Το πιο περίεργο είναι το γεγονός ότι κανείς δε θα επωφεληθεί από αυτό, ή τουλάχιστον κανείς που ενδιαφέρεται για την ειρήνη – ούτε καν ο ίδιος ο κ. Τραμπ.
Ένωσε σχεδόν όλους εναντίον του, συμπεριλαμβανομένων των εγγύτερων συμμάχων του στην περιοχή, προκάλεσε αγανάκτηση μεταξύ των Μουσουλμάνων, παρείχε κίνητρα στους εξτρεμιστές και, για πρώτη φορά, μείωσε την Αμερική στα μάτια του κόσμου. Ούτε και εξυπηρέτησε καλά τα συμφέροντα του Ισραήλ – αν και κάποιοι Ισραηλινοί μπορεί να διαφωνούν.
Η Ιερουσαλήμ βρισκόταν στο επίκεντρο των ειρηνευτικών προσπαθειών στη Μέση Ανατολή από τότε που χωρίστηκε το 1947 όταν οι ευαισθησίες γύρω από το καθεστώς της πόλης (και η σημασία της ως ιερός τόπος για τους Εβραίους, τους Μουσουλμάνους και τους Χριστιανούς) οδήγησαν τον ΟΗΕ να την αντιμετωπίσει αρχικά ως ξεχωριστή από το εβραϊκό κράτος. Παρόλο που το Ισραήλ ανέκαθεν διεκδίκησε την Ιερά πόλη ως πρωτεύουσά του, καμία χώρα δεν το αναγνώρισε μέχρι τώρα.
Αυτό είναι για καλό λόγο – ο ίδιος λόγος που άλλοι πρόεδροι των ΗΠΑ αρνήθηκαν να τιμήσουν την πράξη του Κογκρέσου του 1995, αναγνωρίζοντας σκληρά γεγονότα επιτόπου και επιδιώκοντας να μετακινήσουν την αμερικανική πρεσβεία. Η αναγνώριση των αξιώσεων του Ισραήλ στην πόλη δε σημαίνει μόνο την παρεμπόδιση της παλαιστινιακής ελπίδας να διεκδικήσει τη δική της πρωτεύουσα στην κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ και την κατάρρευση μιας ειρηνευτικής συμφωνίας στο Όσλο το 1993, η οποία έκρινε ότι το τελικό καθεστώς της πόλης θα διευθετηθεί με διαπραγματεύσεις. Σημαίνει επίσης την ένωση των μουσουλμάνων ενάντια στο Ισραήλ σε μια εποχή που το αντισημιτικό συναίσθημα είναι σχετικά συγκρατημένο.
Ο κ. Τραμπ έχει προειδοποιηθεί γι’ αυτό με αδιαμφισβήτητο τρόπο αυτήν την εβδομάδα. Οι Τούρκοι απειλούν να διακόψουν τις σχέσεις τους με το Ισραήλ. Ο Σαέμπ Ερεκάτ, διαπραγματευτής της ΟΑΠ, δήλωσε ότι εάν οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην κίνηση, θα αποκλείσουν τον εαυτό τους από «οποιοδήποτε ρόλο σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία για την επίτευξη δίκαιης και διαρκούς ειρήνης». Η Χαμάς, η ισλαμική ομάδα που ελέγχει τη λωρίδα της Γάζας, έχει απειλήσει με νέα ιντιφάντα. Ούτε ο βασιλιάς Αμπντουλάχ της Ιορδανίας, ο οποίος έχει μια ειρηνευτική συνθήκη με το Ισραήλ, δεν μπορεί να το αγνοήσει. Προειδοποίησε ότι η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως ισραηλιτικής θα γινόταν όργανο στα χέρια τρομοκρατών και θα τους επέτρεπε να «εξαπλώσουν τις ιδεολογίες τους».
Επιπλέον, παρ’ όλα τα λόγια του ότι δε θα έπαιρνε θέση σχετικά με το τελικό καθεστώς της πόλης, ο κ. Τραμπ φαίνεται να έχει προεξοφλήσει τα δικά του σχέδια για τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ του Ισραήλ και των Παλαιστινίων, επιλύοντας ένα από τα πιο εκρηκτικά ζητήματα υπέρ του Ισραήλ. Για κάποιον που υπερηφανεύεται ότι είναι ο άψογος διαπραγματευτής συμφωνιών, είναι παράξενο να παραδίδει αυτό το χαρτί πριν αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις.
Είναι περίεργο, διότι περιπλέκει τη ζωή για τη Σαουδική Αραβία, τους επιλεγμένους συνομιλητές του κ. Τραμπ στην περιοχή. Οι Σαουδάραβες, που παίζουν ρόλο στην εξέλιξη των τελευταίων αμερικανικών ειρηνευτικών σχεδίων, είναι επίσης αντίθετοι. Έχουν ελάχιστες επιλογές. Η κυβερνητική οικογένεια Αλ Σαούδ δεν είναι μόνο βασιλείς. Ο βασιλιάς της Σαουδικής Αραβίας είναι ο ηγέτης του Σουνιτικού Ισλάμ και το τέμενος Αλ-Άκσαστην Ιερουσαλήμ θεωρείται ο τρίτος ιερός τόπος στο Ισλάμ, μετά τα τζαμιά της Μέκκας και της Μεδίνας.
Αυτό μπορεί να είναι μόνο χτύπημα για τους Σαουδάραβες, ιδίως τον Πρίγκιπα Μοχάμεντ Μπιν Σαλμάν, ο οποίος ενεργήσει ως διαμεσολαβητής μεταξύ των Παλαιστίνιων και του Τζάρεντ Κούσνερ, γαμπρού του κ. Τραμπ και απεσταλμένου στην περιοχή.
Πάνω απ’ όλα, παίρνοντας μέρος σε ένα θέμα κεντρικό στη σύγκρουση Ισραήλ-Παλαιστίνης, ο κ. Τραμπ ανατίναξε οποιαδήποτε υπολειπόμενη αντίληψη ότι η Ουάσινγκτον μπορεί να ενεργήσει ως έντιμος μεσίτης. Το καθεστώς της Ιερουσαλήμ ήταν πάντα μια χρονική βόμβα. Ο φόβος τώρα είναι ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει ανάψει το φυτίλι.