Όταν οι συνομιλίες για μια μελλοντική σχέση αρχίσουν το επόμενο έτος, το ίδιο φαινόμενο είναι πιθανό να επαναληφθεί.
Θεωρητικά, ένας τομέας στον οποίο θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μια αληθινά αμοιβαία διαπραγμάτευση για αμοιβαίο όφελος είναι οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, στις οποίες το Ηνωμένο Βασίλειο είναι μακράν ο πιο αποτελεσματικός πάροχος στην Ευρώπη. Ο τομέας των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών και των υπηρεσιών προς τις επιχειρήσεις είναι ένα από τα σημαντικότερα μέρη της οικονομίας του Ηνωμένου Βασιλείου και σαφώς δεν είναι στα συμφέροντα των Βρυξελλών να εμποδίσουν στις επιχειρήσεις της ΕΕ την πρόσβαση στο City του Λονδίνου.
Ακόμη και εδώ, το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα έχει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις αν θέλει απρόσκοπτη πρόσβαση στην ενιαία αγορά. Οι Βρυξέλλες θα θέσουν δύσκολες συνθήκες. Την Τετάρτη, η Ευρωπαϊκή Κομισιόν θα δημοσιεύσει προτάσεις για ξένα χρηματοπιστωτικά κέντρα για να υποβληθεί σε αυστηρότερο έλεγχο πριν κερδίσουν «ισοδυναμία» – ένα μέτρο ελευθερίας να λειτουργήσει εντός της οικονομίας της ΕΕ. Ένα λεπτό ζήτημα είναι οι κανόνες που περιορίζουν τα μπόνους των τραπεζιτών.
Οι αλλαγές, αν και θα ισχύουν για όλα τα ξένα χρηματοπιστωτικά κέντρα με ισοδυναμία, συμπεριλαμβανομένου του Χονγκ Κονγκ, της Σιγκαπούρης και των ΗΠΑ, έχουν σαφώς υποβληθεί από το Brexit. Φαίνεται λίγο ύποπτο ότι οι Βρυξέλλες τώρα αποφασίζουν να ενισχύσουν το καθεστώς τους.
Αλλά η εγκατάλειψη της ενιαίας αγοράς της ΕΕ θα φέρει ένα βαρύ τίμημα για το Ηνωμένο Βασίλειο. Εάν η Βρετανία επέλεγε να παραμείνει στην ενιαία αγορά, θα αποκτούσε αυτόματα πολύ πιο πολύτιμα δικαιώματα «διαβατηρίου», επιτρέποντας στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματά της να λειτουργούν σε ολόκληρη την ΕΕ βάσει της εσωτερικής τους ρύθμισης, όπως κάνει η Νορβηγία. Όπως αναφέρει ο Μισέλ Μπαρνιέ, επικεφαλής διαπραγματευτής της ΕΕ, οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά σε οποιαδήποτε σημαντική κλίμακα σε μια εμπορική συμφωνία.
Υπάρχουν δυο πιθανά κίνητρα για τα αιτήματα της ΕΕ, ένα δικαιολογημένο, ένα λιγότερο. Ο υπερασπίσιμος λόγος είναι να αποτραπεί ο κλάδος των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου, ο οποίος δεν έχει αδιάλλακτο ρεκόρ σταθερότητας, να υποβάλει την οικονομία της ΕΕ σε αστάθεια και υπερβολικό κίνδυνο. Το λιγότερο αξιόπιστο κίνητρο είναι η ελάχιστα συγκαλυμμένη επιθυμία της Γαλλίας να κλέψει όσο το δυνατόν περισσότερες από τις επιχειρήσεις υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου.
Τα υπόλοιπα κράτη μέλη της ΕΕ πρέπει να παραμείνουν σθεναρά ενάντια σε οποιεσδήποτε απαιτήσεις από το Παρίσι να χρησιμοποιήσουν διακριτική ρύθμιση για προφανώς μερκαντιλιστικούς σκοπούς. Για ένα τόσο σημαντικό στοιχείο της σύγχρονης οικονομίας, όπως οι χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, είναι προς το συμφέρον της ΕΕ να γίνεται με τον πιο αποδοτικό και παραγωγικό δυνατό τόπο, που συνήθως σημαίνει Λονδίνο.
Με την ευκαιρία αυτή, τα αιτήματα της ΕΕ μπορούν να δικαιολογούνται από λόγους προληπτικής εποπτείας. Οι κανόνες σχετικά με τις πληρωμές επιδομάτων, για παράδειγμα, έχουν σχεδιαστεί όχι για να εισάγουν διακρίσεις εις βάρος του Λονδίνου ή να καταστρέφουν χωρίς νόημα τις αμοιβές των τραπεζιτών, αλλά για να αποθαρρύνουν την υπερβολική ανάληψη κινδύνων.
Τόσο η ΕΕ όσο και το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να προχωρήσουν προσεκτικά κατά τη διαπραγμάτευση των χρηματοπιστωτικών υπηρεσιών. Ίσως περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο βιομηχανικό τομέα, χάρη στον ρόλο που διαδραματίζει για να μπορέσει να λειτουργήσει η υπόλοιπη οικονομία, δεν είναι παιχνίδι με μηδενικό άθροισμα. Οι υπηρεσίες παγκόσμιας κλάσης που παρέχονται από τράπεζες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο δεν μπορούν εύκολα να αναπαραχθούν αλλού. Το Ηνωμένο Βασίλειο πρέπει να θεωρήσει αυτή την πρόταση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ως λογική. Αλλά η διαδικασία των διαπραγματεύσεων θα είναι τεχνικά λεπτή και το διακύβευμα και για τις δύο πλευρές είναι υπερβολικά υψηλό για να επιτρέψουν τη συνεργασία να μετατραπεί σε αντιπαράθεση.