Την πρόσφατη πορεία του πληθωρισμού, τους παράγοντες που τον προκαλούν στην περίπτωση της Ελλάδας, αλλά και τις πολιτικές που έχουν υιοθετηθεί για τον περιορισμό της αύξησής του και την άμβλυνση των επιπτώσεών του στα νοικοκυριά και στις επιχειρήσεις, εξετάζει μελέτη από το Eteron-Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή
Η μελέτη είναι της Σωτηρίας Θεοδωροπούλου, Senior Researcher στο Ινστιτούτο Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUI), και του Χρήστου Πιέρρου, επιστημονικού συνεργάτη στο ΙΝΕ της ΓΣΕΕ και μετα-διδακτορικού ερευνητή στο τμήμα Οικονομικής Επιστήμης του ΕΚΠΑ και έχει τίτλο «Πληθωρισμός και Αντιπληθωριστικές Πολιτικές: Η περίπτωση της Ελλάδας».
Υψηλό κόστος διανομής φυσικού αερίου
Στην Ελλάδα, «η συνιστώσα του εναρμονισμένου δείκτη τιμών καταναλωτή που κατέγραψε τη μεγαλύτερη απόκλιση από τον μέσο όρο της Ευρωζώνης ήταν η κατηγορία “στέγαση, ύδρευση, ηλεκτρισμός, φυσικό αέριο και άλλα καύσιμα”, η οποία διαμορφώθηκε στο 38,1%, πολύ υψηλότερα από τον αντίστοιχο μέσο όρο της Ευρωζώνης που ήταν στο 21,1%», αναφέρεται στη μελέτη.
Η μελέτη αναφέρεται, μεταξύ άλλων, «στο υψηλό κόστος διανομής φυσικού αερίου» στη χώρα μας, «στην υψηλή κερδοφορία των παρόχων φυσικού αερίου» και στη «μείωση του πραγματικού μισθού». Τα ευρήματα δείχνουν, ότι «η κυβερνητική στήριξη των νοικοκυριών ήταν από την μία σημαντική, αλλά ανεπαρκής για τα χαμηλότερα εισοδήματα και περιττή για τα υψηλότερα εισοδήματα».
«Ανεπαρκής στόχευση των ευάλωτων νοικοκυριών»
Σύμφωνα με τους συγγραφείς, προκύπτει ότι «η ανεπαρκής στόχευση των ευάλωτων νοικοκυριών σημαίνει ότι, παρά τα υψηλά επίπεδα δαπανών, οι πολιτικές που ελήφθησαν δεν έχουν αμβλύνει ουσιαστικά τον υφεσιακό αντίκτυπο του πληθωρισμού. Κι αυτό ισχύει ιδίως για τα νοικοκυριά με παρατεταμένη, όσο και υψηλή χρηματοοικονομική ευθραυστότητα από τα δύο προηγούμενα οικονομικά σοκ που βίωσαν από το 2010 και μετά».
Σε μισθολογικό επίπεδο παρατηρείται μια μεγάλη απόκλιση μεταξύ του ονομαστικού και του πραγματικού μέσου μισθού και συνεχιζόμενη διεύρυνση της ψαλίδας, κυρίως λόγω του ότι η συντριπτική πλειονότητα των συλλογικών συμβάσεων έχει συναφθεί σε επίπεδο επιχείρησης, ενώ οι αυξήσεις μισθών είναι περιορισμένες.
Επίσης λόγω του πληθωρισμού, τα φτωχότερα νοικοκυριά θα έπρεπε να αυξήσουν την κατανάλωσή τους στο 171% του διαθέσιμου εισοδήματός τους, προκειμένου να διατηρήσουν το βιοτικό επίπεδο που είχαν το 2021. Μετά τις επιδοτήσεις της κυβέρνησης που φτάνουν στο 1/4 αυτής της επιπλέον κατανάλωσης αυτή η εισοδηματική ομάδα επιβαρύνθηκε από την κατακόρυφη άνοδο των τιμών κατά 13%, ενώ το ποσοστό αποταμίευσης ήταν μηδενικό.
Ολόκληρη η μέλέτη στο: https://eteron.org/wp-content/uploads/2023/03/inflation_paper.pdf