο σημαντική σε περίπτωση μείζονος μείωσης της παγκόσμιας ανάπτυξης και είναι σημαντικό τα πολυμερή θεσμικά όργανα, όπως το ΔΝΤ, να διαθέτουν επαρκείς πόρους για να αντιμετωπίσουν αυξανόμενους κινδύνους.