Συμφώνα με καλά πληροφορημένες κυβερνητικές πηγές ο κ.Τσιπρας έχει σχεδόν αποφασίσει να βαδίσει έως το τέλος τον δρόμο που επέλεξε πέρυσι. Έτσι αναμένεται μετά την συνάντηση του με την Κ.Μερκελ να αποδεχτεί νέα μετρά ύψους περίπου 4 δισ. € ώστε να διασφαλιστεί η συμμέτοχη του ΔΝΤ στον προγραμμα,αναγκαια συνθήκη για να έχει το πρόγραμμα την έγκριση της γερμανικής βουλής.
Το πρόσφατο Euro Group αποφάσισε ότι, (α) όλα τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών της Ευρώπης από τα ελληνικά ομόλογα θα δεσμεύονται αυτόματα για την εξόφληση των δόσεων του ΔΝΤ, καθώς επίσης πως (β) η δεύτερη αξιολόγηση από την οποία εξαρτάται η επόμενη δόση των 6,5 δις € του τρίτου μνημονίου δεν πρόκειται να κλείσει εάν δεν συμφωνήσει το ΔΝΤ (το οποίο όμως απαιτεί πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ τουλάχιστον έως το 2021, θεωρώντας πως με τα υφιστάμενα μέτρα το πλεόνασμα δεν θα υπερβεί το 1,1% του ΑΕΠ το 2018 – άρα πως χρειάζονται νέα μέτρα ύψους 2,4% του ΑΕΠ ή 4,3 δις € που ασφαλώς θα προκαλέσουν νέα ύφεση.
Η απόφαση αυτή του κ.Τσιπρα δείχνει σαφώς μια μεγάλη «πολιτική» ωρίμανση του Έλληνα πρωθυπουργού ο οποίος έχει σαφώς αποφασίσει να βαδίσει το δύσκολο αλλά μοναδικό ευρωπαϊκό μονοπάτι .
Που ελπίζει όμως για την πολιτική του επιβίωση ; Σε 2 άξονες ενός νέου σχεδιασμού που εκπονήθηκε πρόσφατα: Στην άσκηση όσο το δυνατόν περισσότερο μιας φιλολαϊκής πολίτικης που αναμένεται να ενισχύσει το φιλολαϊκό αριστερό προφίλ του και στην ένταξη της Ελλάδας στο QE.
Ο πρώτος άξονας εκτυλίσσεται ήδη με τις πρόσφατες πρωτοβουλίες του για την 13η σύνταξη κλπ και στου Μαξίμου αναμένουν να σχηματιστεί η άποψη στην κοινή γνώμη ότι «όλοι έπαιρναν μετρά, τουλάχιστον αυτοί δίνουν και κάτι …»,γεγονός που θα επιτρέψει στον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ να περιορίσει τις απώλειες του στις δημοσκοπήσεις.
Ο δεύτερος άξονας είναι η ανάπτυξη που πιθανώς θα φέρει η ένταξη της χώρας στο QE και η διοχέτευση ρευστότητας στις υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες. Αυτό το κομμάτι του σχεδίου παίρνει από το μυαλό του super Mario και κάνεις δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα πόσες πιθανότητες έχει να στεφθει με επιτυχία.
Ουσιαστικά η Ελλάδα εκβιάζεται να εγκαταλείψει την Ευρωζώνη – έχοντας χάσει επί πλέον όλους όσους θα μπορούσαν να τη στηρίξουν, απαλύνοντας τις επιθέσεις που δέχεται εν πρώτοις από τη γερμανική κυβέρνηση και δευτερευόντως από το ΔΝΤ. Ο πρωθυπουργός τώρα, ευρισκόμενος μπροστά στην επιλογή
(α) είτε της υπογραφής ενός δεύτερου μνημονίου εκ μέρους του, το οποίο όμως αυτή τη φορά δεν θα συνοδεύεται από μία αντίστοιχη χρηματοδότηση όπως όλα τα προηγούμενα – ενώ, εάν δεν πετύχει, θα ανοίξει το δρόμο για το παράλληλο ευρώ, για να πληρώνονται οι δαπάνες του δημοσίου,
(β) είτε του μη κλεισίματος της αξιολόγησης – με συνέπεια να μην εισπραχθεί η δόση των 6,5 δις € και να χαθεί εντελώς η όποια δυνατότητα συμμετοχής στα πακέτα της ΕΚΤ (QE).
Σε κάθε περίπτωση εάν ο κ. Τσιπρας καταφέρει να περάσει και τον τελευταίο αυτόν μεγάλο σκόπελο είναι βέβαιο ότι στην συνεχεία θα εγκαθιδρύσει μια νέα «πολιτική αυτοκρατορία» καθώς θα ανοίξει ο δρόμος για να μπορέσει ξανά με αξιώσεις να ζητήσει την ψήφο του ελληνικού λάου, και μάλιστα πιο σύντομα από ότι ίσως πιστεύουν κάποιοι.
Ι.Α.Φ